Στις 9 Ιουλίου του 1967 βρέθηκε το πτώμα της 19χρονης φοιτήτριας, Τερίζ Φλέζαρ.
Βρισκόταν σε προχωρημένη αποσύνθεση, είχε μαχαιρωθεί περισσότερες από 30 φορές και ο δολοφόνος είχε κόψει τα πόδια της, στο ύψος του αστραγάλου.
Μέρες αργότερα, όταν το πτώμα της ήταν ακόμη στο γραφείο τελετών, ένας άγνωστος νεαρός άντρας ζήτησε να δει τη σορό και να τη φωτογραφήσει, δήθεν για να δώσει τη φωτογραφία στην οικογένειά της.
Οι υπεύθυνοι δεν του έδωσαν άδεια και ο νεαρός έφυγε.
Ήταν ένας όμορφος μελαχρινός, που οδηγούσε ένα μπλε Chevrolet. Αν και ισχυρίστηκε ότι ήταν φωτογράφος, δεν είχε μαζί του κάποια μηχανή.
Το επόμενο πτώμα βρέθηκε ένα χρόνο αργότερα, στις 5 Ιουλίου του 1968.
Ανήκε στην 20χρονη Τζόαν Σελ, η οποία είχε βιαστεί και μαχαιρωθεί 25 φορές.
Ο δολοφόνος είχε κόψει το λαρύγγι της και είχε δέσει τη φούστα της γύρω από τον λαιμό της.
Στις 20 Μαρτίου του 1969 εντοπίστηκε η 23χρονη Τζέιν Μίξερ.
Είχε πυροβοληθεί δύο φορές στο κεφάλι και το καλσόν της ήταν δεμένο σφιχτά γύρω από τον λαιμό της.
Δεν είχε βιαστεί, αν και ο δολοφόνος είχε κατεβάσει το εσώρουχό της.
Όπως και οι προηγούμενες κοπέλες, η Μίξερ είχε έμμηνο ρύση.
Τέσσερις μέρες αργότερα, το πτώμα της 16χρονης Μάραλιν Σκέλτον συγκλόνισε τις τοπικές αρχές.
Είχε κακοποιηθεί τόσο άγρια, που οι αστυνομικοί δήλωσαν ότι ήταν η πιο στυγερή δολοφονία των τελευταίων τριάντα ετών.
Είχε ξυλοκοπηθεί, μαστιγωθεί και μαχαιρωθεί. Ο δολοφόνος είχε βάλει ένα κομμάτι υφάσματος βαθιά μέσα στον λαιμό της για να πνίξει τις κραυγές της και στο τέλος, την κακοποίησε σεξουαλικά με ένα κλαδί.
Ακολούθησαν άλλοι δύο φόνοι. Η 13χρονη Ντον Μπάσομ βρέθηκε νεκρή στις 16 Απριλίου του 1969 και η 21χρονη Άλις Κάλομ.
Παρουσίαζαν πολλά κοινά στοιχεία με τα άλλα θύματα. Δολοφονήθηκαν τις ημέρες της περιόδου τους και ένα ρούχο τους ήταν τυλιγμένο γύρω απ’ τον λαιμό τους.
Σύμφωνα με την έρευνα της αστυνομίας, πολλές απ’ τις κοπέλες είχαν μιλήσει με ένα μελαχρινό νεαρό πριν από την εξαφάνισή τους, η ταυτότητα του οποίου όμως, ήταν δύσκολο να εξακριβωθεί.
Σχεδόν όλα τα θύματα ήταν φοιτήτριες στο πανεπιστήμιο του Ανατολικού Μίσιγκαν και υπήρχαν πολλοί άντρες που ταίριαζαν με την περιγραφή. Γι’ αυτό, οι αρχές έστησαν ένα κόλπο για να τον πιάσουν.
Η παρ’ ολίγον σύλληψη
Στις 23 Ιουλίου βρέθηκε το πτώμα της 18χρονης Κάρεν Μπέινεμαν, αλλά η αστυνομία δεν ανακοίνωσε τίποτα.
Έχοντας μελετήσει τις προηγούμενες υποθέσεις, γνώριζαν ότι ο δολοφόνος θα επέστρεφε στο σημείο για να επεξεργαστεί ή ακόμα και να μεταφέρει το πτώμα σε άλλη τοποθεσία.
Οι αστυνομικοί αντικατέστησαν το πτώμα με μία κούκλα και περίμεναν να εμφανιστεί για να τον συλλάβουν.
