Σήμερα μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί το προσωπικό του μέσο για τις μετακινήσεις και πολλοί έχουν λησμονήσει τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Σε μια άλλη εποχή όμως, η Κύπρος διέθετε ένα από τα πιο σημαντικά μέσα μεταφοράς. Ο Κυπριακός Κυβερνητικός Σιδηρόδρομος λειτούργησε για 46 χρόνια και αποτελεί μέρος της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας.
Την εποχή που το οδικό δίκτυο ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και οι μεταφορές γίνονταν τις περισσότερες φορές με γαϊδούρια, η βρετανική αποικιοκρατία αποφασίζει να δημιουργήσει σιδηρόδρομο. Το 1903 ο Frederick Shelford, υπέβαλε μία μελέτη για την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής. Θα ξεκινούσε από την Αμμόχωστο και θα κατέληγε στο Καραβοστάσι.
Η γραμμή εμπλουτίστηκε με τρία τμήματα: Τμήμα 1: Αμμόχωστος – Λευκωσία, Τμήμα: 2 Λευκωσία – Μόρφου, Τμήμα: 3 Μόρφου – Ευρύχου.
Η κατασκευή του Κυπριακού Σιδηρόδρομου υλοποιήθηκε το 1905 και ήταν μια ανάσα πολιτισμού για ολόκληρο τον πληθυσμό. Αφενός, αποτελούσε ένα από τα βασικότερα μέσα μεταφοράς το οποίο συνέδεε την ύπαιθρο με την πόλη. Αφετέρου συνείσφερε στην αύξηση του εμπορίου, καθώς και στην απασχόληση περίπου 200 ανθρώπων.
Στην αρχή λειτουργούσε ως «δημόσια ατραξιόν». Ο λαός της Κύπρου, για πρώτη φορά έβλεπε κάτι τόσο εντυπωσιακό. Αν και το τραίνο ήταν αρκετά αργό, ήταν εντυπωσιακό.
Έτσι χιλιάδες πολίτες για ώρες χάζευαν, είτε τα δρομολόγια, είτε το ίδιο το μηχανοκίνητο «πράμα».
Οι ιστορικές στιγμές και η «αντίσταση» του σιδηροδρόμου
Στα βαγόνια του το 1907 ταξίδεψε και ο Winston Churchill, τότε ως υφυπουργός των Αποικιών της Μεγάλης Βρετανίας.
Το 1931, μετά τις ταραχές των Οκτωβριανών, οι πολίτες ξήλωσαν κάποιες ράγες καθώς ο σιδηρόδρομος εκπροσωπούσε την αποικιοκρατία. Άλλωστε έγινε κυρίως για να εξυπηρετήσει τα εμπορικά συμφέροντα των Άγγλων.
Ο Σταθμός της Ευρύχου προβάλλοντας τη δική του αντίσταση ενάντια στην Κυβέρνηση Στορς, έκλεισε οριστικά στις 31 Δεκεμβρίου.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λειτούργησε ως «μεταφορέας» εφοδίων και πυρομαχικών από το λιμάνι της Αμμοχώστου, στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας.
Οι εκδρομές
Περίφημα ήταν τα έκτακτα δρομολόγια.
Αυτά εξυπηρετούσαν τον λαό και ειδικά στις καλοκαιρινές Κυριακές που έφταναν μέχρι τη θάλασσα.
Επίσης, κάποιοι τον χρησιμοποιούσαν για να φτάσουν στη γιορτή του Πορτοκαλιού ή και στον Ιππόδρομο.
Το τελευταίο δρομολόγιο
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1951, ώρα 14:55, ο Κυβερνητικός Κυπριακός Σιδηρόδρομος πραγματοποίησε το τελευταίο του δρομολόγιο. Ξεκινώντας από τη Λευκωσία κατέληξε στην Αμμόχωστο στις 16:38 και εκεί έριξε αυλαία.
Η ανάπτυξη του οδικού δικτύου καθώς και η έλλειψη κέρδους τον κατέστησαν οικονομικά ασύμφορο για την αποκιοκρατική Κυβέρνηση, η οποία έθεσε τέλος στη λειτουργία του. Σήμερα λειτουργεί Μουσείο στην περιοχή της Ευρύχου, το οποίο αποτελεί το μόνο «ζωντανό» κομμάτι της ιστορίας του Κυπριακού Σιδηροδρόμου.
Το κέντρο Νεότητας Ευρύχου έχει δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ, στο οποίο καταγράφεται η ιστορία του Κυπριακού Σιδηροδρόμου.
Με πληροφορίες: Ο Κυπριακός κυβερνητικός σιδηρόδρομος (1905-1951)
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: 
Ποιοι το κατασκευασαν ?οι Αγγλοι εξ ολοκληρου χρηματοδοτησαν το εργο ?