Νέο αντάρτικο πόλεων φοβάται η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία μετά την επανεμφάνιση του Κώστα Σακκά, ο οποίος αναζητείται μετά την παραβίαση των περιοριστικών όρων.
Η επιστολή αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου «Indymedia» και σε αυτή, ο ύποπτος για συμμετοχή στη Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς, αναλύει το ιστορικό με τις δικαστικές του περιπέτειες από τη δική του οπτική γωνία.
Ο Κώστας Σακκάς καταφέρεται εναντίον μέσων ενημέρωσης και συγκεκριμένων δημοσιογράφων για τον τρόπο που παρουσιάζουν την υπόθεσή του, την ώρα που, όπως υπογραμμίζει, δεν έχει καταδικαστεί από κανένα δικαστήριο.
Αρνείται επίσης ότι παραβίασε τους περιοριστικούς όρους που του είχαν επιβληθεί και αποδίδει τη νέα σύλληψή του από την Αντιτρομοκρατική, σε μια προσπάθεια να καλυφθεί επικοινωνιακά η φυγή του Χριστόδουλου Ξηρού.
Όμως αυτό που προβληματίζει περισσότερο τις αρχές είναι το προσκλητήριο σε εξέγερση και συγκεκριμένα η εξής φράση: «πρέπει να παρέμβουμε σε πραγματικούς χρόνους και χώρους διαμορφώνοντας τις εξελίξεις προς την επαναστατική κατεύθυνση. Να αντιτάξουμε απέναντι στη νομιμοφροσύνη της υποταγής, την παραβατικότητα της αντίστασης και της εξέγερσης».
Η αστυνομία θεωρεί αυθεντική την επιστολή, το περιεχόμενο της οποίας ακολουθεί:
ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ.
Το σημερινό κράτος -μόνιμης- έκτακτης ανάγκης στην προσπάθεια να ανοίξει το δρόμο στη νέα αναπτυξιακή επέλαση του κεφαλαίου, εξαπολύει μια σφοδρότατη επίθεση σχεδόν στο σύνολο του κόσμου της εργασίας, επιβεβαιώνοντας πως ο ταξικός πόλεμος, όχι απλά μαίνεται αλλά βρίσκεται και σε οξυμένη φάση. Τα κράτη , ανέκαθεν αποτελούσαν όργανα ταξικής κυριαρχίας. Ένα σύστημα κοινωνικής οργάνωσης που στόχο έχει τον συμβιβασμό των ιστορικά ασυμφιλίωτων αντιθέσεων μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων.
Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, απόλυτα ευθυγραμμισμένη στις εντολές των αφεντικών της (ΕΕ, ΔΝΤ), στοχεύει στην άνευ όρων παράδοση της σύγχρονης εργατικής τάξης και στον παροπλισμό της απο κάθε κατάκτηση του παρελθόντος ώστε να την καταστήσει ακόμα πιο εκμεταλλεύσιμη, ακόμα πιο επικερδής για το κεφάλαιο. Το πολιτικό σύστημα καθαρότερα από κάθε άλλη περίοδο, ενεργεί για λογαριασμό της υπερεθνικής οικονομικής ελίτ και για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Ενεργεί για λογαριασμό των μεγάλων επενδυτικών εταιριών, ενεργεί για λογαριασμό των τραπεζικών κολοσσών, ενεργεί για λογαριασμό των κρατών-τοκογλύφων, υπηρετεί και εξυπηρετεί την οικονομία των αγορών και του κεφαλαίου.
Το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται στη δίνη μιας απ’τις μεγαλύτερες δομικές κρίσεις στην ιστορία του, τόσο λόγω του βάθους της, όσο και λόγω της πολλαπλής εκδήλωσης αυτής (τραπεζικός τομέας, αγορά ακινήτων, εμπορευμάτων), έχει δημιουργήσει εφάμιλης βαρύτητας κρίση και στο πολιτικό σύστημα εξουσίας.
