FRANKY: «Ψάχνω για έναν άντρα φυσιολογικού μεγέθους, ηλικίας 18 έως 25 χρονών, για πραγματική σφαγή και κατανάλωση. Παρακαλώ, στείλτε μου την αίτηση με φωτογραφία».
CATOR99: «Είμαι 36 χρονών, 1,75 cm και ζυγίζω 72 κιλά. Ελπίζω να σοβαρολογείς, γιατί το θέλω πραγματικά».
Αυτή ήταν η αρχή της διαδικτυακής συνομιλίας μεταξύ του 40χρονου Άρμιν Μέιβες και του 36χρονου Μπερντ Μπράντες.
Λίγο καιρό αργότερα, στις 9 Μαρτίου του 2001, οι δύο άντρες συναντήθηκαν και ταξίδεψαν μαζί μέχρι το σπίτι του Μέιβες, στη μικρή πόλη Ρότενμπεργκ της Γερμανίας.
Εκεί, η επιθυμία του Μπράντες έγινε πραγματικότητα.
Ο Μέιβες τον σκότωσε και αργότερα, τον έφαγε.
Μέχρι να τον εντοπίσει η αστυνομία πέρασε ένας χρόνος και είχε καταναλώσει περίπου 20 κιλά απ’ το κατεψυγμένο κρέας του Μπράντες.
Ο Κανίβαλος του Ρότενμπεργκ
Ο Άρμιν Μέιβες γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1961, στην μικρή γερμανική πόλη Ρότενμπεργκ.
Σε πολύ μικρή ηλικία, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια και λίγα χρόνια αργότερα, ακολούθησαν και οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του.
Έμεινε μόνος με τη μητέρα του, η οποία προσπαθούσε να ελέγξει κάθε τομέα της ζωής του.
Ο Μέιβες ήταν ήδη εξαιρετικά ντροπαλός, σχεδόν αντικοινωνικός και η πίεση που δεχόταν από τη μητέρα του δεν βοηθούσε καθόλου την κατάσταση.
Είχε ελάχιστους φίλους και περνούσε τον περισσότερο χρόνο απομονωμένος στο σπίτι.
Τότε άρχισε να έχει φαντασιώσεις κανιβαλισμού.
Ένιωθε πως αν έτρωγε ανθρώπους θα τους είχε πάντα μαζί του. Θα έπαιρνε τη δύναμη αλλά και την αγάπη τους.
Μεγαλώνοντας, η μητέρα του τον εμπόδιζε να έχει σχέσεις με γυναίκες, γιατί θεωρούσε ότι όλες ήταν υποδεέστερές του.
Απαιτούσε να της τηλεφωνεί ανά δύο ώρες όποτε έλειπε απ’ το σπίτι και γνώριζε όλους τους φίλους του, πριν του επιτρέψει να βγει μαζί τους.
Αυτό το έκανε μέχρι και τον θάνατό της το 1999, όταν ο Μέιβες ήταν 38 χρονών.
Όταν πέθανε η μητέρα του, ο Μέιβες συνέχισε τη ζωή του όπως πριν. Εργαζόταν ως μηχανικός υπολογιστών και ήταν πάντα ντροπαλός και ευγενικός.
Η νέα αγαπημένη του ασχολία ήταν να μπαίνει στο ίντερνετ, όπου βρήκε ανθρώπους που μοιράζονταν τις φαντασιώσεις του για κανιβαλισμό.
Έγραφε συχνά στο φόρουμ «Cannibal Cafe», όπου οι χρήστες μιλούσαν ανοιχτά για την επιθυμία τους να δοκιμάσουν ανθρώπινο κρέας.
Εκεί ανάρτησε την αγγελία του, που ζητούσε έναν εθελοντή πρόθυμο να φαγωθεί.
Αρκετοί απάντησαν και δέχτηκαν να πάνε στο σπίτι του.
Όλοι άλλαξαν γνώμη την τελευταία στιγμή και ο Μέιβες τους άφηνε να φύγουν χωρίς να πειράξει ούτε μία τρίχα απ’ τα μαλλιά τους. Δεν ήθελε να κάνει τίποτα, χωρίς την συγκατάθεση του θύματος.
CATOR99
Το username «CATOR99» ανήκε στον 36χρονο Μπερντ Μπράντες, έναν μηχανικό υπολογιστών απ’ το Βερολίνο.
Ο Μπράντες ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά ελάχιστοι φίλοι του το γνώριζαν.
Συζούσε με τον σύντροφό του και η καθημερινότητά του ήταν πολύ ήρεμη.
Σπάνια έβγαινε και τις περισσότερες νύχτες τις περνούσε μπροστά στην τηλεόραση, με τον φίλο του.
Έδινε την εντύπωση ενός σοβαρού, ήρεμου άντρα.
Μόνο οι πολύ στενοί του φίλοι γνώριζαν ότι κατά περιόδους του άρεσε να δοκιμάζει extreme sport και να ζει ακραίες καταστάσεις.
