Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου συνεχίστηκαν και μετά τη 17η Νοεμβρίου του 1973. Οδομαχίες, επεισόδια και συλλήψεις συνεχίζονταν στο Πολυτεχνείο και τους γύρω δρόμους.
Ένα από τα θύματα εκείνης της ημέρας ήταν ο 20χρονος ηλεκτρολόγος από τη Μυτιλήνη, Μιχάλης Μυρογιάννης.
Ο νεαρός βρισκόταν στο Πολυτεχνείο και προσπάθησε να ξεφύγει από τους αστυνομικούς που ήθελαν να τον συλλάβουν.
Παρών ήταν ο πραξικοπηματίας αξιωματικός του στρατού Ν. Ντερτιλής, ο οποίος όταν είδε τον νεαρό να ξεφεύγει από τα χέρια των αστυνομικών, σήκωσε το όπλο του και τον πυροβόλησε εν ψυχρώ στο κεφάλι. Ο Μυρογιάννης έπεσε νεκρός στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη.
Σύμφωνα με όσα αποκαλύφθηκαν αργότερα στη δίκη για τα αιματηρά γεγονότα, ο Ντερτιλής μετά την ευθεία θανατηφόρα βολή, μπήκε στο αυτοκίνητο όπου τον περίμενε ο οδηγός του και του είπε χτυπώντας τον στην πλάτη: «Με παραδέχεσαι ρε; 45 χρονών άνθρωπος και με τη μία τον πέτυχα στο κεφάλι».
Ο Ντερτιλής μετά την πτώση της χούντας δικάστηκε για το έγκλημά του. Καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ισόβια κάθειρξη.
Ήταν ο μόνος χουντικός που δεν έκανε αίτηση αποφυλάκισης επειδή δεν ήθελε να αναγνωρίσει τη νομιμότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Πέθανε στη φυλακή στις 28 Ιανουαρίου του 2013.
Η καταδίκη του βασίστηκε κυρίως στην κατάθεση του στρατιώτη οδηγού του Αντώνη Αγριτέλλη, ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας.
Η κατάθεση του οδηγού του Ντερτιλή
«Ήμουν οδηγός του τζιπ του Ντερτιλή. Την Παρασκευή το βράδυ τον πήγα στην αστυνομική διεύθυνση. Έμεινε πολλές ώρες εκει κι εγώ τον περίμενα απ’ έξω. Άκουσα τότε αστυφύλακες που έλεγαν, «ο Ντερτιλής θα κατεβάσει τα τανκς».
Στις 6 το πρωί του Σαββάτου πήγα τον Ντερτιλή στην ΑΣΔΕΝ. Έπειτα την Κυριακή το μεσημέρι τον πήγα στο Πολυτεχνείο. Κατέβηκε και μιλούσε με ένα αξιωματικό, όταν αντελήφθη ένα νεαρό που έτρεχε να περάσει απέναντι, παρά τις αντιρρήσεις που είχαν οι εκεί ευρισκόμενοι αστυφύλακες.
Τότε ο Ντερτιλής έβγαλε το περίστροφό του και σκότωσε τον νεαρό.
Έπειτα μπήκαμε στο τζιπ και μου είπε. «Με παραδέχεσαι; 45 χρονών άνθρωπος και με την πρώτη τον βρήκα στο κεφάλι».
Μετά κατευθυνθήκαμε προς τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Μπροστά στον ΟΤΕ ήταν κόσμος και ο Ντερτιλής έβγαλε το πιστόλι του και άρχισε να πυροβολεί.
Κατόπιν ξαναπεράσαμε από το Πολυτεχνείο και είδα το παιδί να είναι ακόμη ξαπλωμένο κάτω. Γύρω του μια λίμνη αίματος.
Σε συνέχεια πήγαμε κοντά στην Ομόνοια, όπου ο Ντερτιλής κατέβηκε από το τζιπ και απευθυνόμενος σε μια ομάδα Λοκατζήδων έλεγε: «Βαράτε στο ψαχνό». Εγώ έδωσα το παράδειγμα.
Τα ίδια είπε επίσης λίγο αργότερα και στους χωροφύλακες που ήταν στο υπουργείο δημοσίας τάξεως.
Ο Ντερτιλής προκειμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό του είπε ψέματα στο δικαστήριο: «Ούτε φυσιογνωμικά δεν τον γνωρίζω (ενν. τον οδηγό). Οι οδηγοί μου είναι περιστασιακοί. Δεν τον έχω δει ποτέ κύριε πρόεδρε».
Ο ισχυρισμός του αποδείχθηκε ψευδής. Η κατάθεση του οδηγού μαζί με άλλες καταθέσεις μαρτύρων, οδήγησε στην καταδίκη του δράστη.
