Στις 11 Ιουνίου του 1963, η δανέζικη φοιτητική ένωση “Στιουντερσαμφούντεν” έστειλε ανοιχτή επιστολή στην κυβέρνηση της Δανίας, απαιτώντας η προίκα της Άννας Μαρίας να συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της Ελλάδας.
Η πριγκίπισσα της Δανίας, Άννα Μαρία, επρόκειτο να παντρευτεί τον διάδοχο Κωνσταντίνο, στις 18 Σεπτεμβρίου του 1964.
Η δανέζικη οργάνωση αποτελούνταν από φιλελεύθερους, σοσιαλδημοκράτες, σοσιαλιστές και κομμουνιστές.
Στην επιστολή της, εξέφραζε τις ανησυχίες της για την έκρυθμη κατάσταση της Ελλάδας, την οποία κυβερνούσε το “αντιδραστικό Καραμανλικό καθεστώς”.
Ζητούσε από τον ξένο Τύπο και το ραδιόφωνο να πουν στον ελληνικό λαό την αλήθεια και να καταγγείλουν την “εκλογική νοθεία που εξασφαλίζει δικτατορικήν ισχύν εις την κυβέρνηση ως και την καταστρατήγησιν της ελευθερίας του Τύπου”.
Ζητούσε απ’ τη δανέζικη κυβέρνηση να ορίσει ως προίκα της Άννας Μαρίας την ίδρυση λαϊκών σχολείων, τα οποία θα διηύθηναν Δανοί.
Απαιτούσε, στη συνέχεια, την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα του 1963 ήταν ακόμα εμφανή τα σημάδια του εμφυλίου πολέμου. Χιλιάδες κομμουνιστές βρίσκονταν ακόμη στην εξορία και διώκονταν για τα πολιτικά τους φρονήματα.
Η επιστολή κατηγορούσε ανοιχτά την βασίλισσα Φρειδερίκη, την οποία αποκαλούσε “φιλοχιτλερική”, αναφερόμενη στη συμμετοχή της στη ναζιστική νεολαία πριν παντρευτεί τον πρίγκιπα Παύλο.
Μάλιστα συνέδεε τη βασίλισσα με τη δολοφονία του βουλευτή της αριστεράς, Γρηγόρη Λαμπράκη, την οποία είχαν οργανώσει παρακρατικοί.
Στο τέλος η φοιτητική ένωση “Στιουντερσαμφούντεν” των Δανών, καλούσε την κυβέρνηση τους να λάβει μέτρα ώστε να εξασφαλίσει ότι τα ονόματα της Άννας Μαρίας και του Κωνσταντίνου δεν θα “ακούγονται κακόηχα εις τα ώτα του ελληνικού λαού”.
