Τη διαδικασία πώλησης του Χίλτον ξεκίνησε η Alpha Bank, η οποία έχει στην κατοχή τους το 97,3% της Ιονικής Ξενοδοχειακής, ιδιοκτήτριας του πεντάστερου Hilton Αθηνών.
Σύμφωνα με το Reuters η Αlpha Βank έχει θέσει την 11η Μαρτίου ως καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών αναφέρει πηγή που επικαλείται το Reuters χωρίς όμως να την κατονομάζει.
Υπεύθυνος των διαπραγματεύσεων με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη ορίστηκε ο κ. Θεόδωρος Γιατράκος, επικεφαλής της Citi σε Ελλάδα και Κύπρο.
To Reuters κάνει αναφορά ότι στο Χίλτον διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, και πληροφορεί πως το ξενοδοχείο είναι πέντε αστέρων, διαθέτει 506 δωμάτια και τρεις πισίνες και η μετοχή της Ιονικής Ξενοδοχειακής ανέρχεται στα 106 εκατ. ευρώ βάσει του τελευταίου κλεισίματος στο Χρηματιστήριο που ήταν τα 8,13 ευρώ.
Ένα ξενοδοχείο αμύθητου πλούτου πρόκειται να ανεγερθεί εις τας Αθήνας…», έγραφαν το 1957 οι μεγάλες εφημερίδες της εποχής. Η αγορά 17 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων στην κοιλάδα του Ιλισού (το τελευταίο ελεύθερο κομμάτι της κοιλάδας που κατέβαινε μέχρι τη σημερινή Μιχαλακοπούλου), ήταν ένα γεγονός πολύ μεγάλης σημασίας: το πρώτο ξενοδοχείο παγκόσμιας αλυσίδας που λειτούργησε ποτέ στην Αθήνα ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα άνοιγε το δρόμο για επενδύσεις ξένων.
Πράγματι, το Hliton Αθήνας δεν καθόρισε μόνο την αρχιτεκτονική αισθητική της δεκαετίας του ’60 αλλά σηματοδότησε την είσοδο της χώρας στην παγκόσμια τουριστική αγορά πολυτελείας.
To ξενοδοχείο άνοιξε τις πύλες του τις 20 Απριλίου του 1963 με τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις παρουσία του ίδιου του Κόνραντ Χίλτον ο οποίος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Συμφωνώ με όσους πιστεύουν ότι το ξενοδοχείο Hilton Αθηνών είναι το ωραιότερο Hilton του κόσμου». Στα εγκαίνια του Hilton Αθήνας ήταν παρόντες επίσης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Φρανκ Σινάτρα.
Ο λόγος για το κτίριο που κόστισε 15 εκατομμύρια δολάρια και ξεκίνησε να σχεδιάζεται το 1958 από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Βουρέκα σε συνεργασία με τους Προκόπη Βασιλειάδη, Σπύρο Στάικο και Αντώνη Γεωργιάδη.
Το ωραιότερο Hilton ή ο μεγαλύτερος βανδαλισμός;
Ο σκοπός ήταν ένα υπερσύγχρονο ξενοδοχείο που θα ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο στην ελληνική πρωτεύουσα σε μέγεθος και εξοπλισμό. Και αυτό έπρεπε να το εξωτερικεύσει, να επιβληθεί στον αστικό περίγυρο. Εξ’ αρχής, λοιπόν, το κτήριο ήταν μια από τις πιο πολυσυζητημένες επεμβάσεις τον αστικό χώρο της Αθήνας – και, βεβαίως, μία από τις πιο αμφιλεγόμενες την εποχή της ανέγερσης. Η κριτική εστιάζονταν στην ανταγωνιστική σχέση του νέου «ουρανοξύστη» με την Ακρόπολη που ως τότε κυριαρχούσε.
Οι απόψεις συνέχισαν να διίστανται και μετά την αποπεράτωση του έργου, αφού πότε φέρεται ως το «ωραιότερο Hilton του κόσμου», κατά τα λεγόμενα του Χίλτον και πότε ως βανδαλισμός έναντι του ιστορικού τοπίου της πόλης λόγω της οπτικής επικοινωνίας με τον Παρθενώνα.
Πέρα από την αρχιτεκτονική ματιά, η κλίμακα του έργου το κατέστησε μείζον οικονομικό και, κατ’ επέκταση, κοινωνικό ζήτημα. Το κτιριολογικό πρόγραμμα του Hilton περιλάμβανε δωμάτια με συνολικά 960 κλίνες, αίθουσες χορού, εστιατόρια, καταστήματα, θέσεις στάθμευσης, πισίνα και αναψυχή στην ταράτσα.
Το κτήριο οργανώθηκε με ξεκάθαρο τρόπο, αφού όλες οι κοινόχρηστες λειτουργίες συγκεντρώθηκαν στο χαμηλό ισόγειο (εκτός το νυχτερινό κέντρο του τελευταίου ορόφου, το σημερινό προαναφερθέν Galaxy Bar) που λειτουργεί ως βάση για τον πολυώροφο όγκο των δωματίων, μία «διεθνή» λύση, όπως είχε πει ο Δ. Φιλιππίδης.
Πληροφορίες από: huffingtonpost.gr & thetoc.gr