Είναι δεδομένο, πως για το καπιταλιστικό σύστημα, η συσσώρευση του κεφαλαίου πάντα θα αποτελεί νομοτέλεια αλλά και σημείο κρίσης, όχι μόνο για αυτό αλλά και για το πολιτικό -σύστημα-. Η ροή των κεφαλαίων και η κερδοφόρα ανάπτυξή τους η οποία αποτελεί βασική αρχή πάνω στην οποία δομείται ολόκληρο το σύστημα, θα καθορίζει πάντοτε τις πολιτικές χαράξεις των κρατών. Τα ισχυρότερα οικονομικά κράτη εφαρμόζουν πολιτικές μετατόπισης των χρεών, είτε στην ευρωπαϊκή είτε στην παγκόσμια περιφέρεια, προκειμένου να διασφαλίσουν τον ισχυρό γεωγραφικό πυρήνα συγκέντρωσης του κεφαλαίου. Οι κυβερνήσεις των αδύναμων οικονομιών από την άλλη, επιβάλλουν εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας, αδιαφορώντας για τις συνθήκες οικονομικής ανέχειας και εξαθλίωσης που αυτές διαμορφώνουν. Καταστρέφουν τη ζωή και τα όνειρα ολόκληρων λαών, υποθηκεύουν το μέλλον τους, ξεριζώνουν κάθε ελπίδα προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της εκάστοτε οικονομικής ελίτ και την εξασφάλιση του συστήματος που τις καθιστά κυρίαρχες.
»Στη δημοκρατία η προπαγάνδα είναι ότι το ρόπαλο σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς», έχει διατυπώσει ο Ν. Τσόμσκυ.
Σήμερα οι ακραίες αντιλαϊκές πολιτικές επιταγές που καλούνται οι κυρίαρχοι να επιβάλλουν, απαιτούν τόσο το ρόπαλο, όσο και την κατασκευή της συναίνεσης απ’την τέταρτη εξουσία. Την εποχή του πρώτου μνημονίου, μεγαλοεκδότες συσκέφτηκαν με τον πρωθυπουργό για τον τρόπο που θα προπαγανδίζονταν τα επαχθή οικονομικά μέτρα ως αναγκαία και για το πώς αυτά θα είχαν τις μικρότερες κοινωνικές αντιδράσεις. Usb stick στάλθηκαν σε μεγαλοδημοσιογράφους με οδηγίες προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι θέσεις τους με την κυβερνητική πολιτική, ενώ είναι γεγονός οτι κάποιοι απομακρύνθηκαν από τις καρέκλες τους, επειδή δεν υπήρξαν όσο αποτελεσματικοί απαιτούσαν οι πολιτικές περιστάσεις.
Η αντικειμενικότητα και ο έγκυρος χαρακτήρας της ενημέρωσης των καθεστωτικών μέσων σήμερα, βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους »εκβιασμούς» της κυβέρνησης προς τους ιδιοκτήτες τους για τη δημοπράτηση των συχνοτήτων και την απελευθέρωση των αδειών εκπομπής -μνημονιακός ορος-, την παύση της χορήγησης δανειών χωρίς εγγυήσεις και φυσικά τα κοινά συμφέροντα που έχουν από την εργασιακή αποσάθρωση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως και οι τρείς μνημονιακές κυβερνήσεις, σκανδαλοδώς έχουν απαλλάξει τους καναλάρχες από τις φορολογικές τους οφειλές τη στιγμή που ο λαός στενάζει από τα χαράτσια και τη λιτότητα.
Το άτυπο υπουργείο προπαγάνδας της κυβέρνησης, συνεπικουρούμενο απ’ τα καθεστωτικά μμε πασχίζουν να πείσουν είτε με την προπαγάνδα είτε με την καταστολή πως κάθε αντίσταση στην άνιση οικονομική και πολιτική κατανομή του σήμερα, ειναι μάταιη και καταδικασμένη, αφού πάντα θα βρίσκει μπροστά της όλους τους μηχανισμούς, τους θεσμούς, τις λειτουργίες του σημερινού ολοκληρωτικού καθεστώτος. Θέλουν μια κοινωνία σε σύγχυση, παθητική μπροστά στις εξελίξεις και αντιληψιακά παροπλισμένη, ώστε να δέχεται αδιαμαρτύρητα τις ακραίες αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης. Κατασκευάζουν ενα τεχνητό κλίμα ανασφάλειας ώστε τα μνημόνια και τα μέτρα της νέας εξαθλίωσης να εφαρμόζονται αναντίρρητα.
