Γεννήθηκε τον πρώτο χρόνο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αν και ήταν πολύ μικρός για να θυμάται λεπτομέρειες, ο πόλεμος ήταν πάντα κάτι φοβερά αρνητικό για εκείνον, όπως και για κάθε λογικό άνθρωπο.
Όλη του τη ζωή, έγραφε και μιλούσε υπέρ της ειρήνης.
Ο πατέρας του εγκατέλειψε πολύ νωρίς την οικογένεια και όταν επέστρεψε, έξι μήνες αργότερα, η μητέρα του περίμενε το παιδί ενός άλλου άντρα.
Δύο χρόνια αργότερα, ο πατέρας του τον απήγαγε, με σκοπό να τον πάρει μαζί του στη Νέα Ζηλανδία.
Η μητέρα του κατάλαβε τι είχε συμβεί και τους πρόλαβε.
Μετά από μία τεράστια διαμάχη, ο πατέρας τον ρώτησε με ποιον από τους δύο γονείς ήθελε να μείνει.
Ο μικρός επέλεξε τον πατέρα του, αλλά όταν είδε τη μητέρα του να απομακρύνεται, έβαλε τα κλάματα και την ακολούθησε.
Τελικά, εγκαταστάθηκε στο σπίτι της θείας του, Μίμι.
Πολύ κοντά στο σπίτι, υπήρχε ένα ορφανοτροφείο που οργάνωνε συχνά συναυλίες.
Στο άκουσμα της μουσικής, ο μικρός ξεσήκωνε τη θεία του και την τραβούσε μέχρι την αυλή του κτιρίου.
Μπορούσε να ακούει τα τραγούδια για ώρες.
Όλη του η προσοχή εστιαζόταν σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
Αγαπούσε τη μουσική και τη ζωγραφική, αλλά τα μαθήματα στο σχολείο τον άφηναν παγερά αδιάφορο.
Του άρεσε να είναι στο κέντρο της προσοχής και να κάνεις τους συμμαθητές του να γελάνε.
Δημιούργησε ένα συγκρότημα, το οποίο ονόμασε “The Quarrymen”, με το οποίο ήταν πεπεισμένος ότι θα γινόταν διάσημος.
Η μητέρα του τον υποστήριζε, του είχε μάλιστα αγοράσει την πρώτη του κιθάρα, αλλά η θεία του θεωρούσε ότι η φαντασία του κάλπαζε.
Τον πίεζε να συγκεντρωθεί στα μαθήματα, αλλά κάθε ελπίδα εξαλείφθηκε όταν ο εικονιζόμενος έκλεισε τα 17 και η μητέρα του σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό.
Ο νεαρός απέτυχε στις εξετάσεις για το κολέγιο.
Μόλις που κατάφερε να περάσει στη σχολή καλών τεχνών, αλλά ήταν προφανές ότι δεν είχε την απαιτούμενη πειθαρχία και συγκέντρωση για να σπουδάσει.
Η μοναδική ασχολία του ήταν η μουσική και το συγκρότημά του.
Σε μια συναυλία, γνώρισε έναν νεαρό, τον Πολ, και του πρότεινε να γίνει μέλος της μπάντας.
Αυτός ο νεαρός, έφερε έναν 14χρονο φίλο του, τον Τζορτζ, ο οποίος κατέληξε να γίνει ο κιθαρίστας.
Λίγο αργότερα, ένας άλλος φίλος τους έγινε ο μπασίστας.
Και το 1960, το συγκρότημα άλλαξε όνομα, μιας και όλα τα μέλη ήταν διαφορετικά.
Οι τέσσερις μουσικοί επέλεξαν το όνομα “Beatles”, δηλαδή “σκαθάρια”.
Ο εικονιζόμενος δεν είναι άλλος απ’ τον αξέχαστο Τζον Λένον.
