Το 1426 ένας αγγελιοφόρος εκμεταλλεύεται το χάος και την απουσία του βασιλιά από την εισβολή των Μαμελούκων και υποκινεί τον λαό σε εξέγερση. Είναι ο χωριάτης Αλέξης που θα γίνει βασιλιάς των καταπιεσμένων και θα απαγχονιστεί για την ελευθερία του νησιού.
Η εισβολή των Μαμελούκων
Το 1426, ο Μπαρσμπάι, βασιλιάς των Αιγυπτίων αποφασίζει να εισβάλει στην Κύπρο.
Ο λόγος ήταν οι συχνές πειρατικές επιδρομές που πραγματοποιούνταν από το νησί προς την Αίγυπτο και η αδιαφορία του βασιλιά
Ιανού να τις εμποδίσει.
Μετά τη γνωστή μάχη της Χοιροκοιτίας, οι Μαμελούκοι κατέστρεψαν και λεηλάτησαν το νησί και πήραν αιχμάλωτο πίσω στην Αίγυπτο τον βασιλιά Ιανό. Το νησί είχε βυθιστεί στο απόλυτο χάος. Η αποδιοργάνωση, οι στάχτες και τα ερείπια αποτελούσαν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της φραγκοκρατούμενης Κύπρου.
Ο Αλέξης από την Κατωμηλιά, ήξερε πως αυτή ήταν η στιγμή που έπρεπε να εκμεταλλευτεί.
Ο «αγελάρχης» που έγινε βασιλιάς
Δουλεύοντας στις υπηρεσίες της βασιλικής αυλής, ήταν μέλος του σώματος αγγελιοφόρων του βασιλιά. Σε σχέση με τους υπόλοιπους δουλοπάροικους, η θέση αυτή παρείχε πολύ καλύτερα προνόμια και σαφώς πιο αξιοπρεπή ζωή από αυτή των υπολοίπων.
Αυτό δεν τον εμπόδισε όμως να υποκινήσει την εξέγερση και να απαιτήσει την ελευθερία τους.
Μόλις το φουσάτο των Μαμελούκων αποχώρησε από την Κύπρο, ο Αλέξης βρήκε την ευκαιρία που αναζητούσε.
Έχοντας πολλούς υποστηρικτές που δημιουργούσαν τον στρατό του, υποκίνησε τους χωρικούς σε επανάσταση.
Η απήχηση ήταν πλατιά κι έτσι μετά από πολλές θρυλικές μάχες σε μικρό χρονικό διάστημα, καταφέρνει να καταλάβει σημαντικά αστικά και αγροτικά κέντρα όπως τη Μόρφου, τη Λεμεσό, τη Λεύκα, την Περιστερώνα, την Ορεινή και το Λευκόνοικο. Ο χρονικογράφος Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει:
«Έβαλαν οι χωργιάτες καπετάνον εις την Λεύκαν, άλλον καπετάνον εις την Λεμεσόν, άλλον εις την Ορεινήν, και εις την Περιστερόναν άλλον, και εις του Μόρφου καπετάνον, και εις Λευκονικον ρήγαν Αλέξην, και όλοι οι χωργιάτες εδόθησαν εις την πόταξίν του και αννοίξαν τες αποθήκες και εκουβαλούσαν τα κρασία, τους καλοπίχερους, έτεροι έπαιρναν το ψουμίν από τ’αλώνια, άλλοι τα ζαχάριτα και ποδέλοιπα πράγματα τους καλούς λας».
Ο Αλέξης μετατρέπει το Λευκόνοικο σε αρχηγείο και ανακηρύσσεται από τους χωριάτες σε βασιλιάς.
Έτσι από το λατινικό rex/re που σημαίνει ρήγας, μένει πλέον γνωστός στην ιστορία ως Ρεαλέξης.
Η καταδικασμένη επανάσταση και ο απαγχονισμός του Ρε Αλέξη
Αν και η επανάσταση φάνηκε να έχει μεγάλη απήχηση από το λαό και πολλοί έλαβαν μέρος σε αυτή, οι Φράγκοι διοικητές του νησιού ήταν αποφασισμένοι να ανακαταλάβουν τη διοίκηση.
Καλώντας ξένη βοήθεια, επιστράτευσαν τον Φρε Άγγελο του Σπιταλλίου, δηλαδή τον αρχηγό του ομώνυμου Τάγματος των Ιωαννιτών που έδρευε στην Κύπρο, καθώς και τον Αντωνίε τα Μιλά (Μιλάνο).
Οι Ευρωπαίοι φεουδάρχες, βοήθησαν τους Φράγκους να καταστείλουν την εξέγερση αφού θορυβήθηκαν τόσο που θεώρησαν πώς θα αποτελούσε ένα κακό παράδειγμα προς μίμηση στην υπόλοιπη ήπειρο.
Στις 12 Μαΐου 1427, ο ηγέτης της επανάστασης συνελήφθη από Ιωαννίτες ιππότες και μεταφέρθηκε στη Λευκωσία.
Εκεί βασανίζεται απάνθρωπα και σχεδόν ξεψυχισμένος διαπομπεύτηκε στους δρόμους της Λευκωσίας.
Στην αυλή του παλατιού οι ευγενείς έχουν συγκεντρωθεί για να «απολαύσουν» το θέαμα.
Οι Φράγκοι απαγχονίζουν τον Ρε Αλέξη σε μια συκαμινιά.
Η δημιουργία του Στροβόλου από τους Μηλιώτες
Σύμφωνα με μία προφορική παράδοση οι Μηλιώτες σύντροφοι του Ρεαλέξη ακολουθώντας τον ως τη Λευκωσία, μετά το τέλος της εξέγερσης αποφάσισαν να μείνουν στην περιοχή.
Έτσι άρχισαν να δημιουργούν τους πρώτους συνοικισμούς στη σημερινή περιοχή του Στροβόλου.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ:
Οι ανασκαφές στα τείχη της Λευκωσίας και δη στην Πύλη Πάφου, αποκάλυψαν το «μυστικό» των Ενετών και επιβεβαίωσαν τις ιστορικές αναφορές για τον Πεδιαίο ποταμό. Σημαντική ανακάλυψη και για τους Οθωμανούς – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