Χαρακτηρίζουν τους αναρχικούς αγωνιστές τρομοκράτες και λογοκοπούν σε μια προσπάθεια να πείσουν την κοινή γνώμη πως απειλείται απο τη δράση τους.
Πόσο αποτελεσματική όμως μπορεί να είναι αυτη η προπαγάνδα απέναντι στη σημερινή πραγματικότητα?
Αν ερωτηθούν οι πάνω απο 4 εκατομμύρια ανθρώποι που ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας, ποιός ευθύνεται για την ανέχεια που βιώνουν…
Αν ερωτηθούν οι 1,5 εκατομμύριο ανέργοι ποιός ευθύνεται για τον αποκλεισμό τους απο τη σύγχρονη μισθωτή σκλαβιά…
Αν ερωτηθούν οι 20 χιλιάδες άστεγοι ποιος ευθύνεται για την εξαθλίωση τους…
Αν αναρωτηθούν ποιός ευθύνεται για τις πάνω από τρείς χιλιάδες αυτοκτονίες που έχουν καταγραφεί στα χρόνια των μνημονίων…
Αν αναρωτηθούν ποιός ευθύνεται για την τεράστια αύξηση της χρήσης ψυχοφαρμάκων -φαινόμενο απόλυτα συνδεδεμένο με την σημερινή οικονομική και υπαρξιακή ανέχεια- και για ενα σωρό αλλα δείγματα κοινωνικής παρακμής,
μήπως η απάντηση που θα πάρουν είναι »ο Σακκάς» ή κάποιος απο αυτούς που τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν »τρομοκράτη» ?
Δεν νομίζω…
Όποιος θέλει να βρεί τους πραγματικούς τρομοκράτες, ας ψάξει στο υπουργείο οικονομικών και το υπουργείο εργασίας το οποίο ευθύνεται για την οικονομική εξαθλίωση του λαού.
Ας ψάξει στο λογιστήριο του κράτους και τα ασφαλιστικά ταμεία που τζογάρανε τα λεφτά των φορολογουμένων στο καζίνο του χρηματιστηρίου.
Ας ψάξει στο ΤΑΙΠΕΔ και στις επιτροπές ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.
Ας ψάξει στα κόμματα και τα λογιστήριά τους που χρεώνουν με τεράστια δάνεια τον λαό για τις προεκλογικές τους εκστρατείες.
Ας ψάξει στο υπουργείο δημόσιας τάξης και το υπουργείο ναυτιλίας που εκτελεί συμβόλαια θανάτου στο όνομα της »μεταναστευτικής πολιτικής».
Τρομοκρατικές ενέργειες για το λαό είναι το ξεπούλημα των ναυπηγείων, των αεροδρομίων, των λιμανιών, του ΟΣΣΕ, της ΕΥΑΘ, των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
Τρομοκρατικές ενέργειες ειναι οι ολυμπιακοί αγώνες και οι μίζες,
ειναι οι φοροαπαλλαγές και τα δάνεια στους έκδοτες και τους καναλάρχες,
ειναι η διάλυση της υγείας και της εκπαίδευσης,
ειναι η υποθήκευση της ζωής και των ονείρων των επόμενων γενεών…
Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, προσπαθούν με τη βρώμικη προπαγάνδα τους να απονοηματοδοτήσουν τους αγώνες των κοινωνικών αγωνιστών και να πείσουν πως η δράση τους στρέφεται κατά της κοινωνίας. Επιδιώκουν, προβάλλοντας τις στημένες επικοινωνιακές κόντρες της κυβέρνησης μεταξύ υπουργείου δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης, να προλειάνουν το έδαφος για την όξυνση της καταστολής απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους. Η όξυνση της καταστολής που στοχεύει τους αναρχικούς και τους κομμουνιστές στο σήμερα, είναι ξεκάθαρο, πως στοχεύει στον εκφοβισμό και την αποτροπή των αντιστεκόμενων και των εξεγερμένων του αύριο. Αποτελεί προλήπτική καταστολή.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που παρουσίασαν τα καθεστωτικά μέσα την »είδηση» της φυγοδικίας μου.
