Ο μικρός βρίσκεται στην αγκαλιά του πατέρα του, που ήταν διάσημος καλλιτέχνης στη Νέα Υόρκη.
Και η μητέρα του ήταν καλλιτέχνης, αλλά δεν σημείωσε κάποια εμπορική επιτυχία.
Οι γονείς του χώρισαν όταν ο μικρός ήταν δύο χρόνων.
Ο πατέρας του ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά προσπαθούσε να το κρύψει όλη του τη ζωή.
Μεγάλωσε με τη μητέρα του και έβλεπε σπάνια τον πατέρα του, τον οποίον αγαπούσε αλλά θεωρούσε πάντοτε λίγο απόμακρο.
Ο μικρός ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής σε πολύ νεαρή ηλικία.
Στα 10 ανέβηκε πρώτη φορά στη σκηνή του θεάτρου, υποδυόμενος το λιοντάρι στον “Μάγο του Οζ”.
Τον δέχτηκαν σε σχολείο της Νέας Υόρκης που ειδικευόταν στη μουσική και το θέατρο, αλλά τα παράτησε μετά από λίγες βδομάδες, γιατί δεν άντεχε τον ανταγωνισμό.
Συνέχισε στο δημόσιο σχολείο, όπου γνώρισε τα “κακά παιδιά” της γειτονιάς.
Μπήκε σε συμμορία, και του έδωσαν το όνομα “Μπόμπι Μιλκ”, δηλαδή “γάλα” επειδή είχε πολύ λευκό δέρμα.
Δεν έμπλεξε ποτέ σε σοβαρά επεισόδια. Απλώς κάπνιζε στις αλάνες με τους φίλους του.
Το 1960, ο 17χρονος αποφάσισε να επιστρέψει στην ηθοποιία.
Σταμάτησε το σχολείο και γράφτηκε πρώτα στη σχολή της Στέλα Άντλερ και αργότερα στη σχολή του Λι Στράσμπεργκ.
Και οι δύο δίδασκαν τη μέθοδο Στανισλάβσκι, που είχε κάνει γνωστή ο Μάρλον Μπράντο.
Μάθαιναν στους νεαρούς ηθοποιούς να χρησιμοποιούν τα δικά τους συναισθήματα και αναμνήσεις για να δημιουργήσουν πιο ρεαλιστικές αντιδράσεις στην οθόνη.
Ο νεαρός διέπρεψε.
Ξεκίνησε με μικρούς, ποιοτικούς ρόλος. Τον σκηνοθέτησαν δημιουργοί όπως ο Μπράιαν ΝτεΠάλμα, ο Μάρτιν Σκορτσέζε και ο Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Ο τελευταίος του έδωσε τον μεγαλύτερο ρόλο της καριέρας του μέχρι τότε για τον οποίο κέρδισε και το πρώτο του Όσκαρ.
Το όνομα του χαρακτήρα ήταν Βίτο Κορλεόνε και ο μικρός είναι ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
