Σε ηλικία 83 ετών έφυγε από τη ζωή ένας αυθεντικός σταρ του κινηματογράφου.
Ο αιγύπτιος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ που άφησε βαρύ το στίγμα του στην έβδομη τέχνη.
Αιτία θανάτου σύμφωνα με τον πρώην ατζέντη του, ήταν η καρδιακή προσβολή.
Τα τελευταία χρόνια ο ηθοποιός έπασχε από Αλτσχάιμερ και γι’ αυτό είχε αποσυρθεί.
Η ζωή του Δρ. Ζιβάγκο
Ο ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Μισέλ Χαλούμπ, έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, αλλά ξεχώρισε από την ερμηνεία του στις ταινίες Λώρενς της Αραβίας και Δόκτωρ Ζιβάγκο.
Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1932 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και μεγάλωσε σε ευκατάστατη οικογένεια, αφού ο πατέρας του, Ιωσήφ, ήταν ιδιοκτήτης επιχείρησης ξυλείας.
Η μητέρα του Κλερ, ήταν γαλλίδα και «κοσμοπολίτισσα». Φυσικά, στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια που δέσποζε το ελληνικό στοιχείο, έμαθε και ελληνικά τα οποία εξασκούσε συχνά στις επισκέψεις στη χώρα μας. Μίλαγε ακόμη αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά.
Τα μαθητικά του χρόνια, ο Μισέλ τα πέρασε εσωτερικός σε αυστηρό σχολείο, όπου τον έγραψε η μητέρα του, όχι τόσο για το σκληρό πρόγραμμα διαπαιδαγώγησης, όσο για την αυστηρή διατροφή.
Η Κλερ Χαλούμπ ήθελε ο γιος της, που ήταν ευτραφής, να χάσει κοιλίτσα του.
Την περίοδο εκείνη, ο μικρός αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Αφορμή στάθηκε η εμπειρία του στη θεατρική ομάδα του σχολείου.
Όταν όμως αποφοίτησε και έπρεπε να διαλέξει τι θα σπουδάσει, ο πατέρας του ήταν κατηγορηματικός.
Θα σπούδαζε θετικές επιστήμες.
Ο Μισέλ, για να πείσει τον πατέρα του να του επιτρέψει να σπουδάσει υποκριτική έφτασε στο σημείο να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας κόβοντας τις φλέβες του. Αλλά δεν άλλαξε την απόφαση του πατέρα του.
Τελικά σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο κολέγιο Βικτώρια της Αλεξάνδρειας και στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου και παράλληλα δούλευε στην οικογενειακή επιχείρηση.
Το μικρόβιο της υποκριτικής όμως δεν έφευγε και ο επίμονος Μισέλ βρήκε άλλο τρόπο να πιέσει τον πατέρα του.
Πουλούσε τα προϊόντα της επιχείρησης σε μικρότερη τιμή για να τον αναγκάσει να τον διώξει.
Στην αρχή ο πατέρας του δεν πτοήθηκε, αλλά αργότερα κουρασμένος από τα καμώματα του γιου του και τη θαυμαστή επιμονή του, έδωσε την άδειά του να κάνει ό,τι θέλει. Ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής του, αν και τότε δεν το γνώριζε.
Η καταξίωση και ο γάμος
Το 1953, ηθοποιός πλέον, άλλαξε το όνομά του σε Ομάρ Σαρίφ και συμμετείχε στην πρώτη του ταινία.
Ήταν αιγυπτιακή και είχε τίτλο «Σίρα Φι αλ Γουάντι». Στη συνέχεια χτίζει μια σημαντική καριέρα στον αιγυπτιακό κινηματογράφο.
Το 1955 παντρεύτηκε τη συνάδελφό του Φατέν Χαμαμά, με την οποία είχαν συμπρωταγωνιστήσει σε πολλές παραγωγές.
Για να γίνει ο γάμος, ο Ομάρ άλλαξε το θρήσκευμά του. Οι γονείς του και ο ίδιος ήταν καθολικοί, αλλά η αγαπημένη του ήταν μουσουλμάνα.
Έτσι ο ηθοποιός προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ.
Το ζευγάρι πρωταγωνίστησε μαζί σε πολλές ταινίες, ενώ το 1957 απέκτησαν ένα γιο τον Ταρέκ.
