Στις 19 Νοεμβρίου του 1961, ο γιος και κληρονόμος της τεράστιας περιουσίας των Νεοϋορκέζων Ροκφέλερ, Μάικλ, κρεμόταν από ένα αναποδογυρισμένο καταμαράν στα ανοιχτά της Νέας Γουινέας.
Μαζί του ήταν ο Ολλανδός ανθρωπολόγος, Ρενέ Γουάσνικ.
Οι δύο άντρες είχαν περάσει τη νύχτα μεσοπέλαγα, περιμένοντας βοήθεια.
Το πρωί, ο Μάικλ αποφάσισε να κολυμπήσει τα 8 χιλιόμετρα που τον χώριζαν απ’ την ακτή.
Έβγαλε τα ρούχα του και τα χρησιμοποίησε για να δέσει δύο άδεια μπιτόνια βενζίνης γύρω απ’ το σώμα του, σαν σωσίβιο.
Ήταν ικανός κολυμβητής. Μόνο ένα κίνδυνο είχε. Να τον φάνε οι καρχαρίες.
Ο Γουάσνικ παρατηρούσε το κεφάλι του νεαρού Ροκφέλερ να χάνεται στον ορίζοντα, καθώς κολυμπούσε προς την ακτή.
Ήταν η τελευταία φορά που τον είδε.
Ο Γουάσνικ ήταν τυχερός καθώς η βοήθεια έφθασε 9 ώρες μετά και ο ανθρωπολόγος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Όμως ο Ροκφέλερ είχε εξαφανιστεί.
Η οικογένειά του ξόδεψε μήνες και τεράστια ποσά για μάθουν τι απέγινε ο Μάικλ, αλλά τα ίχνη του είχαν χαθεί.
Ο Μάικλ Ροκφέλερ νομικά, θεωρήθηκε νεκρός από πνιγμό, στη θάλασσα της Νέας Γουινέας.
Το 2014, κυκλοφόρησε το βιβλίο του ανθρωπολόγου Καρλ Χόφμαν, που ρίχνει φως στην εξαφάνιση του κληρονόμου.
Ο Καρλ Χόφμαν πιστεύει πως ανακάλυψε τη συνέχεια της ιστορίας.
Ο ανθρωπολόγος ταξίδεψε δύο φορές στη Νέα Γουινέα και έζησε με τους ιθαγενείς, για να συγκεντρώσει τις πληροφορίες που χρειαζόταν.
«ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ Ο ΜΑΪΚΛ ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΦΑΓΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΗ ΟΤΣΤΖΑΝΕΠ»
Ο 23χρονος Μάικλ Ροκφέλερ ταξίδεψε στη Νέα Γουινέα το 1961, για να μελετήσει τους ιθαγενείς και να γυρίσει ντοκιμαντέρ.
Συνοδευόταν από ανθρωπολόγους, μεταφραστές και άλλους βοηθούς.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1961, ο Ροκφέλερ, ο Γουάσνικ και δύο 13χρονοι ιθαγενείς επιβιβάστηκαν στο σκάφος και ξεκίνησαν για τη νότια Νέα Γουινέα.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο καιρός χειροτέρευε και τα κύματα αγρίευαν.
Κάποια στιγμή στις 18 Νοεμβρίου, το καταμαράν αναποδογύρισε. Οι ιθαγενείς κολύμπησαν γρήγορα προς την ακτή για να ζητήσουν βοήθεια και οι «επισκέπτες» έμειναν πίσω.
Πέρασαν τη νύχτα στο νερό και το πρωί της 19ης, ο Ροκφέλερ έφυγε για την ακτή.
Ο Χόφμαν διηγείται την ιστορία του Ροκφέλερ, όπως την άκουσε από τον Ολλανδό ιερέα Ουμβέρτο βον Πέιτζ, ο οποίος την έμαθε από τους ιθαγενείς που εντόπισαν τον Ροκφέλερ όταν βγήκε στην επιφάνεια.
Μια ομάδα 50 ανδρών από τη φυλή Οτστζανέπ παρατήρησαν ότι ένας κροκόδειλος είχε βγει στην επιφάνεια του νερού.
Μετά από λίγο, αντιλήφθηκαν ότι ήταν ένας λευκός άντρας, που τους χαιρέτησε όταν τους είδε.
Αν ο Ροκφέλερ είχε συναντήσει οποιαδήποτε άλλη ομάδα, θα είχε ζήσει γιατί οι ιθαγενείς της Νέας Γουινέας δεν επιτίθονταν ποτέ σε λευκούς.
