Στις 8 Αυγούστου του 1973, τρεις έφηβοι ξεκίνησαν με προορισμό ένα πάρτι στη Πασαντίνα του Τέξας.
Ήταν ο 17χρονος Γουέιν Χένλι, η 15χρονη φίλη του Ρόντα Γουίλιαμς και ο 19χρονος Τίμοθι Κέρλι.
Αρχικά ήταν να πάνε μόνο τα αγόρια. Την τελευταία στιγμή η Ρόντα, τηλεφώνησε στον Χένλι, παρακαλώντας τον να την πάρει μαζί του.
Ο πατριός της είχε μεθύσει και απειλούσε να την ξυλοκοπήσει.
Μετά από μια σύντομη διαδρομή, έφτασαν στο σπίτι του πάρτι.
Οικοδεσπότης ήταν ο 33χρονος Ντιν Κορλ, στενός φίλος του Χένλι.
Καλωσόρισε τους νεαρούς, αλλά δυσαρεστήθηκε έντονα όταν είδε την κοπέλα.
Ο Χένλι δικαιολογήθηκε, λέγοντας πως δεν μπορούσε να την αφήσει πίσω και ο Κορλ φάνηκε να καθησυχάζεται.
Πέρασαν το υπόλοιπο βράδυ πίνοντας αλκοόλ και καπνίζοντας μαριχουάνα, μέχρι που και οι τρεις έφηβοι έπεσαν αναίσθητοι.
Όταν ξύπνησαν, είδαν ότι φορούσαν χειροπέδες.
Ο Κέρλι και η Γουίλιαμς ήταν δεμένοι πάνω σε μια ξύλινη σανίδα, ο ένας από την μία μεριά και η Ρόντα απ’ την άλλη.
Ο «οικοδεσπότης» Κορλ τους είχε ακινητοποιήσει κι ετοιμαζόταν να τους βιάσει.
Τον διέκοψε ο Χένλι, ο οποίος τον εκλιπαρούσε να του λύσει τα χέρια.
Υποσχέθηκε ότι αν τον άφηνε ελεύθερο, θα έπαιρνε κι αυτός μέρος στον βιασμό.
Ο Κορλ τον έλυσε και μαζί πλησίασαν τα θύματά τους.
Μόλις όμως ο Κορλ γύρισε την πλάτη του, ο Χένλι άρπαξε ένα πιστόλι και τον έστρεψε εναντίον του δράστη.
Ο μεγαλύτερος άντρας δεν έδειξε να τρομοκρατείται.
«Έλα, τι περιμένεις; Σκότωσέ με», προκάλεσε τον 17χρονο.
Ο Χένλι σημάδεψε και πυροβόλησε. Η πρώτη σφαίρα πέτυχε τον Κορλ στο κεφάλι.
Πυροβόλησε άλλες πέντε φορές, μέχρι να βεβαιωθεί ότι ο 33χρονος ήταν νεκρός.
Ο ήρωας Γουέιν Χένλι
Όταν έφτασε η αστυνομία, οι τρεις έφηβοι κάθονταν στα σκαλιά της εισόδου.
Ο Χένλι ομολόγησε αμέσως ότι αυτός σκότωσε τον Κορλ.
Στο αστυνομικό τμήμα, περιέγραψε το επεισόδιο και οι αστυνομικοί αρχικά πείστηκαν ότι έλεγε αλήθεια.
Αντιμετώπισαν τον 17χρονο Χένλι σαν ήρωα. Έδρασε αποτελεσματικά και έσωσε τους φίλους του από τον βιαστή.
Όμως ο Χένλι συνέχισε την απολογία του και γρήγορα αποκαλύφθηκε ο πραγματικός του ρόλος.
Είπε ότι για χρόνια προμήθευε τον Κορλ με εφήβους για κάθε έναν από τους οποίους έπαιρνε ως αντάλλαγμα 200 δολάρια.
Γνώριζε ότι ο Κορλ βίαζε, βασάνιζε και σκότωνε τους νεαρούς.
Όταν οι αστυνομικοί φάνηκαν να δυσπιστούν, ο Χένλι τους οδήγησε στην αποθήκη που είχαν θαφτεί τα πτώματα.
Ο Κορλ νοίκιαζε έναν αποθηκευτικό χώρο μακριά από το σπίτι του.
Το εσωτερικό της ήταν γεμάτο με μικρούς τάφους.
Με της οδηγίες του Χένλι, ο οποίος θυμόταν όχι μόνο τα ονόματα των θυμάτων, αλλά και τα ακριβή σημεία όπου είχαν θαφτεί, η αστυνομία ανακάλυψε τα πτώματα 21 αγοριών.
Άλλα εφτά αγόρια είχαν θαφτεί στις όχθες της λίμνης Sam Rayburn και στην παραλία High Island.
Ένα από τα θύματα του Κορλ ήταν μόλις 9 ετών.
Οι ιατροδικαστικές εκθέσεις έδειξαν ότι πριν πεθάνουν, τα αγόρια είχαν βασανιστεί άγρια.
Υπήρχαν εγκαύματα στα γεννητικά όργανα, χτυπήματα στο κεφάλι και το σώμα.
Μερικά απ’ τα θύματα είχαν ευνουχιστεί, πριν από τον θάνατό τους.