Ο μικρός μάλιστα εμφανίστηκε στην ταινία «Δόκτωρ Ζιβάγκο», (1965) ενσαρκώνοντας τον «Γιούρι».
Η καριέρα του Σαρίφ απογειώθηκε το 1962 με την ερμηνεία του στην ταινία «Λώρενς της Αραβίας» για την οποία ήταν υποψήφιος για Όσκαρ β΄ Ανδρικού ρόλου.
Ήταν η πρώτη του διεθνής συμμετοχή και καθιερώθηκε αμέσως. Οι προτάσεις για σημαντικούς ρόλους ήταν η μία καλύτερη από την άλλη.
Η Φατέν ήταν η γυναίκα της ζωής του Σαρίφ, αλλά ο γάμος τους, έληξε μετά από 20 χρόνια.
Οι πρώην σύζυγοι, όπως είχαν δηλώσει οι ίδιοι δημόσια, παρέμειναν φίλοι.
Τρία χρόνια μετά τον χωρισμό, κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο ηθοποιός θα παντρευόταν την ηθοποιό Σαχαίρ Ραμζί, οι οποίες δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.
Ο ηθοποιός είχε τη φήμη του «γυναικά» και κατά καιρούς του χρέωσαν διάφορες σχέσεις, όπως με την Μπάρμπαρα Στρέιζαρντ και την Κατρίν Ντενέβ. Ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του έγραψε: «εγώ απόλυτο αρσενικό, που έχω πάει με λιγότερες από δέκα γυναίκες στη ζωή μου;»
Τα πάθη του Ομάρ
Ο Ομάρ Σαρίφ είχε απασχολήσει κατά καιρούς τον Τύπο, όχι μόνο για το υποκριτικό του ταλέντο, αλλά και για τις κακές του συνήθειες.
Οι μεγαλύτερες αδυναμίες του ήταν ο τζόγος και τα άλογα.
Ο ηθοποιός έπαιζε μπριτζ, ενώ είχε στην κατοχή του άλογα κούρσας στα οποία φυσικά στοιχημάτιζε τεράστια χρηματικά ποσά.
«Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την τράπουλα», είχε δηλώσει δημόσια.
Ο Σαρίφ έγινε από τους διασημότερους παίκτες του μπριτζ. Για αρκετό καιρό συνυπέγραφε μια στήλη σε εφημερίδα σχετικά με το παιχνίδι, ενώ εξέδωσε και βιβλία για το μπριτζ.
Εκτός από τον τζόγο, ο ηθοποιός ήταν και μανιακός καπνιστής. Κάπνιζε περίπου 50 τσιγάρα την ημέρα μέχρι το 1994, οπότε έπαθε έμφραγμα και αναγκάστηκε να κόψει οριστικά το κάπνισμα.
Χρειάστηκαν πάνω από δέκα χρόνια μετά το έμφραγμα και αρκετές περιπέτειες με τον τζόγο για να αποφασίσει να σταματήσει και αυτό το πάθος.
Το 2006 ο ηθοποιός δήλωσε: «Αποφάσισα πως δεν ήθελα να ήμουν σκλάβος πια κανενός πάθους εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη, μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο».
Από το 2000 και μετά, ο Σαρίφ είχε κατά καιρούς εξάρσεις βίας.
Το 2003 μάλιστα καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση με αναστολή, επειδή είχε χτυπήσει έναν αστυνομικό σε ένα καζίνο, ενώ το 2007 διώχτηκε επειδή επιτέθηκε σε έναν υπάλληλο πάρκινγκ.
Τα τελευταία χρόνια ο Ομάρ Σαρίφ, έπασχε από Αλτσχάιμερ, αλλά ο ίδιος δεν το παραδεχόταν.
Έλεγε πως το γεγονός ότι ξεχνούσε σήμαινε πως δεν στεκόταν στο παρελθόν και σκεφτόταν μόνο το παρόν.
Η τελευταία του ταινία ήταν το 2009 όπου ενσάρκωσε έναν ασθενή με Αλτσχάιμερ.
Στην αρχική φωτογραφία εικονίζεται Ο Ομάρ Σαρίφ με την Ρίκα Διαλυνά.
