Μεγάλη αντιπαράθεση έχει ξεσπάσει στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, καθώς χορτοφάγοι φοιτητές ζητούν να απομακρυνθεί από λέσχη ο πίνακας «Η αγορά των πτηνών» του Φλαμανδού ζωγράφου Φρανς Σνάιντερς.
Πρόκειται για έργο του 17ου αιώνα και αναπαριστά τα νεκρά θηράματα ενός πλούσιου κυνηγιού.
Σύμφωνα με την εκπρόσωπος του Fitzwilliam Museum, που έχει δανείσει τον πίνακα στο Κέιμπριτζ, οι φοιτητές καταγγέλλουν ότι το θέαμα τους προκαλεί αηδία και απαιτούν ο πίνακας να κατεβεί από την αίθουσα.
Θέματα που συνδέουν την τέχνη με την πολιτική ορθότητα έχουν απασχολήσει τη βρετανική ακαδημαϊκή κοινότητα και στο παρελθόν. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που τα θέματα αυτά αφορούν το φαγητό.
Η ευαισθησία ορισμένων ομάδων θέτει σοβαρά ερωτήματα για το εάν θα πρέπει να εκτιμάται το θέμα κάποιων έργων για την καλλιτεχνική αξία του ή για την ηθικότητα της αναπαριστώμενης πράξης, καθώς πολλά από αυτά διαιωνίζουν την «ωμότητα κατά των ζώων».
Ο προασπιστής των δικαιωμάτων των ζώων Τόνιο Γκαρσία, δήλωσε στην εφημερίδα «El Publico» ότι «πίνακες σαν και αυτόν αποκαθαίρουν μία πρακτική που ήδη πολλοί άνθρωποι θεωρούν ανήθικη, η οποία είναι παρωχημένη και η κοινωνία δεν αποδέχεται».
Μάλιστα, υποστήριξε ότι η αντίδραση σχετίζεται και με τον χώρο όπου εκτίθενται αυτά τα έργα: «Στα μουσεία μπορούμε να συναντήσουμε έργα που δείχνουν πως βασάνιζαν στον Μεσαίωνα ή εικόνες από τυφεκισμούς, όμως αυτά δεν μας σκανδαλίζουν γιατί είναι ο κατάλληλος χώρος για να μάθουμε και να ξαναζούμε την ιστορία».
Παρόλα αυτά, όπως εξηγούν στην ίδια εφημερίδα και άλλοι ειδικοί και πανεπιστημιακοί, έχει αλλάξει η αντίληψη και η ευαισθησία του κόσμου, καθώς σήμερα οι άνθρωποι κοιτάζουν τους παλιούς πίνακες κάνοντας αναγωγές στα τωρινά κοινωνικά δεδομένα, αποκόπτοντάς τα από την αισθητική αξία του πίνακα.
Όπως ενδεικτικά επισημαίνει η καθηγήτρια Αισθητικής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης Μάρτα Ταφάλια, «είναι σημαντικό να θεωρήσουμε ως φυσιολογικό αυτόν τον διάλογο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι φοιτητές που δεν θέλουν στο εστιατόριο τον συγκεκριμένο πίνακα, δεν τον θέλουν επειδή παίρνουν το θέμα του πολύ στα σοβαρά. Γι’ αυτούς είναι ένα έργο που θίγει σημαντικά θέματα με τα οποία δεν συμφωνούν».