Στις 2 τα ξημερώματα την επόμενη μέρα, είδαν έναν άντρα να απομακρύνεται απ’ το σημείο που βρισκόταν η κούκλα.
Έβρεχε καταρρακτωδώς, γι’ αυτό και δεν τον παρατήρησαν όταν ήρθε και εξαιτίας της κακοκαιρίας, ο ασύρματος του αστυνομικού δεν λειτουργούσε, με αποτέλεσμα να μην προλάβουν να τον συλλάβουν.
Τζον Νόρμαν Κόλινς
Πριν εξαφανιστεί, η Κάρεν Μπέινεμαν είχε επισκεφτεί ένα κατάστημα με περούκες.
Η ιδιοκτήτρια, Νταϊάνα Γκος, θυμόταν ότι έξω απ’ το κατάστημα, την περίμενε ένας νεαρός με μαύρα μαλλιά και χωρίστρα στο πλάι.
Η κοπέλα της είχε πει: «Πρέπει να είμαι είτε η πιο γενναία είτε η πιο χαζή γυναίκα στον κόσμο. Μόλις δέχτηκα να με πετάξει κάπου με τη μηχανή αυτός ο τύπος». Αναφερόταν στον νεαρό, που στεκόταν μπροστά από μία μπλε μηχανή, μάρκας Triumph Bonneville.
Η περιγραφή ταίριαζε απόλυτα στον Τζον Νόρμαν Κόλινς, έναν φοιτητή του πανεπιστημίου, που είχε την ίδια μηχανή.
Εκ πρώτης όψεως, ο Κόλινς δεν κινούσε ποτέ υποψίες. Ήταν άριστος μαθητής και αρχηγός της σχολικής ομάδας football. Όταν όμως έψαξαν το παρελθόν του, η εικόνα άλλαξε.
Ήταν βίαιος και επιθετικός με τις γυναίκες.
Κοπέλες περιέγραψαν περιπτώσεις, που τις είχε χτυπήσει ή τις είχε πιέσει να κάνουν σεξ, ακόμα και όταν αρνήθηκαν.
Μία νύχτα, είχε εξοργιστεί, όταν η κοπέλα του είπε ότι είχε περίοδο και έφυγε απ’ το διαμέρισμά της.
Όταν τον ανέκριναν, έδειξε τεράστιο ενδιαφέρον για τα βασανιστήρια των θυμάτων και ήξερε εξονυχιστικές λεπτομέρειες για την υπόθεση.
Ισχυρίστηκε ότι του τις είχε πει ο θείος του, που ήταν αστυνομικός, αλλά θείος του αρνήθηκε κάθε ανάμειξη.
Η σύλληψη
Ο Κόλινς ήταν ο βασικός ύποπτος, αλλά δεν υπήρχαν ακόμα ατράνταχτα στοιχεία που να τον συνδέουν με τα θύματα.
Αυτό άλλαξε, όταν ο αστυνομικός θείος του, Ντέιβιντ Λέικ, ερεύνησε το υπόγειο του σπιτιού του. Εκεί είχε μείνει ο Κόλινς για μερικές μέρες, όταν ο θείος του έλειπε για διακοπές.
Κάποια σημεία του πατώματος είχαν βαφτεί και όταν ο Λέικ έβγαλε τη μπογιά, είδε από κάτω κόκκινες στάμπες.
Θεώρησε ότι ήταν αίμα και οι αρχές ξεκίνησαν εξονυχιστική έρευνα.
Σύντομα βρέθηκαν ξανθές τούφες μαλλιών από το μηνιαίο κούρεμα των παιδιών της οικογένειας Λέικ.
Ξανθές τρίχες είχαν βρεθεί στο πτώμα της Μπέινεμαν και όταν εξετάστηκαν, αποδείχτηκε πως ήταν οι ίδιες.
Εντοπίστηκαν και μερικές σταγόνες αίματος, οι οποίες ήταν η ίδια ομάδα αίματος με την Κάρεν Μπέινεμαν.
Είχε πλέον επιβεβαιωθεί. Η Μπέινεμαν είχε βασανιστεί, ίσως και σκοτωθεί, στο υπόγειο των Λέικ.
Αν και ήταν ύποπτος για εφτά δολοφονίες, δικάστηκε μόνο για τον φόνο της Μπέινεμαν.
Καταδικάστηκε σε ισόβια, αν και ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι ήταν ένοχος.
Βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, παρά τις συνεχόμενες αιτήσεις για επανεξέταση της υπόθεσης.
Διαβάστε ακόμα: 
