Τα ξημερώματα της 14ης Νοεμβρίου του 1974, ο Ρόμπερτ ΝτεΦέο ο Νεότερος μπήκε στο δωμάτιο των γονιών του.
Στα χέρια του κρατούσε ένα τουφέκι.
Σημάδεψε μες στο σκοτάδι και πυροβόλησε δύο φορές.
Ο πατέρας του ήταν νεκρός.
Δίπλα του, ήταν ξαπλωμένη η μητέρα του και μόλις που πρόλαβε να γυρίσει το κεφάλι της προς τη μεριά του γιου της, πριν καρφωθούν δύο σφαίρες στο κορμί της.
Με λίγα βήματα, βρέθηκε μπροστά στο δωμάτιο των αδερφών του.
Ο 12χρονος Μαρκ και ο 7χρονος Τζον, δεν τον άκουσαν καν.
Πλησίασε πάνω από τα κρεβάτια τους, σήκωσε το τουφέκι και πυροβόλησε.
Έμεναν 2 ακόμα.
Ήρθε η σειρά της 13χρονης αδερφής του, Άλισον.
Ήταν ήδη ξύπνια όταν μπήκε στο δωμάτιο της.
Ξεψύχησε, κοιτάζοντας την κάννη του όπλου.
Στη σοφίτα, κοιμόταν η 18χρονη αδερφή του, Ντον.
Η σφαίρα διέλυσε την αριστερή πλευρά του προσώπου της.
Ο τρόμος στο Άμιτβιλ
Η οικογένεια ΝτεΦέο έδινε την εντύπωση μιας υπέροχης, αγαπημένης οικογένειας.
Έμεναν σε μια μεγάλη έπαυλη στην παραθαλάσσια κωμόπολη Άμιτβιλ του Λονγ Άιλαντ.
Η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική.
Ο Ρόμπερτ ΝτεΦεο ο πρεσβύτερος ξυλοκοπούσε τη γυναίκα του και ο 23χρονος γιος του, Ρόμπερτ ο νεότερος, ήταν εθισμένος στην ηρωίνη.
Μετά από έναν έντονο καυγά με τον πατέρα του, ο νεότερος ΝτεΦέο άρπαξε το τουφέκι και πάτησε τη σκανδάλη, αλλά το όπλο έπαθε βλάβη και δεν εκπυρσοκρότησε.
Τη νύχτα της 14ης Νοεμβρίου, ο νεότερος ΝτεΦέο απαλλάχτηκε μια και καλή από την οικογένειά του.
Αφού τους σκότωσε, πέταξε τα ματωμένα ρούχα του και το τουφέκι σε ένα υπόνομο και έφυγε για τη δουλειά του.
Πέρασε την ημέρα του σαν μη συνέβαινε τίποτα.
Επισκέφτηκε την κοπέλα του, πήγε για σε ένα μπαρ με φίλους και γύρω στις 6 το απόγευμα, ανακοίνωσε ότι θα γυρνούσε στο σπίτι.
Λίγα λεπτά μετά, μπήκε έντρομος στο μπαρ και φώναξε: «Κάποιος σκότωσε τους γονείς μου!»
Είπε στην αστυνομία ότι υπεύθυνος για τις δολοφονίες ήταν ο μαφιόζος Λουίς Φαλίνι, με τον οποίον συνεργαζόταν ο πατέρας του.
Επανέλαβε την ιστορία πολλές φορές σε διάφορους ντεντέκτιβ και στην αρχή νόμιζε ότι τους έπειθε.
Όμως η αστυνομία βρήκε στο δωμάτιό του το κουτί για τουφέκι Ρέμινγκτον διαμετρήματος 35 εκατοστών.
Ήταν το ίδιο που χρησιμοποιήθηκε στους φόνους.
Η ανάκριση άρχισε ξανά και αποκαλύφθηκαν οι ανακρίβειες στην ιστορία του ΝτεΦέο.
Aρχικά υποστήριξε ότι οι φόνοι διαπράχθηκαν το μεσημέρι, όταν έλειπε απ’ το σπίτι.
Αργότερα παραδέχτηκε ότι ήταν παρών στις δολοφονίες κι ότι τον απειλούσε ο εκτελεστής, μ’ ένα πιστόλι στον κρόταφο
Προδόθηκε όταν του ξέφυγε ότι κάποια στιγμή έσκυψε για να μαζέψει τους κάλυκες απ’ τις σφαίρες.
Οι ανακριτές τον ρώτησαν γιατί προσπάθησε να καθαρίσει τον τόπο του εγκλήματος και ο ΝτεΦέο δεν μπόρεσε να απαντήσει.
Τελικά ομολόγησε: «Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Μόλις άρχισα, δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα. Έγιναν τόσο γρήγορα».
Στις 21 Νοεμβρίου του 1975, ο ΝτεΦέο καταδικάστηκε σε ισόβια, χωρίς να καταλήξει σε μία εκδοχή για τα γεγονότα.
Άλλες φορές υποστήριζε ότι δολοφόνος ήταν η μητέρα του, που αυτοκτόνησε μετά.
Μία άλλη εκδοχή μιλούσε για συνεργασία μεταξύ του νεότερου ΝτεΦέο και της αδερφής του, Ντον, που σκότωσαν τους γονείς τους και μετά τα αδέρφια τους, για να μην έχουν μάρτυρες.
Στο τέλος αναγκάστηκε να σκοτώσει την αδερφή του γιατί την είχε πιάσει δολοφονική μανία.
Σύμφωνα με μία ιατροδικαστική έκθεση, η Ντον είχε ίχνη άκαυστου μπαρουτιού στο νυχτικό της, που σήμαινε ότι πυροβόλησε τουλάχιστον μία φορά μες στη νύχτα.
Η έκθεση χάθηκε και το στοιχείο αμφισβητείται από πολλούς ερευνητές.
Η στυγερή δολοφονία των ΝτεΦέο ενέπνευσε την ταινία θρίλερ «Ο Τρόμος στο Άμιτβιλ».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το ανεξιχνίαστο έγκλημα της Κερύνειας, όταν άγνωστοι πυροβόλησαν τον Βρετανό Πήτερ Γκρέι μπροστά στη σύζυγο και τα παιδιά του
