Του Rick Beyer
Ο Ιούλιος Καίσαρας είχε μόλις υποστεί την πρώτη του ήττα στα έξι χρόνια του ως ανθύπατος. Οι γαλατικές φυλές, επιτέλους ενωμένες, τον απειλούσαν με αφανισμό. Πολύ μακριά από τη Ρώμη, αντιμετώπιζε έλλειψη φαγητού και δεν είχε καμία ελπίδα ενισχύσεων. Αυτό είναι το προοίμιο για μία από τις πιο τολμηρά σχεδιασμένες μάχες στην στρατιωτική ιστορία.
Όταν ο Καίσαρας συνάντησε 80.000 Γαλάτες οχυρωμένους στην πόλη Αλεσία, διέταξε τον στρατό του να χτίσει πολιορκητικό τείχος γύρω από την πόλη.
Στη συνέχεια, ο Καίσαρας έμαθε ότι άλλοι 200.000 Γαλάτες έρχονταν για να συντρίψουν τον στρατό του και να άρουν την πολιορκία. Τι θα μπορούσε να κάνει;
Η λύση του Καίσαρα ήταν τόσο τολμηρή όσο και πρωτοποριακή.
Διέταξε τις λεγεώνες του να κατασκευάσουν ένα δεύτερο οχυρωματικό κλοιό γύρω από την πόλη. Ενώ το πρώτο τείχος στόχευε προς τα μέσα, αυτό στόχευσε προς τα έξω, περικυκλώνοντας τον στρατό του και προστατεύοντας τον από την εξωτερική πλευρά.
Οι εσωτερικές και εξωτερικές γραμμές των οχυρώσεων του Καίσαρα απείχαν μεταξύ τους περίπου 180 μέτρα στο πλησιέστερο σημείο τους και περίπου 900 μέτρα στο πιο απομακρυσμένο σημείο.
Η στρατιωτική ιστορία δεν έχει να επιδείξει κάτι παρόμοιο. Ο Καίσαρας είχε περικυκλώσει έναν στρατό μεγαλύτερο από τον δικό του, και μετά βρέθηκε και ο ίδιος περικυκλωμένος από έναν δεύτερο, ακόμα μεγαλύτερο στρατό.
Όταν οι Γαλάτες επιτέθηκαν, οι ρωμαϊκές δυνάμεις ανάμεσα στα δύο τείχη βρέθηκαν να πολεμούν και προς τις δύο κατευθύνσεις, ενάντια σε στρατούς που υπερτερούσαν αριθμητικά, σε αναλογία έξι προς ένα.
Όσο αδύνατο και αν φαίνεται, ο Καίσαρας κέρδισε τη μάχη, οδηγώντας προσωπικά τις εφεδρείες του έξω από τα τείχη για να επιτεθούν την κρίσιμη στιγμή. Νίκησε τον στρατό που τον περικύκλωνε, αναγκάζοντάς τις δυνάμεις που βρίσκονταν μέσα στην Αλεσία να παραδοθούν.
Αυτή η αποφασιστική νίκη έφερε την ειρήνη στη Γαλατία. Η φήμη του Καίσαρα, που ήταν ήδη μεγάλη, εκτοξεύθηκε σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη. Ένας αυτοκρατορικός θρόνος τον περίμενε.
Διαβάστε: 
