27 Αύγουστου 1988. Η Ελπίδα Αρτέμη ανησύχησε για τον αδελφό της, τον γνωστό συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, καθώς για δύο μέρες δεν σήκωνε το τηλέφωνό του. Ένιωθε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μπαίνοντας στο σπίτι του στον Κολωνό, οι υποψίες της επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Ο συγγραφέας που έγραψε το θρυλικό «Τρίτο στεφάνι», ήταν νεκρός.
Η αδελφή του, αμέσως ειδοποίησε την αστυνομία.
Σύμφωνα με τους αστυνομικούς ρεπόρτερ της εποχής, ο Ταχτσής βρέθηκε νεκρός πάνω στο κρεβάτι του σε πλάγια θέση. Ήταν γυμνός και φορούσε ξανθιά γυναικεία περούκα, τα νύχια του ήταν βαμμένα κόκκινα, ενώ δίπλα στο κρεβάτι του ήταν πεταμένα γυναικεία ρούχα. Αιτία θανάτου, ήταν ο στραγγαλισμός.
Οι αστυνομικοί ανέλαβαν ένα πολύ δύσκολο έργο, αφού δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία. Η μαρτυρία ενός γείτονα, δεν βοήθησε τις έρευνες.
«Τον είδα κατά το σούρουπο να έρχεται με το αυτοκίνητό του, ήταν ντυμένος γυναίκα και φορούσε περούκα. Συνοδευόταν από έναν νεαρό. Μετά από ώρα, ο νεαρός έφυγε από το σπίτι. Ο συγγραφέας ξαναβγήκε, γύρισε αργότερα με άλλον νεαρό, που έφυγε και εκείνος. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα, ο Ταχτσής ήρθε πάλι με έναν νεαρό με μουστάκι».
Για τη δολοφονία κυκλοφόρησαν, στο πέρασμα του χρόνου, διάφορα σενάρια.
Σενάριο πρώτο. Ληστεία μετά φόνου
Η απλούστερη εκδοχή ήταν ότι ο δολοφόνος ήταν ένας άπειρος ληστής που έκανε άνω κάτω το σπίτι για να βρει χρήματα. Δεν αναγνώρισε την αξία των έργων τέχνης τα οποία είχε ο συγγραφέας στο σπίτι του και αρκέστηκε στο να αρπάξει ένα βίντεο, που εκείνη την εποχή είχε μεγάλη αξία. Πριν φύγει, σκότωσε τον συγγραφέα.
Η γκάφα της αστυνομίας
Το βίντεο που έλειπε από τον τόπο του εγκλήματος θα μπορούσε να βοηθήσει στις έρευνες. Ο μοναδικός κωδικός, που υπάρχει σε κάθε συσκευή θα οδηγούσε τις Αρχές στον δράστη.
Η αστυνομία όμως έκανε μια μεγάλη γκάφα. Πριν καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα, έδωσε στον Τύπο τον κωδικό. Ο δράστης προφανώς το πληροφορήθηκε και εξαφάνισε οποιοδήποτε στοιχείο θα οδηγούσε σε αυτόν.
Σενάριο δεύτερο. Τυχαίο συμβάν
Κάποια οικεία πρόσωπα που γνώριζαν τις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες του Ταχτσή, υποστήριξαν ότι η δολοφονία του μπορεί να ήταν ατύχημα το οποίο συνέβη κατά τη σεξουαλική πράξη. Στο σαδομαζοχιστικό σεξ, η διαφορά της δολοφονικής ενέργειας από το ατύχημα είναι δυσδιάκριτη. Υπάρχει περίπτωση ο δολοφόνος να στραγγάλισε κατά λάθος τον συγγραφέα, στην προσπάθειά του να τον ερεθίσει κατά την πράξη.
Σενάριο τρίτο. Ο δολοφόνος ήθελε να «κλείσει το στόμα» του Ταχτσή
Το σενάριο της φίμωσης του συγγραφέα έχει δύο σκέλη. Κάποιοι υπέθεσαν ότι ο δολοφόνος ήταν παλιός του εραστής, που ήθελε να διατηρήσει κρυφή τη σχέση τους. Άλλοι είπαν ότι ήταν κάποιος ο οποίος φοβόταν τις αποκαλύψεις, που ετοιμαζόταν να κάνει ο συγγραφέας στο καινούριο του βιβλίο, για την κρυφή του ζωή και τις επαφές του.
Αυτό ήταν το επικρατέστερο σενάριο. Ίσως επειδή ήταν το πιο γαργαλιστικό.
Σε ανύποπτο χρόνο, ο Ταχτσής είχε πει: «Ο σκοπός μου είναι να βρίσω περισσότερο, παρά να παραπονεθώ και κάποια στιγμή αποφάσισα, ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια».
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, η δολοφονία Ταχτσή παραμένει ακόμα ανεξιχνίαστη, αν και τη διερεύνηση είχε αναλάβει ένας ικανότατος αξιωματικός. Όμως και τα μέσα της εποχής ήταν πενιχρά. Τα αστυνομικά εργαστήρια ήταν υποτυπώδη και δεν υπήρχαν εργαλεία όπως το DNA. Τα διάφορα σενάρια δεν είναι, παρά αυτό που λέει η λέξη: Σενάρια. Και απλά γοητεύουν τους λάτρεις των αστυνομικών αινιγμάτων.
