Η χρυσή Ολυμπιονίκης στο άλμα επί κοντώ, Κατερίνα Στεφανίδη, μίλησε στον Sport24 Radio 103,3 και τον απεσταλμένο του σταθμού στο Ρίο, Γιάννη Λαμπίρη μετά την κατάκτηση της πρώτης θέση στο αγώνισμά της.
Για τις δηλώσεις της Γέλενα Ισινμπάγεβα, που είχε πει ότι όποια πάρει την πρώτη θέση στον τελικό θα είναι ουσιαστικά δεύτερη:
«Από τη μία τη λυπάμαι, αλλά από την άλλη την καταλαβαίνω. Ήταν πάνω στη στιγμή και ήταν στενοχωρημένη που δεν μπορούσε να αγωνιστεί. Ωστόσο, κάνει λίγο λες και φταίμε εμείς, λες και μαζευτήκαμε όλοι και είπαμε να τη βγάλουμε έξω. Το θεωρώ και λίγο ασεβές προς τις αθλήτριες, που το 95% αυτών θα ήθελε να είναι η Ισινμπάγεβα στον αγώνα για να έχουμε την ευκαιρία να τη νικήσουμε. Κι αν είχα βγει δεύτερη με πρώτη την Ινσιμπάγεβα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες για μένα θα ήταν πάλι επιτυχημένοι, διότι θα είχα πάρει το ασημένιο μετάλλιο και θα είχα χάσει από την Ισινμπάγεβα.
Αυτά που είπε ήταν ασέβεια προς τις άλλες αθλήτριες, αλλά από την άλλη την καταλαβαίνω, διότι θα ήθελε να είχε αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να ολοκληρώσει έτσι την καριέρα της. Πάντως και πολλές άλλες αθλήτριες δεν κατάφεραν να αγωνιστούν για άλλους λόγους, όπως η Μούρες που δεν μπήκε στον τελικό και η Σπίγκελμπουργκ που δεν ήρθε καν στους Ολυμπιακούς λόγω τραυματισμού. Έτσι είναι τα πράγματα, υπάρχουν ατυχίες, οι αγώνες, όμως, κερδίζονται στο στάδιο».
Για τις σκέψεις της στο τελευταίο άλμα της Μόρις: «Δεν κοιτούσα το άλμα, αλλά τον άντρα μου. Γενικώς δεν κοιτάω τα άλματα των άλλων αθλητριών. Στις κερκίδες όλοι πανηγύρισαν και είπα: «Το πέρασε». Τότε, ο άντρας μου πήδηξε στο γήπεδο και μου είπε: «Τα κατάφερες» και του απάντησα: «Tι λες; Αφού το πέρασε». Μετά το είδα στην οθόνη».
Για το… άλμα του συζύγου της για να βρεθεί κοντά της όταν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο: «Πήγε να… σκοτωθεί. Μου έλεγε από πριν ότι αν κέρδιζα θα πηδούσε μέσα στο γήπεδο. Ήταν επικίνδυνο, αλλά εντάξει. Δεν είναι να τρέχουμε σε νοσοκομεία τώρα».
Για το αν έχει συνειδητοποιήσει το τι έχει πετύχει: «Όχι και νομίζω ότι θα πάρει καιρό. Θα μου πάρει αρκετό καιρό. Φανταστείτε ότι τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω ότι κέρδισα το Ευρωπαϊκό. Μου πήρε ένα μήνα, οπότε… Σίγουρα η απονομή θα με βοηθήσει».
Για το τι της είπε η συναθλήτριά της, Σάντι Μόρις, που κατέλαβε τη δεύτερη θέση: «Με τη Σάντι αγωνιζόμαστε όλο το χρόνο μαζί. Τη γνωρίζω, είμαστε φίλες. Όταν τελείωσε τα άλματά της η Αυστραλέζα, η Μόρις μου είπε ότι πήραμε μετάλλιο. Εκεί ήταν όντως χαρούμενη. Στην τελευταία της προσπάθεια (σ.σ. στα 4,90 μέτρα) έκανε ένα καλό άλμα, ήμασταν και οι δύο κοντά, αλλά ήμουν πιο τυχερή, διότι πέρασα το 4,70 με την πρώτη».
Η Στεφανίδη μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της IAAF για τις προσωπικές της στιγμές, για τα παιδικά της χρόνια, ακόμη και για τις φοβίες της. Μια από αυτές είναι και τα ύψη.
«Ξεκίνησα από μικρή ηλικία στο άλμα επί κοντώ. Από τα 13 μου και με προπόνηση άρχισα να ανεβαίνω σταθερά» λέει και επισημαίνει ότι ακόμη και σήμερα όταν ανεβαίνει σε μια σκάλα, φοβάται τα ύψη και την πιάνει ναυτία.
«Χρειάστηκε να ανέβω στη σκάλα για να δώσω μια βίδα στον σύζυγο μου που έκανε δουλειά στην κορυφή της. Στο δεύτερο σκαλοπάτι με έπιασε ναυτία. Στο τρίτο ζαλίστηκα από το ύψος. Δεν μπόρεσα να ανέβω ψηλότερα. Φοβάμαι τα ύψη»
Ακούστε την συνέντευξη εδώ:
