Τα μαχαίρια «Αίμα και Τιμή» της νεολαίας του Χίτλερ
Η φράση «Αίμα – Τιμή» έρχεται απ’ τα παλιά. Ήταν ένα από τα διάφορα συνθήματα με τα οποία οι εκπαιδευτές έκαναν πλύση εγκεφάλου στα αμούστακα παιδιά της Νεολαίας του Χίτλερ. Όταν κάποιος μαθητής περνούσε τις εξετάσεις και γινόταν μέλος, έπρεπε να αγοράζει ένα μαχαίρι ως αξεσουάρ της στολής.
Τα πρώτα μαχαίρια είχαν πάνω μόνο τη σβάστικα. Από το 1937 όμως, στη λάμα χαράζονταν πάντα το μότο «Blut und Ehre», δηλαδή αίμα και τιμή.
Το φυλετικό πανκ Oi!
Για πολλά χρόνια τις λέξεις μπορούσε να τις διαβάσει κάποιος μόνο σε βιβλία ιστορίας ή σε εγκυκλοπαίδειες, που αναφέρονταν στις μέρες και τα έργα των Ναζί. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, στην Αγγλία εμφανίστηκε η βρετανική εθνικιστική οργάνωση «Εθνικό Μέτωπο» (National Front), που δημιούργησε το μουσικό κίνημα R.A.C.
Το Rock Against Communism, δηλαδή το Ροκ Ενάντια στον Κομμουνισμό, ήταν η απάντηση στο αντιναζιστικό κίνημα Rock Against Racism (Ροκ ενάντια στο Ρατσισμό).
Τα συγκροτήματα που έπαιζαν R.A.C, υμνούσαν την «Λευκή Δύναμη» και τον ναζισμό και οι στίχοι τους διακρίνονταν από φυλετισμό και αντισημιτικά μηνύματα. Πιστοί οπαδοί και φανατικοί ακροατές τους ήταν οι απανταχού νεοναζί σκίνχεντ. Ο ήχος τους κάθε άλλο παρά ροκ θύμισε και ήταν μια παραλλαγή της πανκ, γνωστή ως «Oi!».
Το 1985, το αγγλικό φιλοναζιστικό γκρουπ Skrewdriver κυκλοφόρησε το δίσκο με τον τίτλο «Blood & Honour». «Ψυχή» του γκρουπ ήταν ο τραγουδιστής και front man, Ian Stuart Donaldson που θεωρείται κάτι σαν «τοτέμ» στο χώρο των εθνικοσοσιαλιστών. Ένα χρόνο νωρίτερα το συγκρότημα έκανε το δίσκο «Hail The New Dawn», που σημαίνει Ζήτω η Νέα Αυγή.
Η γέννηση του δικτύου «Αίμα και Τιμή»
Την επόμενη χρονιά το Βρετανικό Εθνικό Μέτωπο χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα με αφορμή τη δράση των «θυγατρικών εταιρειών», White Noise Club (WNC) και White Noise Records. Η μία «εταιρεία» οργάνωνε συναυλίες R.A.C. και οι δίσκοι των συγκροτημάτων γράφονταν στη δισκογραφική που είχε δημιουργηθεί για αυτό το σκοπό.
Όταν τα μουσικά συγκροτήματα κατάλαβαν ότι τους εξαπατούσαν συστηματικά και ότι έβγαζαν πολλά λεφτά από τα τραγούδια τους, αποχώρησαν. Τότε ο Ian Stuart Donaldson πήρε την απόφαση μαζί με τον ναζί ομοφυλόφιλο Nicky Crane, να φτιάξουν το δίκτυο «Αίμα και Τιμή».
Θα έπαιζαν και πάλι για λογαριασμό του Εθνικού Μετώπου και θα διέδιδαν όσο μπορούσαν τα νεοναζιστικά μηνύματά. Αυτή τη φορά όμως χωρίς την «κηδεμονία» των White Noise. Σύμβολο της οργάνωσης, τι άλλο; Η σβάστικα.
Η οργάνωση έκανε έκκληση για ενότητα των ναζί σκίνχεντ και τη δεκαετία του ’90 ανέπτυξε ισχυρούς δεσμούς με τη διεθνή ναζιστική οργάνωσή τους, την Combat 18. Λογότυπο της είναι η νεκροκεφαλή των Totenkopf S.S, ενώ ο αριθμός «18» αναφέρεται στον πρώτο και το όγδοο γράμμα της αλφαβήτου, «A.H.», δηλαδή «Adolph Hitler”.
Η Combat 18 είναι πλέον το ένοπλο τμήμα της οργάνωσης. Ήταν το πρώτο νεοναζιστικό μουσικό – πολιτικό κίνημα το οποίο προωθούσε τις ιδέες περί Λευκής Δύναμης και Ναζισμού. Το 1987 η οργάνωση Αίμα και Τιμή, λειτούργησε επισήμως. Οι Skrewdriver με τη βοήθεια των συγκροτημάτων Brutal Attack, Sudden Impact και No Remorse, έδωσαν την πρώτη συναυλία του δικτύου σε προάστιο του Λονδίνου. Ανάμεσα στους θεατές ήταν Γάλλοι, Ιταλοί και Γερμανοί νεοφασίστες. Τα έσοδα εκείνης της συναυλίας χρηματοδότησαν και την κυκλοφορία του περιοδικού Blood & Honour.
