Το 1922 λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής και της ανάγκης αποκατάστασης των προσφύγων που έφτασαν στην Ελλάδα, το εμπόριο γης στην Αθήνα θεωρούταν μια πολύ επικερδής δραστηριότητα.
Οι προσφυγικοί συνοικισμοί του Βύρωνα, της Νέας Φιλαδέλφειας και των Ποδαράδων (σημερινή Νέα Ιωνία) που ιδρύθηκαν από την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων, δεν επαρκούσαν. Ο Ιωάννης Ριζόπουλος, υποδηματοποιός με φιλοδοξίες πέραν του επαγγέλματός του, αποφάσισε να αγοράσει ένα μεγάλο τμήμα γης δίπλα στους Ποδαράδες.
Στόχος του ήταν να ιδρύσει εκεί το «πλησιέστερον ηλεκτροφώτιστον προάστειον των Αθηνών». Σύντομα άρχισε να χωρίζει την περιοχή σε οικόπεδα, από την πώληση των οποίων όχι μόνο θα έπαιρνε πίσω την αξία της επένδυσής του, αλλά θα είχε και σημαντικό κέρδος.
Έδωσε στη συνοικία το όνομά του και έβαλε τη φωτογραφία του στα διαφημιστικά φυλλάδια που τύπωσε για να προωθήσει τη Ριζούπολη.
Σε αυτά έγραφε: «Εάν θέλετε εξοχικήν ζωήν ευχάριστον και μαγευτικήν, τρέξατε εις την Ριζόπολιν, το μαγευτικόν προάστειον των Πατησίων».
«Ο Ριζόπουλος πωλεί οικόπεδα ιδιόκτητα με ευκολίες πληρωμής, με 55 δραχμάς στην Ριζόπολιν, όπου υπάρχουν ιδιόκτητα μαγαζιά και διαμερίσματα ηλεκροφώτιστα προς ενοικίασιν, με φθηνό ενοίκιον».
Ο ιδρυτής της Ριζούπολης ήταν ένας φτωχός τσαγκάρης
Ο Ιωάννης Ριζόπουλος γεννήθηκε το 1885 στο χωριό Καρύταινα της Αρκαδίας.
Σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στον Πύργο Ηλείας, αλλά η επιθυμία του για επαγγελματική επιτυχία σύντομα τον οδήγησε στην Αθήνα.
Χωρίς να έχει στη διάθεσή του κανένα χρηματικό κεφάλαιο, εργάστηκε με ζήλο ως υποδηματοποιός για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του.
Επί είκοσι χρόνια έκανε οικονομίες και παρακολουθούσε τα όσα συνέβαιναν γύρω του, αναζητώντας μια ευκαιρία για να ξεχωρίσει.
«Ήλθεν εις τας Αθήνας φτωχόπαιδο το έτος 1902, αλλ’ έφερεν μαζί του φιλοπονίαν, εμπορικήν ιδιοφυΐαν και πνεύμα οικονομίας. Δεν ήτο σπάταλος, ηργάσθη 20 έτη σιωπηρώς, έκαμε ταμείον το οποίον διοχέτευσε εις την εργασίαν του κι έτσι εσχηματίσθη μία μεγάλη περιουσία», έγραφε δημοσίευμα της εποχής για εκείνον.
Η περιουσία του έγινε ακόμη πιο μεγάλη όταν παντρεύτηκε τη Θεανώ Μαλατάντε, κόρη πλούσιας οικογένειας.
Τότε ήταν που πήρε την απόφαση να αξιοποιήσει τα χρήματά του, προκειμένου να αγοράσει την περιοχή που έμελλε να πάρει το όνομά του.
Το σπίτι του Ριζόπουλου που ονομάστηκε «Βίλα Ακριβή»
Το 1924 χτίστηκε στην οδό Ηρακλείου 154 το σπίτι του Ιωάννη Ριζόπουλου, που θα στέγαζε την οκταμελή οικογένειά του.
Τον σχεδιασμό ανέλαβε ο μηχανικός Μαρτινέγκος, ο οποίος είχε επιμεληθεί σχεδόν όλες τις εργασίες στα οικόπεδά του.
Η «Βίλα Ακριβή», όπως ονόμασε ο Ριζόπουλος την κατοικία του προς τιμήν της μητέρας του Ακριβής, δεν ήταν πολυτελής κατασκευή.
Αποτελούσε όμως πραγματικό μνημείο της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου και διέθετε πυργίσκο στην πρόσοψη, από το μπαλκόνι του οποίου μάλιστα είχε εκφωνήσει λόγο και ο προσωπικός φίλος της οικογένειας, Ελευθέριος Βενιζέλος.
Το σπίτι χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 2001 από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων, «ως χαρακτηριστικό δείγμα κτιρίων των αρχών του προηγούμενου αιώνα και σημείο αναφοράς της ενδοχώρας των Πατησίων».
Ωστόσο, τον επόμενο χρόνο κατεδαφίστηκε, ύστερα από απόφαση του τότε Υπουργού Πολιτισμού, Ευάγγελου Βενιζέλου.
Αντλήθηκαν πληροφορίες από τις εφημερίδες: «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και «Κυριακάτικη Δημοκρατία».
