Το 1977 ο περσικός λαός ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ ο ηγέτης της χώρας, ο Σάχης Ρεζά Παχλαβί, απολάμβανε πλούτη και χλιδή.
Όταν ξέσπασαν λαϊκές εξεγέρσεις, ο Σάχης αντέδρασε με αυστηρή καταστολή που είχε ως αποτέλεσμα πολλούς θανάτους. Τον Ιανουάριο του 1979 η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο.
Ο Σάχης αναγκάστηκε να διαφύγει στο εξωτερικό και ο εξόριστος Χομεϊνί εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία και επέστρεψε στο Ιράν σαν λυτρωτής του λαού.
«Έκλεψε» την επανάσταση από τους κεντροαριστερούς που την είχαν ξεκινήσει και επέβαλε θεοκρατικό καθεστώς.
Στις 4 Νοεμβρίου του 1979, ένοπλοι Ιρανοί φοιτητές κατέλαβαν την πρεσβεία των ΗΠΑ.
Για 444 ημέρες, 53 Αμερικανοί διπλωμάτες κρατήθηκαν όμηροι.
Οι Ιρανοί φοιτητές κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο το μίσος τους για το προηγούμενο καθεστώς.
Ο Χομεϊνί έθετε ταπεινωτικούς όρους για την απελευθέρωση των ομήρων.
Ζητούσε από τους Αμερικάνους να παραδεχτούν τα λάθη που έκαναν στην περιοχή τα τελευταία πενήντα χρονιά.
Απαιτούσε από τις Η.Π.Α. να παραδεχτούν ότι συνωμοτούσαν στη Μέση Ανατολή.
Ο Xομεϊνίι -όπως διαβάσαμε και στα δημοσιεύματα της εποχής- απειλούσε ακόμα και με σφαγή των ομήρων.
Μετά από πολλές συσκέψεις, οι Αμερικανοί και ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ αποφάσισαν να επέμβουν.
Η επιχείρηση ονομάστηκε «Eagle Claw», δηλαδή τα νύχια του αετού, αλλά κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία.
Χάθηκαν ζωές Αμερικανών στρατιωτών, χωρίς καν να δοθεί μάχη.
Παρακολουθήστε το χρονικό της ομηρίας στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου»:
Ο Κάρτερ ηττήθηκε πανηγυρικά στις εκλογές και την προεδρία ανέλαβε ο Ρόναλντ Ρήγκαν, που ήρθε σε συμβιβασμό με τους Ιρανούς.
Οι Αμερικάνοι συμφώνησαν να μην αναμειχθούν ξανά στο Ιράν και αποδέσμευσαν περίπου 8 δισεκατομμύρια δολάρια που είχε το Ιράν σε τραπεζικές καταθέσεις στις Η.Π.Α.
Η ομηρία έληξε χωρίς συγκρούσεις και οι όμηροι επέστρεψαν σώοι στις οικογένειές τους.
Η Αμερική αποκόπηκε από το Ιράν και ο Χομεϊνί ήταν ελεύθερος να αναπτύξει το δικό του καθεστώς.
