Στις 16 Ιουλίου 1913 ένας Έλληνας σφουγγαράς από τη Σύμη έσπασε το ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης. Ήταν ο Στάθης Χατζής η όπως τον φώναζαν, ο Χατζηστάθης, που με μια αναπνοή βούτηξε σε βάθος 88 μέτρων και παρέμεινε στο βυθό για 3 λεπτά και 58 δευτερόλεπτα.
Δεν βούτηξε με μάσκα ούτε με σκάφανδρο, αλλά γυμνός κρατώντας μόνο μια πέτρα 15 κιλών για να κατέβει πιο γρήγορα.
Ωστόσο, δεν βούτηξε για να σπάσει κάποιο ρεκόρ, αλλά για να βοηθήσει το ιταλικό θωρηκτό Ρεγγίνα Μαργκαρίτα που είχε χάσει την άγκυρά του στην Κάρπαθο. Οι Ιταλοί που είχαν υπό την κατοχή τους τα Δωδεκάνησα αναζήτησαν βοήθεια στο νησί. Ήθελαν να βρουν έναν δύτη που θα βουτούσε στο βυθό για να τους δέσει την καδένα. Οι ντόπιοι τους κατέδειξαν τον Στάθη Χατζή, ο οποίος φημιζόταν για τις καταδυτικές του ικανότητες και την αντοχή του κάτω από το νερό.
Ο Χατζής ήταν σφουγγαράς της Σύμης, είχε γεννηθεί το 1878 και ασχολούνταν με το ψάρεμα.
Οι Ιταλοί πήγαν να τον βρουν κοντά στα τουρκικά παράλια, όπου κρυφά ψάρευε μαζί με ένα φίλο του με δυναμίτη. Όταν ο Χατζής είδε το ιταλικό πλοίο να τον πλησιάζει, νομίζοντας πως ήταν τούρκικο βύθισε τη βάρκα του με πέτρες και κρύφτηκε.
Αφού πληροφορήθηκε τον λόγο που τον αναζητούσαν, δέχτηκε να βουτήξει για λογαριασμό τους.
Η συμφωνία μεταξύ Ιταλών και Χατζή περιελάμβανε να τους βρει την άγκυρα που είχε χαθεί στον βυθό της θάλασσας και ως αντάλλαγμα θα έπαιρνε μια χρυσή λίρα, ποσό μεγάλο για την εποχή και ο δύτης υποσχέθηκε ότι θα πετύχει.
Ο Χατζής μετέβη μαζί με τον βοηθό και φίλο του, Λία Πάχου, στην Κάρπαθο.
Αφού έκανε μια αναγνωριστική βουτιά στα 63 μέτρα, ετοιμάστηκε για τη μεγάλη κατάδυση. Κόσμος από όλο το νησί είχε συγκεντρωθεί για να τον παρακολουθήσει.
Δεμένος με ένα σχοινί, έπεσε στο νερό γυμνός κρατώντας μια πέτρα η διαφορετικά “καμπανέλι”, που θα επιτάχυνε την βύθιση. Χρειάστηκαν συνολικά δύο μεγάλες βουτιές, που σε πολλούς θα είχαν στοιχίσει τη ζωή, ώστε να βρει την άγκυρα και να τη δέσει στην αλυσίδα. Έμεινε 3 λεπτά και 58 δευτερόλεπτα σε βάθος 88 μέτρων και έσπασε το ρεκόρ βάθους και άπνοιας που είχε γίνει ποτέ στις καταδύσεις. Όταν ανασύρθηκε είχαν ματώσει λίγο τα αυτιά του. Η προσπάθειά του στον βυθό της θάλασσας ενθουσίασε τους Ιταλούς που του παραχώρησαν, έπειτα από δική του απαίτηση, το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα στο Αιγαίο που βρισκόταν τότε υπό ιταλική κατοχή. Η ιστορία έγινε θέμα στις ιταλικές εφημερίδες και γι΄ αυτό είναι γνωστές οι λεπτομέρειες. Το κατόρθωμά του ήταν εξωπραγματικό, καθώς στη σύγχρονη εποχή οι κορυφαίοι αθλητές με σκληρή προπόνηση και άριστη υλικοτεχνική υποδομή βουτάνε σε 3 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα. Συγκριτικά τους χώριζε ένας αιώνας κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Τα επόμενα χρόνια μετανάστευσε στην Αμερική για ένα καλύτερο μέλλον. Στην Ελλάδα επέστρεψε όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα, άνοιξε έναν μηχανοκίνητο μύλο και πέθανε τελικά το 1936, σε ηλικία 58 ετών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΠΙΣΗΣ: Οι σφουγγαράδες έξω από το πολυκατάστημα Αφοι Λαμπρόπουλοι. Το μεροκάματο του τρόμου στον βυθό της θάλασσας
