To 1913 η 13χρονη Μαίρη Φάγκαν εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο και αμειβόταν με 10 σεντς την ώρα. Επιστάτης του εργοστασίου ήταν ο εβραίος Λίο Φρανκ, απόφοιτος πανεπιστημίου, ο οποίος μεγάλωσε στο Μπρούκλιν.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του μετακόμισε στην Ατλάντα και ανέλαβε τη διεύθυνση του εργοστασίου του θείου του. Εκείνη την περίοδο η παιδική εργασία ήταν σύνηθες φαινόμενο.
Ο Φρανκ προσέλαβε πολλά παιδιά σε χαμηλόμισθες θέσεις, ανάμεσα τους και τη Μαίρη Φάγκαν.
Στις 26 Απριλίου ήταν εθνική αργία στην Αμερική. Ο Φρανκ ήταν στο εργοστάσιο και μοίραζε τους μισθούς στο προσωπικό.
Η Μαίρη μπήκε στο γραφείο του και πληρώθηκε. Από τότε όμως χάθηκαν τα ίχνη της και λίγο αργότερα βρέθηκε άγρια δολοφονημένη.
Το πτώμα της εντόπισε το βράδυ της 27ης Απριλίου, στο υπόγειο του εργοστασίου ο αφροαμερικανός φύλακας, Νιουτ Λι.
Το κορίτσι ήταν στραγγαλισμένο και φαινόταν πως είχε χτυπηθεί στο κεφάλι.
Δίπλα στο πτώμα βρέθηκαν σημειώματα που έγραφαν ακατανόητα μηνύματα τα οποία περιέγραφαν έναν «ψηλό νέγρο».
Οι αρχές υπέθεσαν ότι τα είχε γράψει η Φάγκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης.
Αυτός ήταν ο λόγος που αρχικά έκριναν ως ύποπτους τον Λι και τον Τζιμ Κόνλει, έναν αφροαμερικανό καθαριστή, ο οποίος δούλευε στο εργοστάσιο την ημέρα που δολοφονήθηκε η 13χρονη Φάγκαν.
Ο Κόνλει ανέφερε στην ανάκριση ότι ο πραγματικός ένοχος ήταν ο Λίο Φρανκ, ο οποίος ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που την είδε ζωντανή.
Ο Φρανκ υποστήριξε ότι πλήρωσε τη Φάγκαν, η οποία έφυγε από το γραφείο του και επέστρεψε στην εργασία της.
Ωστόσο, ο Κόνλεϊ ισχυρίστηκε ότι τα μεσάνυχτα που πήγε στο γραφείο του, εκείνος έλειπε.
Ο θάνατός της 13χρονης συγκλόνισε την κοινωνία και η ενοχοποίηση του Φρανκ αύξησε τον αντισημιτισμό στην Αμερική.
Στον τύπο παρουσιαζόταν ως ένας εβραίος σοδομιστής που σκότωσε την 13χρονη επειδή του αντιστάθηκε.
Η δίκη και η δολοφονία του κατηγορούμενου
Η δίκη του ξεκίνησε τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Εκατοντάδες άνθρωποι απ΄ όλη τη χώρα ταξίδεψαν για να βρεθούν στο δικαστήριο και να διαδηλώσουν εναντίον του. Σύμφωνα με τις αρχές, υπήρξαν μαρτυρίες ότι παρενοχλούσε τις γυναίκες που δούλευαν στο εργοστάσιο.
Τις τελευταίες ημέρες της δίκης ο Κόνλει υποστήριξε ότι είχε βοηθήσει τον Φρανκ να μεταφέρει το πτώμα στο υπόγειο και του είχε ζητήσει να γράψει τα παραπλανητικά μηνύματα τα οποία αναφέρονταν σε έναν ψηλό αφροαμερικανό.
Ο Φρανκ κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού. Οι δικηγόροι του έκαναν έφεση και τελικά η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Η απόφαση του δικαστηρίου εξόργισε μια ομάδα ανθρώπων που ονομάστηκαν «Ιππότες της Μαίρης Φάγκαν», οι οποίοι αποφάσισαν να τον απαγάγουν και να πάρουν τη δικαιοσύνη στα χέρια τους. Στις 16 Αυγούστου 1915, 25 άντρες έκαναν ένοπλη επίθεση στις φυλακές και απήγαγαν τον Φρανκ. Στη συνέχεια τον οδήγησαν σε μια ερημική τοποθεσία, όπου τον κρέμασαν από ένα δέντρο.
Ο Φρανκ δεν παραδέχθηκε ποτέ την ενοχή του. Το 1982 υπήρξε μια μαρτυρία ενός άντρα που εργαζόταν στο γραφείο του εργοστασίου την ημέρα της δολοφονίας. Όπως υποστήριξε, είδε τον Τζιμ Κόνλει να μεταφέρει μόνος του το πτώμα της κοπέλας. Αν και η ενοχή του Φρανκ δεν ήταν σίγουρη, η υπόθεση προκάλεσε αντιδράσεις εναντίον των εβραίων επιχειρηματιών.
Λέγεται ότι η καταδίκη του Φρανκ αναζωπύρωσε τη δράση της οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν, καθώς πολλά μέλη των «ιπποτών της Μαίρης Φάγκαν» ήταν ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης, η οποία έφτασε στο απόγειο της τη δεκαετία του 1920.
Διαβάστε επίσης: 