Το περιοδικό Blood & Honour
Στα τέλη του 1988 το όνειρο των νεοναζί έγινε πραγματικότητα, όταν κυκλοφόρησε το οκτασέλιδο περιοδικό Blood & Honour.
Στις σελίδες γράφονταν θέματα σχετικά με συναυλίες, συνεντεύξεις νεοναζί μουσικών συγκροτημάτων, απόψεις αναγνωστών, τα charts της R.A.C μουσικής και μια στήλη που λεγόταν Λευκοί Ψίθυροι. Το περιοδικό είχε απήχηση στους νοσταλγούς του Χίτλερ και σύντομα έγινε 16σέλιδο.
Τότε οι εκδότες αποφάσισαν να πωλούν και διάφορα αντικείμενα μαζί με το περιοδικό. Εμπορεύτηκαν δίσκους της Λευκής Δύναμης, σημαίες, μπλουζάκια και μικρές σβάστικες.
Το «Βατερλό» των νεοναζί
Το 1992, στο οπισθόφυλλο του τεύχους 13 του Blood & Honor Magazine, διαφημιζόταν μια συναυλία των Skrewdriver του Ian Stuart Donaldson, που θα γινόταν στις 22 Σεπτεμβρίου. Η Αγγλία γέμισε με πόστερ και φυλλάδια, που καλούσαν τους θεατές να συγκεντρωθούν πριν από τη συναυλία, στο σιδηροδρομικό σταθμό του Waterloo.
Η εμφάνιση των Skrewdriver και η προσυγκέντωση χιλιάδων νεοναζί από όλη την Ευρώπη, έγιναν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και οι ρεπόρτερ άρχισαν να ψάχνουν λίγο περισσότερο την οργάνωση και τη δράση της Blood & Honour.
Μια ημέρα πριν από την συναυλία, ο Ian Stuart Donaldson ξυλοκοπήθηκε σε μία παμπ. Η αστυνομία περίμενε αντίποινα και έκλεισε όλους τους σιδηροδρομικούς σταθμούς για να αποτρέψει τη συνάντηση του Waterloo. Πολλοί από τους υποστηρικτές του δικτύου που είχαν ταξιδέψει από διάφορες χώρες, οδηγήθηκαν σε λιμάνια και αεροδρόμια συνοδεία αστυνομικών, για να πάρουν το δρόμο της επιστροφής.
Οι λίγοι σκίνχεντ που κατάφεραν να συγκεντρωθούν κοντά στο σταθμό, δέχθηκαν επίθεση από αντιρατσιστικές οργανώσεις. Για δύο ώρες τους κυνηγούσαν, τους έδερναν και τους πετούσαν ξύλα, τούβλα, πέτρες, μπουκάλια, και πολλά άλλα αντικείμενα.
Οι διοργανωτές ματαίωσαν τη συναυλία και έπαιξαν τελικά σε μια μικρή παμπ, παρουσία λίγων νεοναζί. Την επόμενη ημέρα ο διεθνής Τύπος μιλούσε για τη «Μάχη του Βατερλό», που έκανε τους εθνικοσοσιαλιστές να χύσουν πολύ «αίμα» και να χάσουν πολλή «τιμή».
Αίμα και Τιμή στην Ελλάδα
Σήμερα η δράση της Blood & Honor έχει εξαπλωθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου έχουν δημιουργηθεί παραρτήματα. Διαθέτει επίσης ιστοσελίδα και web radio. Το Ελληνικό τμήμα λειτουργεί ήδη από το 1999 και έχει εκδώσει περισσότερα από 24 τεύχη «κατ’ εικόνα και καθ΄ομοίωση» του ξένου περιοδικού.
Σύμφωνα με ανώνυμο συντάκτη του περιοδικού που έδωσε συνέντευξη στην ιστοσελίδα «Μαύρος Κρίνος»: «Το Ελληνικό παράρτημα του B&H ξεκίνησε στην Αθήνα από την μόνη τότε παρέα εθνικοσοσιαλιστών skinheads, με βάση μια γνωστή μπυραρία. Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να δημιουργήσουμε και παραρτήματα σε άλλες πόλεις. Όλα αυτά τα χρόνια πιστεύουμε ότι βάλαμε κι εμείς το λιθαράκι μας στην ελληνική σκηνή, δημιουργώντας την ελληνική μουσικό – πολιτική ιστοσελίδα μας, εθνικιστικές συναυλίες και με ξένο σήμα, κυκλοφορώντας το περιοδικό μας, τυπώνοντας ακτιβιστικό και πολιτικό υλικό όπως αυτοκόλλητα, προκηρύξεις, φτάνοντας μέχρι και σε πάρτι και κυκλοφορίες Ελληνικών R.A.C cd».
Δραστηριότητα στην Ελλάδα έχει επίσης και η οργάνωση Combat 18. Όσο για τον ιδρυτή του ναζιστικού κινήματος Αίμα και Τιμή Ian Stuart Donaldson, πέθανε σε τροχαίο το 1993 και όλοι στο χώρο του μιλούσαν για «περίεργο» θάνατο. Από το 1994, κάθε χρόνο στη μνήμη του γίνεται μια συναυλία που παρακολουθούν νεοναζί από όλη την Ευρώπη.