Ενώ δεν έχω καταδικαστεί απο κανένα δικαστήριο μέχρι σήμερα, για τα δημοσιογραφικά κοράκια ειναι αρκετό πως η αντιτρομοκρατική με έχει κρίνει ένοχο. Έχουν ανάγει την ΔΑΕΕΒ σε μια ανώτερη θεσμική αρχή η οποία κρίνει και αποφαίνεται, ενώ η υπόλοιπη πολιτεία ως παρεκτρέπουσσα, αρνείται να ευθυγραμμιστεί με τα συμπεράσματά της (»η αντιτρομοκρατική τους πιάνει και οι δικαστές τους αφήνουν»…). Σωρεία άθλιων ρεπορτάζ που κάνουν λόγο για υποτιθέμενη ευνοϊκή μεταχείρισή μου από τους δικαστικούς μηχανισμούς, για σκόπιμη αναλγησία, μέχρι και για αριστερό παρακράτος(!), που άνοιξε τη πόρτα της φυλακής και έφυγα…
Η γελοιότητα και η σκοπιμότητα κονταροχτυπιούνται με την κοινή λογική…
Για την ιστορία να θυμίσω πως εγώ, είμαι αυτός που το 2010 προφυλακίστηκε για συμμετοχή σε »άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση».
Είμαι αυτός που μετά από έξι μήνες προφυλακίστηκα εκ νέου για συμμετοχή στη ΣΠΦ, παρ’όλο που απο την πρώτη στιγμή της σύλληψής μου εχω αρνηθεί τόσο εγώ όσο και η ίδια η οργάνωση οτι είμαι μέλος της.
Είμαι αυτός που όταν έληξε η δεκαοκτάμηνη προφυλάκισή μου και έπρεπε να αφεθώ ελεύθερος, προφυλακίστηκα εκ νέου για τις ενέργειες της ίδιας οργάνωσης(!).
Ειμαι αυτος που οταν έληξε και η δεύτερη δωδεκάμηνη προφυλάκιση, παρέτειναν την κράτησή μου κατά έξι μήνες ακόμα εντελώς παράτυπα.
Είμαι αυτός που έκανε 38 μέρες απεργία πείνας για να αποφυλακιστώ με απόφαση του δεύτερου συμβουλίου μετά από ανακοίνωση στους αρμόδιους οτι σκόπευα να προχωρήσω σε απεργία δίψας σε περίπτωση που θα μου απέρριπταν για δεύτερη φορά το αίτημα.
Είμαι αυτός που είχα τη χαρά να νιώσω τι σημαίνει αλληλεγγύη και τι σημαίνει να έχεις συντρόφους… Είμαι αυτός που είχα την πολιτική ικανοποίηση να συσπειρωθεί με αφορμή την υπόθεσή μου ένα πραγματικό κίνημα αλληλεγγύης, γεγονός που καθόρισε και τη νίκη του συγκεκριμένου αγώνα και αυτό, το γνωρίζουν πολύ καλά οι δικαστές και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι.
Είμαι αυτός που πέντε μήνες μετά την αποφυλάκισή μου, με συνέλαβε εκ νέου η αντιτρομοκρατική γιατι δεν κοιμήθηκα σπίτι μου(!), ασχέτως αν δεν είχα περιοριστικό όρο που να με υποχρεώνε να διανυκτερεύω στον τόπο διαμονής μου.
Παρ’όλα αυτά, αν και το δικαστήριο έκρινε οτι δεν επρέπε να καταδικαστώ, τα δημοσιογραφικά κοράκια είχαν άλλη άποψη…
Ευτυχώς που δεν έχουν δικαίωμα -ακόμα- να ασκούν έφεση στις αποφάσεις των δικαστηρίων ο Πρετεντέρης, η Κοσιώνη, η Μίνα Καραμήτρου και οι λοιποί εγκάθετοι σφουγγοκωλάριοι του συστήματος… Το πλημελλειοδικείο κατ’αυτούς, θα έπρεπε να με στείλει στη φύλακη αφού έτσι αποφάσισε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία, αφού το αποφάσισε ο Δένδιας, αφού για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, την προηγούμενη μέρα παραβίασε ο Χ.Ξηρός την άδειά του και αυτό έπρεπε επικοινωνιακά να απαντηθεί.
