Το 1589 στη μικρή πόλη Μπέντμπεργκ της Γερμανίας επικρατούσε πανικός.
Ένας λύκος κατασπάραζε ανθρώπους και κανείς δεν ήταν ασφαλής.
Μια ομάδα κυνηγών πήρε τη γενναία απόφαση να τον καταδιώξει και να τον σκοτώσει.
Περπατούσαν για ώρες μέσα στο δάσος, όταν είδαν μπροστά τους μια φρικιαστική εικόνα.
Ένας άντρας σκότωνε το θύμα του και όταν τους αντιλήφθηκε, άρχισε να μεταμορφώνεται σε λυκάνθρωπο.
Κατάφεραν να τον αποδυναμώσουν, τον έδεσαν και τον πήγαν στον δικαστή.
Η ιστορία που διηγήθηκε εκεί κυκλοφόρησε σε 16σελιδα βιβλιαράκια, που πέρασαν τα σύνορα της Γερμανίας και έγιναν δημοφιλή ακόμα και στη Βρετανία. Η ιστορία είχε τίτλο «Η καταραμένη ζωή και ο θάνατος του Σταμπ Πίτερ» και έγινε φοβερά δημοφιλής.
Σύμφωνα με το βιβλίο, ο Σταμπ ομολόγησε μόλις τον έδεσαν στο τραπέζι των βασανιστηρίων, πριν ακόμα τον αγγίξουν.
Είπε ότι στην ηλικία των 12 ετών, έκανε τελετές μαύρης μαγείας και κάλεσε τον διάβολο, ο οποίος του προσέφερε μία μαγική ζώνη που του επέτρεπε να μεταμορφώνεται σε «λυσσασμένο λύκο, δυνατό και άγριο, με μεγάλα μάτια που μοιάζουν με φωτιές μες στη νύχτα. Μεγάλο στόμα με κοφτερά δόντια και ένα σώμα τεράστιο».
Έψαξαν για τη ζώνη και όταν δεν βρέθηκε πουθενά, κατέληξαν ότι είχε εμφανιστεί πάλι ο διάβολος και την είχε πάρει πίσω, όταν συνέλαβαν τον Σταμπ.
Όταν μεταμορφωνόταν σε λυκάνθρωπο, ο Σταμπ είχε μία ακόρεστη πείνα για ανθρώπινη σάρκα.
Στην αρχή έτρωγε μόνο ζώα, αλλά δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό και επιτέθηκε και σε ανθρώπους.
Αποκάλυψε ότι είχε φάει 14 παιδιά, ακόμα και τον ίδιο του τον γιο και δύο έγκυες γυναίκες.
Η ζώνη του έδινε και τεράστια σεξουαλική επιθυμία.
Ισχυρίστηκε ότι είχε δεκάδες ερωμένες, ανάμεσα τους δαίμονες που του έστελνε ο διάβολος από την κόλαση.
Ούτε η κόρη, ούτε η αδελφή του, ξέφυγαν απ’ την προσοχή του και μάλιστα η κόρη έμεινε έγκυος.
Γέννησε ένα αγόρι, το οποίο έφαγε ο Σταμπ.
Η κόρη του και μία γειτόνισσά του, η Καταρίνα Τραμπ, κατηγορήθηκε από τους δικαστές ότι συμμετείχαν στις δολοφονίες ως πράκτορες του διαβόλου και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Κάηκαν στην πυρά, ενώ ο Σταμπ, την 31η Οκτωβρίου του 1589, πέθανε αργά πάνω στον τροχό. Το κεφάλι τοποθετήθηκε πάνω σε ένα παλούκι και το άφησαν σε κοινή θέα για παραδειγματισμό.
Η ιστορία του «λυκάνθρωπου» αμφισβητήθηκε από ιστορικούς, που υποστηρίζουν ότι ο Σταμπ είχε πέσει θύμα αντι-προτεσταντικής προπαγάνδας.
Την εποχή εκείνη το προτεσταντικό Μπέντμπεργκ είχε καταληφθεί από καθολικούς άρχοντες, οι οποίοι μπορεί να χρησιμοποίησαν τον Σταμπ για να τρομοκρατήσουν τους πολίτες.
Σε περίπτωση που τα εγκλήματα του Σταμπ ήταν πραγματικά, τότε ήταν ένας από τους πρώτους και φονικότερους κατά συρροήν δολοφόνους που έχουν καταγραφεί.