Όμως η συγκεκριμένη φυλή είχε δεχτεί επίθεση από λευκούς, πριν από τέσσερα χρόνια και είχε χάσει τους πέντε σημαντικότερους αρχηγούς της.
Ανάμεσα στους άντρες που εντόπισαν τον Ροκφέλερ, βρίσκονταν και οι πέντε διάδοχοι των χαμένων αρχηγών.
Σύμφωνα με τα ήθη τους έπρεπε να πάρουν εκδίκηση.
Τον έβγαλαν στην επιφάνεια και αμέσως τον τραυμάτισαν στα πλευρά με ένα δόρυ.
Ο Ροκφέλερ δεν πέθανε αμέσως, αλλά μερικές ώρες μετά, όταν τον μετέφεραν σε μια σπηλιά και τον σκότωσαν σύμφωνα με τελετουργία.
Οι ιθαγενείς της Νέας Γουινέας συνήθιζαν να κανιβαλίζουν τους εχθρούς τους και να χρησιμοποιούν το σκελετό του νεκρού για να φτιάξουν μαχαίρια και δόρατα.
Τα κόκαλα του Ροκφέλερ μετατράπηκαν σε όπλα που παραδόθηκαν στους πέντε αρχηγούς.
Έφαγαν το μυαλό του και ίσως και άλλα όργανα.
Την ίδια ιστορία άκουσε και ένας δεύτερος Ολλανδός ιερέας, ο Κορνήλιος βαν Κέσελ, που έστειλε αναφορά στην τοπική ολλανδική κυβέρνηση, η οποία έγραφε: «Αμφέβαλα κατά 1%, αλλά η δυσπιστία μου εξαφανίστηκε μετά τις λεπτομέρειες που έμαθα και ταιριάζουν απόλυτα με την έρευνά μου.
ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ Ο ΜΑΪΚΛ ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΦΑΓΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΗ ΟΤΣΤΖΑΝΕΠ».
Η ιστορία επιβεβαιώθηκε κι από τρίτη πηγή.
Άλλον έναν ιερέα που έστειλε γράμμα στο διεθνές πρακτορείο Τύπου, Associated Press, και αποκάλυψε τα γεγονότα.
Η ιστορία δημοσιεύτηκε και η οικογένεια Ροκφέλερ επικοινώνησε με την Πρεσβεία της Ολλανδίας στην Αμερική, η οποία την έπεισε ότι το άρθρο του Associated Press ήταν απλώς μια θεωρία.
Τη δεκαετία του 1960, η Ολλανδία έδινε μάχη να διατηρήσει τις αποικίες της στη Νέα Γουινέα.
Δεν συνέφερε καθόλου την Ολλανδία να μαθευτεί ότι οι ιθαγενείς ζούσαν άναρχοι, επιτίθονταν σε λευκούς και μάλιστα κανιβάλιζαν τα πτώματά τους.
Ειδικά όταν ο λευκός ήταν γιος του πλουσιότερου άντρα στον κόσμο και μετέπειτα Αντι-προέδρου της Αμερικής, Νέλσον Ροκφέλερ.
Γι’ αυτό προτίμησαν να θάψουν την υπόθεση.
Οι Ολλανδοί στάθηκαν τυχεροί.
Οι ιθαγενείς δεν μίλησαν σε κανένα για το θάνατο του Ροκφέλερ, επειδή πίστευαν ότι το πνεύμα του τους καταράστηκε.
Αμέσως μετά τη δολοφονία του, εξαπλώθηκε επιδημία χολέρας στην περιοχή και πέθαναν εκατοντάδες ιθαγενείς.
Ακριβώς την ίδια περίοδο, είδαν για πρώτη φορά τα ελικόπτερα που έψαχναν τον Ροκφέλερ και νόμισαν ότι προέρχονταν απ’ τους Θεούς τους.
Απαγόρεψαν στους ιθαγενείς της φυλής Οτστζανέπ να διηγούνται την ιστορία, γι’ αυτό και ο Χόφμαν άκουσε την ιστορία μόνο από ιθαγενείς που ανήκαν σε άλλες φυλές.
Την τελευταία μέρα στη Νέα Γουινέα, ο Χόφμαν είδε έναν ιθαγενή να αναπαριστά τη δολοφονία κάποιου.
Άνοιξε την κάμερα, αλλά πρόλαβε να τραβήξει μόνο το τέλος της ιστορίας που έλεγε: «Μην πείτε αυτή την ιστορία σε κανένα άντρα και σε κανένα χωριό, γιατί είναι μόνο για εμάς. (….) Αν την πείτε, θα πεθάνετε. Φοβάμαι ότι θα πεθάνετε και η οικογένειά σας θα πεθάνει».