Ακόμα και αυτοί όμως, δεν θα φαντάζονταν ποτέ ότι θα ζητούσε να φαγωθεί ζωντανός.
Η συνάντηση
Ο Μπράντες έφτασε στο Ρότενμπεργκ στις 9 Μαρτίου του 2001.
Ο Μέιβες τον συνάντησε στον σταθμό του τρένου και πήγαν μαζί μέχρι το σπίτι του, όπου έκατσαν να πιουν καφέ και να συζητήσουν.
Σύμφωνα με μία συνέντευξη του Μέιβες, πριν ξεκινήσουν τη διαδικασία, έκαναν σεξ.
Ο «κανιβαλισμός» του Μπράντες ξεκίνησε, όταν ζήτησε απ’ τον Μέιβες να κόψει το πέος του, δαγκώνοντάς το.
Ο Μέιβες προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε και τελικά χρησιμοποίησε μαχαίρι.
Ο Μπράντες διατηρούσε τις αισθήσεις του, αν και αιμορραγούσε και είπε στον Μέιβες να μαγειρέψει το όργανο, για να το φάνε.
Όσο ο Μέιβες το τηγάνιζε με αλατοπίπερο και σκόρδο, ο Μπράντες είχε ξαπλώσει στην μπανιέρα, η οποία γέμιζε σιγά σιγά με το αίμα του.
Τελικά, δεν κατάφεραν να φάνε το πέος, γιατί είχε καεί και ο Μέιβες το έδωσε στον σκύλο του.
Πέρασε τις επόμενες τρεις ώρες διαβάζοντας ένα βιβλίο «Σταρ Τρεκ», ενώ περίμενε τον Μπράντες να πεθάνει από την αιμορραγία.
Αργά το βράδυ, ο Μπράντες του ζήτησε να τον σκοτώσει, γιατί δεν άντεχε άλλο τον πόνο.
Αν και διστακτικός, ο Μέιβες συμφώνησε και τον μαχαίρωσε στο λαιμό.
Στη συνέχεια, κρέμασε το πτώμα απ’ το ταβάνι και άρχισε να το κόβει κομμάτια.
Έβαλε το κρέας σε κουτιά στην κατάψυξη, για να διατηρηθεί.
Το πρώτο βράδυ που δοκίμασε το κρέας του Μπράντες, το τηγάνισε μαζί με πατάτες και λάχανο.
«Η πρώτη μπουκιά ήταν πολύ περίεργη. Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα. Ήταν κάτι που περίμενα για 40 χρόνια και τώρα ένιωθα ότι είχα αυτή τη τέλεια σύνδεση μέσω της σάρκας του. Το κρέας είχε γεύση σαν χοιρινό, αλλά πιο έντονη».
Η σύλληψη
Μετά τον θάνατο του Μπράντες, ο Μέιβες συνέχισε να ψάχνει για άλλους εθελοντές.
Άρχισε μάλιστα να στέλνει φωτογραφίες στους υποψήφιους, απ’ το δωμάτιο που είχε ετοιμάσει για τη σφαγή.
Ένας από τους χρήστες του φόρουμ είδε τις φωτογραφίες και τον κατέδωσε στην αστυνομία.
Όταν ερεύνησαν το σπίτι του, βρήκαν στην κατάψυξη το κρέας του Μπράντες, αλλά και το βίντεο με τον ακρωτηριασμό και τον θάνατό του.
Ο Μέιβες δεν προσπάθησε να κρύψει την ενοχή του, αλλά επέμενε ότι δεν έκανε τίποτα χωρίς την συγκατάθεση του θύματος.
Δεν υπήρχε κάποιος νόμος που να απαγόρευε τον κανιβαλισμό στη Γερμανία, οπότε το δικαστήριο μπορούσε μόνο να κρίνει αν επρόκειτο για απλή ανθρωποκτονία ή για δολοφονία. Αυτές οι δύο κατηγορίες νομικά είχαν διαφορετικές ποινές.
Σύμφωνα με την αρχική απόφαση, που βγήκε τον Ιανουάριο του 2004, ο Μέιβες διέπραξε ανθρωποκτονία μετά από τη συγκατάθεση του Μπράντες και γι’ αυτό καταδικάστηκε μόνο σε οκτώ χρόνια φυλάκισης.
Ωστόσο, τον επόμενο χρόνο, η υπόθεση εξετάστηκε ξανά. Οι κατήγοροι υποστήριζαν πως ο Μπράντες δεν αντιλαμβανόταν τι συνέβαινε επειδή είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ και παυσίπονων χαπιών.
Επιπλέον, ισχυρίστηκαν πως ο Μέιβες δεν τον σκότωσε μόνο επειδή του το ζήτησε ο Μπράντες, αλλά επειδή η πράξη του προκάλεσε σεξουαλική διέγερση. Στο τέλος, η ποινή του Μέιβες μετατράπηκε σε ισόβια. Έχει δηλώσει πως μετάνιωσε για τον θάνατο του Μπράντες και τα τελευταία δέκα χρόνια είναι χορτοφάγος.