Αρχικά, ο Χένλι είχε δηλώσει ότι δεν συμμετείχε στα βασανιστήρια των αγοριών.
Η δική του δουλειά τελείωνε όταν παρέδιδε το θύμα στο σπίτι του Κορλ.
Όμως τα ψέματά του αποκαλύφθηκαν, όταν παραδόθηκε στην αστυνομία ο δεύτερος συνεργός του Κορλ, ο 18χρονος Ντέιβιντ Μπρουκς.
Οι συνεργοί το Κορλ
Ο Ντέιβιντ Μπρουκς γνώρισε τον Κορλ όταν ήταν 14 χρόνων.
Ο Μπρουκς προερχόταν από μια διαλυμένη οικογένεια και αντιμετώπιζε τον μεγαλύτερο Κορλ, σαν αδελφό και μέντορα.
Το 1970, ένα χρόνο μετά την γνωριμία τους, ο Μπρουκς είδε τον Κορλ να κακοποιεί δύο νεαρά αγόρια στο σπίτι του.
Ο Κορλ προσφέρθηκε να του αγοράσει ένα αυτοκίνητο, αν δεν έλεγε σε κανέναν τι είχε δει.
Ο Μπρουκς δέχτηκε και μετά από λίγους μήνες, κατέληξε σε μια νέα συμφωνία με τον 30χρονο.
200 δολάρια για κάθε αγόρι που έφερνε στο σπίτι.
Τον χειμώνα του 1971, στην παρέα τους προστέθηκε και ο Γουέιν Χένλι.
Προοριζόταν για θύμα, αλλά ο Κορλ τον συμπάθησε και αποφάσισε να του κάνει την ίδια προσφορά.
Μέσα σε λίγους μήνες, ο Χένλι είχε εξελιχτεί από προμηθευτής, σε συνεργός του Κορλ.
Σύμφωνα με την κατάθεση του Μπρουκς, ο Χένλι «απολάμβανε να προκαλεί πόνο».
Αν και δεν συμμετείχε στη σεξουαλική κακοποίηση, ο 17χρονος είχε «αποτελειώσει» πολλά απ’ τα θύματα και είχε βοηθήσει τον Κορλ να μεταφέρουν τα πτώματα στην αποθήκη.
Πυροβόλησε τον Κορλ τη νύχτα της 8ης Αυγούστου, όχι επειδή ήθελε να προστατεύσει τους φίλους του, αλλά για να εκδικηθεί τον 33χρονο που τον κορόιδεψε, επειδή ο Χένλι δεν μπορούσε να «ολοκληρώσει» τον βιασμό της φίλης του.
Ο «Γλυκάνθρωπος»
Ο Ντιν Κορλ ήταν γνωστός ως «Candyman», δηλαδή ο «άντρας με τα γλυκά», επειδή είχε ένα κατάστημα που πουλούσε ζαχαρωτά.
Ήταν μοναχικός και οι λιγοστοί του φίλοι του ήταν πάντα νεαρά αγόρια, τα οποία προσέγγιζε προσφέροντάς τους γλυκά και καραμέλες.
Η παιδική του ηλικία δεν παρουσίαζε καμία εκτροπή από τα συνηθισμένα.
Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν μικρός και η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε έναν Τεξανό.
Δεν υπήρχε κανένα βίαιο περιστατικό στο ιστορικό του που να τον ώθησε στις δολοφονίες και στο σαδισμό.
Η σχέση με την οικογένειά του ήταν καλή, όπως και με τους γείτονές του.
Ήταν ευγενικός, συνεργάσιμος και έδειχνε απόλυτα φυσιολογικός.
Κανείς δεν θεωρούσε παράξενο το γεγονός ότι συναναστρεφόταν με τόσα νεαρά παιδιά, γιατί είχε την έτοιμη δικαιολογία των «ζαχαρωτών».
Κανείς δεν θα φανταζόταν ότι από το 1970 έως το 1973, ο Ντιν Κορλ είχε βιάσει, βασανίσει και σκοτώσει 28 αγόρια.
Ένας από τους λόγους που άργησαν να αποκαλυφθούν τα εγκλήματά του ήταν η κακόφημη γειτονιά που κατοικούσε, γνωστή ως Χιούστον Χάιτς.
Οι εξαφανίσεις δεκάδων αγοριών είχαν περάσει απαρατήρητες από τους αστυνομικούς, γιατί θεωρούσαν ότι το είχαν σκάσει απ’ τις οικογένειές τους.
Και οι δύο έφηβοι συνεργάτες του Κορλ προέρχονταν από φτωχές οικογένειες με αλκοολικούς γονείς.
Είχαν εγκαταλείψει το σχολείο και ζούσαν ουσιαστικά στους δρόμους.
Στον Κορλ είχαν βρει μια πατρική φιγούρα, που τους πλήρωνε αδρά και τους έδινε μπύρες και μαριχουάνα.
Η καταδίκη
Με τον Κορλ νεκρό, τα media εστίασαν την προσοχή τους στον Γουέιν Χένλι και τον Ντέιβιντ Μπρουκς.
Το 1974, ο Χένλι κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία 6 αγοριών και καταδικάστηκε σε ισόβια έξι φορές.
Ο Μπρουκς καταδικάστηκε σε ισόβια. Και οι δύο βρίσκονται στη φυλακή μέχρι σήμερα.
