Ήταν το πιο γνωστό «τέρας» του κινηματογράφου.
Υποδύθηκε κινέζους εγκληματίες, τον απειλητικό ρόλο του Ιμχοτέπ στην ταινία «Η μούμια» και τον τρελό επιστήμονα στην ταινία «Ο άνθρωπος που άλλαξε το μυαλό του».
Γεννήθηκε το 1887 στο Λονδίνο και ήταν ο μικρότερος από τα εννιά αδέρφια του.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Γουίλιαμ Χένρι Πρατ και έγινε διάσημος από τον εμβληματικό ρόλο του «Φρανκεστάιν».
Για να κερδίσει τον πρώτο του ρόλο παρουσίασε τον εαυτό του ως έμπειρο ηθοποιό, ο οποίος είχε εργαστεί επί χρόνια στο θέατρο.
Στην πραγματικότητα, η μόνη του επαφή με το θέατρο ήταν ως θεατής. Είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με την υποκριτική παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειάς του, που ήθελε να ακολουθήσει καριέρα διπλωμάτη, όπως ο μεγαλύτερος αδερφός του.
Το 1909 παράτησε το Πανεπιστήμιο, μετακόμισε στον Καναδά και άλλαξε το όνομά του σε Μπόρις Καρλόφ.
Όπως έλεγε, επέλεξε το όνομα Μπόρις επειδή ακουγόταν εξωτικό.
Συμμετείχε σε περιοδείες θιάσων και παράλληλα έκανε διάφορες χειρωνακτικές εργασίες.
Έπειτα από δέκα χρόνια παραμονής στον Καναδά αναζήτησε την τύχη του στο Χόλιγουντ, όπου είχε μικρές συμμετοχές σε ταινίες της Universal.
Ωστόσο, ο ρόλος που του άλλαξε τη ζωή ήρθε το 1931 με την ταινία «Φρανκεστάιν».
Αρχικά, ο ρόλος προτάθηκε στον εμβληματικό Ούγγρο ηθοποιό, Μπέλα Λουγκόζι, ο οποίος τον απέρριψε διότι δεν είχε λόγια και το πρόσωπό του δεν θα φαινόταν από το έντονο μακιγιάζ.
Ο Λουγκόζι είχε δηλώσει ότι ήταν σταρ στη χώρα του και δεν είχε σκοπό να πάει στην Αμερική για να γίνει «σκιάχτρο».
Ο σκηνοθέτης της ταινίας είδε τον Καρλόφ να τριγυρνάει στα στούντιο της Universal και του ζήτησε να περάσει από δοκιμαστικό. Όπως είχε αναφέρει ο Καρλόφ σε συνέντευξη του, εκείνη την ημέρα φορούσε το καλύτερο του κοστούμι και πίστευε ότι ήταν ωραίος. Όταν έμαθε τον ρόλο που του πρότειναν κατάλαβε ότι είχε λάθος εντύπωση.
Συνεργάστηκε για εβδομάδες με τον μακιγιέζ Τζακ Πιρς, ο οποίος χρησιμοποίησε τεχνικές μακιγιάζ που κανείς άλλος δεν είχε χρησιμοποιήσει ξανά.
Το τελικό μακιγιάζ του «τέρατος» είχε πράσινη απόχρωση, ώστε να φαίνεται γκρι στο ασπρόμαυρο φιλμ και διαρκούσε τέσσερις ώρες.
Η στολή του ζύγιζε 48 κιλά και τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν καλοκαίρι.
Εκείνη την περίοδο ο Καρλόφ ήταν παντρεμένος με την τέταρτη σύζυγό του, η οποία ήταν έγκυος στο πρώτο του παιδί.
Ο Καρλόφ ειδοποιήθηκε ότι γεννούσε, ενώ βρισκόταν στα γυρίσματα και έτρεξε στο νοσοκομείο μακιγιαρισμένος ως «Φρανκεστάιν».
Οι νοσοκόμες τρόμαξαν, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο νοσοκομείο.
Η Universal δεν τον προσκάλεσε στην πρεμιέρα της ταινίας και δεν ανέφερε το όνομά του στους τίτλους αρχής.
Ωστόσο, μετά την επιτυχία της ταινίας έγινε διάσημος και είχε πολλές προτάσεις για ταινίες τρόμου.
Τότε, αποφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι του στην Αγγλία και να συναντηθεί με την οικογένεια του, την οποία είχε να δει 25 χρόνια.
Τα επόμενα χρόνια έπαιξε στην ταινία «Ο σημαδεμένος», η «Μούμια» , το «Κοράκι» και στις υπόλοιπες ταινίες «Φρανκεστάιν» που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του ’30.
Συμμετείχε σε τηλεοπτικά σόου και σε μεξικανικές παραγωγές ενώ το 1963 έπαιξε στο πλευρό του νεαρού τότε Τζακ Νίκολσον στην ταινία «Η εκδίκηση μιας νεκρής».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μετακόμισε σε διαμέρισμα στο Λονδίνο όπου έμενε στην ίδια γειτονιά με τον Κρίστοφερ Λι.
Πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου 1967.
Παρόλο που ταυτίστηκε σε ρόλους «κακών» ήταν ήσυχος άνθρωπος, που απολάμβανε τη συντροφιά των βιβλίων του. Όπως είχε δηλώσει το «τέρας» ήταν ο καλύτερος του φίλος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η συγγραφέας του Φρανκενστάιν αμφισβητήθηκε ότι έγραψε το πρωτοποριακό έργο επειδή ήταν γυναίκα και μάλιστα «ανήθικη»… Η Μαίρη Σέλεϊ ήταν φίλη του φιλέλληνα Μπάιρον και έγραψε το μυθιστόρημα παίζοντας ένα λογοτεχνικό παιχνίδι
