1962. Στην πλατεία της Φωκίωνος Νέγρη ήταν όλα έτοιμα, για να γυριστεί άλλη μια σκηνή της ταινίας Νόμος 4000 του Γιάννη Δαλιανίδη.
Ο ηθοποιός Θανάσης Παπαδόπουλος που ήδη είχε ξυρίσει γουλί το κεφάλι του για τις ανάγκες της ταινίας, πήρε θέση για το γύρισμα της δημόσιας διαπόμπευσης.
Πολλοί από τους κατοίκους ή τους περαστικούς της περιοχής όμως, δεν είχαν καταλάβει ότι επρόκειτο για κινηματογραφική λήψη.
Έτσι, θεώρησαν ότι επρόκειτο για πραγματικό τέντι μπόϋ, που είχε ρίξει γιαούρτι στον καθηγητή του, όπως έγραφε και η ταμπέλα που του είχαν κρεμάσει από το λαιμό.
Δεν γνώριζαν τον ηθοποιό ενώ έβλεπαν ότι τον συνόδευαν δύο «αστυνομικοί».
«Ο κόσμος που είχε μαζευτεί με έβριζε, με έφτυνε και με βάραγε. Πίστευαν ότι το είχα κάνει πραγματικά», λέει ο ηθοποιός στην Μηχανή του Χρόνου.
Ο Θανάσης Παπαδόπουλος παραδέχεται επίσης ότι ως νεαρός είχε πετάξει γιαούρτι σε κάτοικο της γειτονιάς του, επειδή τον ενοχλούσε ο σκύλος του φίλου του.
Με την κάμερα της Μηχανής του Χρόνου περπάτησε πάλι στα νεανικά του λημέρια και το μαγαζί όπου με τους φίλους του αγόραζαν τα γιαούρτια που θα πετούσαν.
«Αν έβλεπα πάλι τον άνθρωπο θα του ζητούσα συγνώμη. Το ύφος του ανθρώπου που δεχόταν το γιαούρτωμα ήταν τραγικό», λέει χαρακτηριστικά.
«Τόσα λεφτά που πήρε αυτός να με γεράσει, δεν τα δίναμε σ’ έναν πλαστικό να με κάνει 20 χρόνια νεότερο;» Η ατάκα του Δημήτρη Χορν όταν έμαθε την μεγάλη αμοιβή του μακιγιέρ που τον μεταμόρφωσε σε γέρο για την ταινία «Αλίμονο Στους Νέους»… 
