Στις 22 Οκτωβρίου του 1979, η 22χρονη Σούζαν Σουόρτζ δολοφονήθηκε μέσα στο σπίτι της.
Έκανε μπάνιο, όταν ένας άγνωστος άντρας την άρπαξε, την έδεσε και την πυροβόλησε στο κεφάλι.
Ο δολοφόνος δεν βρέθηκε, παρά τις εκτεταμένες έρευνες της αστυνομίας και η υπόθεση έκλεισε.
Ο δολοφόνος της Σούζαν οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη 32 χρόνια αργότερα, εξαιτίας ενός… τραπουλόχαρτου!
Το εύρημα των ντεντέκτιβ με τα τραπουλόχαρτα
Η υπόθεση της Σούζαν δεν ήταν η μοναδική που δεν βρήκε δικαίωση.
Δεκάδες εξαφανίσεις και δολοφονίες είχαν μείνει ανενεργές για χρόνια και οι οικογένειες των θυμάτων είχαν χάσει κάθε ελπίδα ότι θα μάθαιναν τι είχε συμβεί στα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Τότε δύο ντεντέκτιβ της περιοχής Σνοχόμις στη Ουάσινγκτον σκέφτηκαν να τυπώσουν τις φωτογραφίες θυμάτων πάνω σε τραπουλόχαρτα, τα οποία μοίρασαν στις φυλακές της πολιτείας.
Εκτός από τις φωτογραφίες, στα χαρτιά αναγραφόταν το όνομα του θύματος και το τηλέφωνο του αστυνομικού τμήματος, με την υπόσχεση ότι θα υπήρχε χρηματική επιβράβευση για όποιον έδινε πληροφορίες που οδηγούσε στη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Το 2008, η αστυνομία του Σνοχόμις διένειμε τις τράπουλες στους κρατούμενους.
Ήταν σίγουροι ότι κάποιοι από αυτούς θα είχαν ακούσει ιστορίες από συγκρατούμενούς τους ή θα αναγνώριζαν έστω ένα θύμα. Δεν έπεσαν έξω.
Ένας κρατούμενος, του οποίου το όνομα δεν δόθηκε στη δημοσιότητα, αναγνώρισε την όμορφη κοπέλα που απεικονιζόταν στην Ντάμα κούπα. Ήταν η Σούζαν Σουόρτζ και οι πληροφορίες που έδωσε ο κρατούμενος στην αστυνομία, τους οδήγησε στον δολοφόνο.
Το όνομά του ήταν Γκρέγκορι Τζόνσον. Η Σούζαν ήταν φίλη της γυναίκας του, την οποία ο Τζόνσον κακοποιούσε.
Η γυναίκα του κατάφερε να φύγει κρυφά απ’ την πολιτεία με τη βοήθεια της Σούζαν και ο Τζόνσον τη σκότωσε για εκδίκηση.
Το όνομά του βρισκόταν στη λίστα των υπόπτων το ’79 και ανακρίθηκε δύο φορές.
Την πρώτη φορά είπε ότι την 22α Οκτωβρίου είχε πάει για ψάρεμα.
Τη δεύτερα φορά τον ανέκριναν στη φυλακή, όπου έκτιε 15ετή ποινή για ληστεία. Ισχυρίστηκε ότι άφησε τον αδερφό του και έναν φίλο του έξω από το σπίτι της Σουόρτζ, το οποίο σκόπευαν να ληστέψουν.
Δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να συλλάβουν ούτε τον Τζόνσον, ούτε τον αδερφό του και η έρευνα δεν κατέληξε πουθενά.
Ακόμα και τρεις δεκαετίες αργότερα, δεν αρκούσε μόνο η πληροφορία απ’ τον κρατούμενο για να αποδείξουν την ενοχή του.
Ο Τζόνσον δεν θα οδηγούνταν στην δικαιοσύνη, αν δεν μιλούσε η μοναδική αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας.
Όταν ο Τζόνσον πήγε στο σπίτι της Σουόρτζ, στο αμάξι ήταν η 18χρονη κοπέλα του, που δεν γνώριζε τίποτα για τα σχέδιά του.
Άκουσε τον πυροβολισμό, μπήκε στο σπίτι και είδε τον Τζόνσον πάνω απ’ το πτώμα της 22χρονης κοπέλας.
Τον άκουσε να λέει: «Τόσο εύκολα. Αυτά παθαίνουν όσοι μπλέκονται στη ζωή μου», πριν την πυροβολήσει και δεύτερη φορά.
Η κοπέλα, το όνομα της οποίας δεν αποκαλύφθηκε για λόγους ασφαλείας, δεν τόλμησε να πει σε κανέναν τι είδε, γιατί ο Τζόνσον απείλησε ότι θα σκότωνε την οικογένειά της. Κακοποιούσε και την ίδια για χρόνια, μέχρι που κατάφερε και εκείνη να ξεφύγει.
Ο Τζόνσον έμεινε στη φυλακή από το 1985 μέχρι το 2000 και λίγους μήνες αφότου αποφυλακίστηκε, καταδικάστηκε σε 6ετή κάθειρξη για εμπόριο ναρκωτικών. Όποτε έβγαινε απ’ τη φυλακή, πρώτη του κίνηση ήταν να της τηλεφωνήσει και να της υπενθυμίσει ότι ανά πάσα στιγμή μπορούσε να επιτεθεί στη μητέρα της.
Όταν την πλησίασαν οι αστυνομικοί, λέγοντάς της πως γνώριζαν ότι ο Τζόνσον ήταν ο δράστης και χρειάζονταν την κατάθεσή της, η 50χρονη πια γυναίκα αποφάσισε να ξεπεράσει τον φόβο της και να μιλήσει. Τον Ιανουάριο του 2012, ο Τζόνσον παραδέχτηκε την ενοχή του και καταδικάστηκε σε ισόβια.
Η οικογένεια της Σουόρτζ ευχαρίστησε την μάρτυρα, που κατέθεσε, παρά τις απειλές του Τζόνσον.
Τα τραπουλόχαρτα αποδείχτηκαν εξαιρετικά χρήσιμα, καθώς άλλες δύο κλειστές υποθέσεις άρχισαν να ερευνώνται, μετά από πληροφορίες που έδωσαν κρατούμενοι.
