Έφυγε σε ηλικία 87 ετών ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Ζακ Ιακωβίδης. Γιος εμπόρου, από τη Θεσσαλονίκη που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα πουλώντας οικιακά και γραμμόφωνα. Μεγάλωσε στη γειτονιά της τότε πλατείας Αγάμων, σήμερα πλατεία Αμερικής. Ήταν απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιακόμπ Μπενβενίτσε, καθώς ήταν εβραϊκής καταγωγής. Στην κατοχή όλη η οικογένεια συνελήφθη από τους Γερμανούς και εστάλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέλσεν για 3 χρόνια.
Αργότερα, σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έφυγε για να καταταγεί στον στρατό εθελοντής.
Ο Ζακ Ιακωβίδης συνεργάστηκε με σπουδαία ονόματα του πενταγράμμου, αλλά και του θεάτρου, όπως Σοφία Βέμπο, Τζένη Βάνου, Τόλης Βοσκόπουλος, Γιάννης Πάριος, Κλειώ Δενάρδου, Χρηστάκης, Ζωζώ Σαπουντζάκη, Πολυμέρης, Μπελίντα, Μαίρη Λίντα, Ρένα Βλαχοπούλου κ.α.
Το πρώτο τραγούδι ήταν σε στίχους Μίνου Μάτσα, ενώ η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν το «Αγαπούλα» με τον Φώτη Πολυμέρη.
Ήταν ο άνθρωπος πίσω από δεκάδες επιτυχίες: «Να το πάρεις το κορίτσι», «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί», «Σαν της γαρδένιας τον ανθό», «Είναι μια ώρα δύσκολη, του χωρισμού η ώρα», «Αγαπούλα, αγαπούλα», «Τικ-Τακ», «Έχω μιαν αρραβωνιάρα», «Την αγαπούσα, παραδέχομαι», «Πού να “ναι ο ίσκιος σου, Θεέ», «Έλα», «Βρέχει, ψιλοβρέχει», «Οι αμαρτίες μου», «Του χωρισμού η ώρα είναι τώρα».
Ο ίδιος είχε γράψει μουσική για δύο ιστορικές τηλεοπτικές σειρές, το «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη και τη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου.
Για πολλά χρόνια διηύθυνε την Ελαφρά Ορχήστρα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας.