Είμαι αυτός που μια εβδομάδα αργότερα ξανασυλλαμβάνομαι επειδή η αντιτρομοκρατική, υποτίθεται οτι ταυτοποίησε αποτυπώματά μου στο σπίτι της 25ης Μαρτίου στο Χαλάνδρι, τα οποία είχε συλλέξει το 2009, με το γελoίο πρόσχημα οτι δεν είχα σημανθεί το 2010 οταν με συνέλλαβε, παρ’όλο που υπάρχει έκθεση της ΔΑΕΕΒ -η οποία δημοσιοποιήθηκε- που επιβεβαιώνει το αντιθετο.
Μετά την απολογία μου σε ανακριτή και εισαγγελέα αφήνομαι τελικά ελεύθερος.
Και πάλι όμως τα δημοσιογραφικά κοράκια είχαν διαφορετική άποψη.
Και πάλι οι δικαστικές αρχες »δεν ενήργησαν ως όφειλαν»…
Για τους καθεστωτικούς δημοσιογράγους, σωστά ενεργούν οι δικαστές μόνο όταν αφήνουν ελεύθερους τους διεφθαρμένους κρατικούς αξιωματούχους. Όταν αφήνουν ελεύθερους τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Όταν αφήνουν ελεύθερους τους καναλάρχες και τους εκδότες…
Για ακόμα μια φορά επιστράτευσαν τη βρώμικη προπαγάνδα τους για να κατασκευάσουν κλίμα τρομοϋστερίας και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.
Αυτή ήταν, αυτή είναι και αυτή θα είναι πάντα η δουλειά τους• δεκανίκι του συστήματος…
Ειδικά σήμερα, που η ανάγκη διάσωσης του οικονομικοπολιτικού συστήματος εξουσίας επιτάσσει τη λειτουργία του ως αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδη ένα σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς, οι κυρίαρχοι χρειάζονται όσο ποτε άλλοτε τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και τη προπαγάνδα τους. Καλλιεργώντας κλίμα φόβου και τρομοϋστερίας, στοχεύουν στον κοινωνικό αποπροσανατολισμό και εν τέλει στην απομάκρυνση από τα πραγματικά πεδία αγώνα.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία πως ο αγώνας ενάντια στα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, αποτελεί σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι για την κοινωνική απελευθέρωση.
Οφείλουμε να αντιπαλέψουμε τις λογικές που θέλουν μάταιη κάθε πραγματική αντίσταση, που θέλουν ανώφελο κάθε πραγματικό αγώνα, που θέλουν ανύπαρκτη κάθε προοπτική για την κοινωνική απελευθέρωση απο τα δεσμά του κεφαλαίου και του κράτους.
Ειδικά σήμερα, που οι κυρίαρχοι το μόνο που έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν στους σύγχρονους υποτελείς τους ειναι η φτώχεια, η εξαθλίωση, και η καταστολή, σήμερα είναι που μπορούμε και πρέπει να εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την υλοποίηση των προταγμάτων μας. Να παρέμβουμε σε πραγματικούς χρόνους και χώρους, διαμορφώνοντας τις εξελίξεις προς την επαναστατική κατεύθυνση. Να αντισταθούμε στις λογικές που θέλουν καταδικασμένη στην ήττα και την αποτυχία κάθε απόπειρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να αντισταθούμε στην κυρίαρχη ηθική που θέλει τον άνθρωπο υποταγμένο και με σκυμμένο το κεφάλι μπροστά στους δυνάστες του. Να αντισταθούμε στην πραγματικότητα που θέλει τον άνθρωπο αδιάφορο και παθητικό στο σήμερα και ανήμπορο και καταδικασμένο στο αύριο. Να αντισταθούμε στις λογικές ανάθεσης και παραίτησης απέναντι σ´ αυτά που μόνοι μας πρέπει να πράξουμε. Να αντιτάξουμε απέναντι στη νομιμοφροσύνη της υποταγής, την παραβατικότητα της αντίστασης και της εξέγερσης.
Η συνείδηση φέρει το βάρος της ιστορικής ευθυνής.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ !
Κώστας Σακκάς 7/02/2014
