Στις 18 Δεκεμβρίου 1983, στις 14:45, η κ. Νιόβη στην περιοχή Αγίου Κασσιανού άκουσε πυροβολισμούς. Το σπίτι της βρισκόταν στη Νεκρή Ζώνη και ανήσυχη άνοιξε το παράθυρο να δει τι συνέβαινε. Ένας εθνοφρουρός βρισκόταν αιμόφυρτος στο φυλάκιό του: μόλις τον είχε πυροβολήσει ένας τούρκος στρατιώτης από απόσταση 30 μέτρων.
Η κ. Νιόβη χωρίς να χάνει χρόνο έτρεξε προς το φυλάκιο να ρωτήσει τι έγινε. «Επαίξαν τον Τρύφωνα», της απάντησαν, ενώ την ίδια στιγμή ο σύζυγός της, Γιάννης Γεωργίου κράταγε τον 20χρονο Τρύφωνα στην αγκαλιά του, ο οποίος ψιθύριζε: «Μάνα, μάνα».
Οι περίοικοι ανάστατοι κάλεσαν την αστυνομία και το ασθενοφόρο, όμως ο Γιάννης είχε ήδη βάλει στο αυτοκίνητό του τον Τρύφωνα και έτρεχε να τον πάει στο Νοσοκομείο.
Στον δρόμο φώναζε στα υπόλοιπα αυτοκίνητα: «Κάμετε τόπον, έχω εθνοφρουρό που χαροπαλεύει».
«Μέσα στο αυτοκίνητο που τον μετέφερα, του μιλούσα διαρκώς. Του έλεγα: Μη φοβάσαι, σε λίγο φθάνουμε στο νοσοκομείο. Εκείνος δεν έλεγε τίποτε… ούτε βογκούσε…», θυμόταν ο Γιάννης, που μετέφερε τον στρατιώτη στο Γενικό Νοσοκομείο σε λιγότερο από δέκα λεπτά. Οι γιατροί όμως δεν κατάφεραν να τον σώσουν, καθώς είχε ήδη ξεψυχήσει στον δρόμο προς το Νοσοκομείο.
«91 τζιαι πόψε»
Ο 20χρονος Τρύφωνας Τρύφωνος καταγόταν από τα Λαγουδερά και ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας Τρύφωνος.
Στους φίλους του τη μέρα πριν την εν ψυχρώ δολοφονία του, έλεγε χαριτολογώντας: «Ενενήντα τζιαι κάτι έμειναν, ρε φιλούι».
«Τυχαίος πυροβολισμός»
Λίγα λεπτά πριν από τον πυροβολισμό, ο Τρύφωνας έτυχε να πιάσει κουβέντα με τον τουρκοκύπριο σκοπό που βρισκόταν στο κατοχικό φυλάκιο, κάτι που συνέβαινε συχνά μεταξύ των σκοπών.
Δύο τούρκοι στρατιώτες που είδαν τους στρατιώτες εξαγριώθηκαν και λέγεται ότι χτύπησαν τον Τουρκοκύπριο.
Τότε προχώρησαν σε διπλανό φυλάκιο κι από εκεί σημάδεψαν τον Τρύφωνα, σκοτώνοντάς τον, τη στιγμή που ο εθνοφρουρός προσπαθούσε να ανάψει το τσιγάρο του.
Την επόμενη μέρα, ο λεγόμενος «Υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας» του ψευδοκράτους, κ. Ερτεκιούν, δήλωσε πως το γεγονός έπρεπε να αντικριστεί υπό το φως των αυξανόμενων ελληνοκυπριακών προκλήσεων. Ισχυρίστηκε πως «το θλιβερό επεισόδιο συνέβη όταν ο εθνοφρουρός προέβη σε υβριστική συμπεριφορά έναντι του στρατιώτη των τουρκοκυπριακών δυνάμεων ασφαλείας που εκτελούσε χρέη σκοπού και συνέχισε τις προκλήσεις του με ύβρεις και ανήθικη συμπεριφορά, στρέφοντας το όπλο του προς τον σκοπό μας. Ο τουρκοκύπριος στρατιώτης σαν φυσική ενέργεια άμυνας εκπυρσοκρότησε 
τυχαία».
Ο κ. Ερτεκιούν, στο τέλος των δηλώσεών του είπε πως αυτό αφορούσε μεμονωμένο περιστατικό. Ωστόσο, πριν από τον Τρύφωνα είχαν προηγηθεί άλλες δύο δολοφονίες και ακολούθησαν άλλες τέσσερις, εκ μέρους τούρκων σκοπών.
Η οικογένεια στην ΕΟΚΑ
Ο Τρύφωνας καταγόταν από οικογένεια με αγωνιστικό παρελθόν.
Ο παππούς του, Παπά Χαράλαμπος Κυριάκου από το Σαράντι, αγωνιζόταν στο πλευρό της ΕΟΚΑ. Στο σπίτι του διατηρούσε κρησφύγετο στο οποίο έκρυβε αντάρτες.
Μετά από προδοσία, το σπίτι που ο Παπά Χαράλαμπος προόριζε για την κόρη του, μητέρα του Τρύφωνα, ανατινάχθηκε από τους Βρετανούς και ο παπά-Χαράλαμπος συνελήφθη και οδηγήθηκε στις φυλακές.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Εφάαν μας τον». Η παγίδα θανάτου που έστησαν στον εθνοφρουρό από την Λεμεσό οι Τούρκοι των κατεχομένων. Τον σκότωσαν για ένα κονιάκ
