Ποια είναι η Λεμεσιανή που κόσμησε την κυπριακή λίρα; Στην αρχική εικόνα κράταγε το γιο της που πέθανε σε μικρή ηλικία. Ήταν αστή και εύπορη

Απέναντί της βρισκόταν ο ιερομόναχος Διονύσιος Χριστίδης. Ήταν η στιγμή που ο ζωγράφος του Άγιου Όρους εγκλώβισε την μορφή της Μαρίας Συμεωνίδου η οποία πέρασε στην αιωνιότητα όχι μόνο μέσω του πίνακα αλλά μέσω της κυπριακής λίρας.

Γεννημένη γύρω στον 19ο αιώνα, η Μαρία Παπαχαραλάμπους Συμεωνίδου, γεννήθηκε στο σπίτι του Χ’Στεφανή. 

Έχασε τη μητέρα της σε νεαρή ηλικία και ο πατέρας της ξαναπαντρεύτηκε. Όμως η κακομεταχείριση που βίωνε από την μητριά της, την ώθησε να ζήσει με την γιαγιά της.

Γνώρισε και παντρεύτηκε τον Θεμιστοκλή Συμεωνίδη και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά.

Το 1862, η όμορφη κοπέλα κοίταζε με αυστηρό ύφος τον ζωγράφο Διονύσιο Χρηστίδη.

Στην αγκαλιά της κρατούσε το γιο της Κωνσταντίνο, ο οποίος πέθανε σε νεαρή ηλικία, και η ενδυμασία της (μεταξωτό πουκάμισο και μεταξωτή φούστα) είναι κλασικό δείγμα Κύπριας αστής του 19ου αιώνα.

 Ο ιερομόναχος Διονύσιος Χρηστίδης που εγκλώβισε στον καμβά το πρόσωπό της, γεννήθηκε το 1830 στην ενορία Αγίου Κασσιανού στην επαρχία Λευκωσίας.

Αν και δεν είναι πολλά στοιχεία γνωστά για τη ζωή του, γνωρίζουμε πως το 1860 βρέθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Κιτίου, όπου υπηρετούσε ως αρχιδιάκονος κοντά στο Μητροπολίτη Κιτίου Μελέτιο Μοδινό.

Θεωρείται ως ο θεμελιωτής του κυπριακού Κοινοβιακού μοναχισμού.

Ο μοναχός Διονύσιος, ζωγράφισε ακόμα ένα πορτρέτο για την οικογένεια με τον Θεμιστοκλή Συμεωνίδη που είχε τον τίτλο «Προύχοντας».

Τους πίνακές του πωλούσε προς μία λίρα τον ένα, για να μαζέψει λεφτά και να επιστρέψει στο Άγιο Όρος.

Ο πίνακας κοσμούσε για πολλά χρόνια το σπίτι της οικογένειας Γαβαλά στη Λεμεσό, στην οδό Κιτίου Κυπριανού. Ο πίνακας δόθηκε στο Παττίχειο Δημοτικό Μουσείο Λεμεσού και έκτοτε κοσμεί το δωμάτιο με τα πορτρέτα.

Αν και είναι άγνωστο για το πότε δόθηκε η ιδέα να χρησιμοποιηθεί το πρόσωπο της Μαρίας στο κυπριακό χαρτονόμισμα, η πιο πιθανή ερμηνεία δίδεται από τον Μίμη Σοφοκλέoυς που θεωρεί πως πως η πρόταση για την αξιοποίηση του πίνακα έγινε από τον Αδαμάντιο Διαμαντή, όταν διηύθυνε το λαογραφικό μουσείο [μετέπειτα Μουσείο Λαϊκής Τέχνης], στη συλλογή του οποίου είχε περάσει η στολή που φορούσε η Μαρία Συμεωνίδου.