Την ημέρα του Πραξικοπήματος, οι χουντικοί έψαχναν κάποιον να ορκίσουν ως νέο Πρόεδρο.
Αφού συνάντησαν την άρνηση κάποιων υποψηφίων και η ώρα περνούσε, αποφάσισαν να ορκίσουν νέο Πρόεδρο, τον Νίκο Γεωργιάδη, γνωστό ως Σαμψών.
Ο δεινός εκτελεστής της ΕΟΚΑ
Γεννημένος το 1936 στη Λευκωσία (ή στην Αμμόχωστο) ο Νίκος Γεωργιάδης εργάστηκε από πολύ νεαρή ηλικία ως δημοσιογράφος και φωτορεπόρτερ σε διάφορες εφημερίδες όπως «Φιλελεύθερος», «H Αλήθεια», η «Cyprus Mail» και οι «Times Of Cyprus».
Εντάχθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ και έμεινε γνωστός από τη δράση του στο εκτελεστικό της οργάνωσης.
Ο Σαμψών ήταν εκτελεστής, αδίστακτος και τολμηρός.
Μόλις εκτελούσε, έπαιρνε τη φωτογραφική του μηχανή και απαθανάτιζε τα θύματά, που σκότωνε στην οδό Λήδρας, δημιουργώντας το περίφημο «Μίλι Θανάτου».
Στις 30 Ιανουαρίου 1957, συνελήφθη στο Δάλι όπου είχε διαφύγει μετά από μια απόπειρα να εκτελέσει Τουρκοκύπριο αστυνομικό. Τον είχαν προδώσει.
Τότε βρέθηκε μία ανάσα από την κρεμάλα. Οι Βρετανοί τον έκριναν ένοχο και μετά από φρικτά βασανιστήρια καταδικάστηκε σε θάνατο διά απαγχονισμού.
Ύστερα από την κινητοποίηση του εξόριστου Μακαρίου, η ποινή του μετετράπη σε ισόβια κάθειρξη στις φυλακές της Αγγλίας.
Επέστρεψε στην Κύπρο μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον υποδέχθηκαν θερμά. Όμως όλα τα αξιώματα είχαν ήδη μοιραστεί ή δεν ήθελαν να του δώσουν κάποια καίρια θέση. Ένιωσε αδικημένος και άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα Μάχη με βοήθεια από την Εκκλησία και μυστικά κονδύλια από το ελληνικό ΥΠΕΞ.
Η παντοδυναμία το ΄62
Κατά τη διάρκεια της τουρκανταρσίας, με έγκριση από τον Πρόεδρο Μακάριο δημιούργησε τη δική του ομάδα η οποία αριθμούσε 60 άνδρες και ανέλαβε να καταλάβει τις αντίπαλες θέσεις στην Ομορφίτα και να την «καθαρίσει».
Η δράση του αποθεώθηκε από την Ελλάδα και την Κύπρο ενώ οι Τούρκοι τον ονόμασαν «χασάπη της Ομορφίτας».
Τότε ήταν που γνώρισε και τον μετέπειτα διδάκτορα, Δημήτριο Ιωαννίδη ο οποίος υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ.
Οι δυο τους κατέστρωσαν σχέδιο για αντιμετώπιση των Τουρκοκυπρίων.
Πρόεδρος των 8 ημερών
Στις 5 Ιουλίου ο Σαμψών εμφανίστηκε στον επιτελάρχη του ΓΕΕΦ, Παναγιώτη Γιαννακόδημο και του είπε ότι «διέθετε τη δύναμη να εκκαθαρίσει τη νήσο από τους ανθέλληνες και ότι είναι πρόθυμος ν’ αναλάβει τη διακυβέρνηση της νήσου, εφόσον η Ελλάδα ανέτρεπε τον Μακάριο».
Αν και πρόθυμος δεν είχε ανάμειξη στο πραξικόπημα.
Το πρωί της 15ης Ιουλίου βρισκόταν στο σπίτι του και η πρωινή του διαδρομή ήταν προς τη δουλειά του στην εφημερίδα «Μάχη».
Την ώρα που περνούσαν άρματα έξω από τα γραφεία του, με το προσωπικό του βγήκαν στον δρόμο με ενθουσιασμό και χαιρετούσαν τους πραξικοπηματίες.
Στη συνέχεια πήγε προς το σπίτι του στη Λακατάμεια. Στη διαδρομή συνάντησε ένα στρατιωτικό όχημα και τους είπε να τον ακολουθήσουν μέχρι το σπίτι για να τους εξοπλίσει με στέρλινγκ.
Τότε οι τέσσερις στρατιώτες τον οδήγησαν στο στρατόπεδο αεροπορίας της Λακατάμειας.
Εκεί συνάντησε τον επιτελάρχη Γιαννακόδημο.
Ο αρχηγός του πραξικοπήματος, Μιχαήλ Γεωργίτσης του ανέθεσε να βρει άτομα που προορίζονταν για προεδρία.
Ωστόσο, κανείς δεν δέχτηκε να αναλάβει.
Η ώρα περνούσε και ήταν αδύνατον να βρεθεί πρόεδρος.
Από το ΓΕΣ Αθηνών, ο Ιωαννίδης συντόνιζε το πραξικόπημα. Τότε διέταξε το ΓΕΕΦ να τοποθετηθεί ο Σαμψών πρόεδρος. Η απάντηση που έλαβε ήταν πως δεν κάνει για την προεδρία και ο Ιωαννίδης είπε: «Άστα αυτά κατά μέρος θα τακτοποιηθεί και αυτό σε λίγες ημέρες. Δεν θα παραμείνει για πολύ πρόεδρος, αυτό να μην σας απασχολεί. Εσείς προσπαθήστε να βρείτε τα κατάλληλα πρόσωπα για να εμπνέουν σεβασμό».
Ο Κομπόκης μόλις είδε τον Σαμψών να περιφέρεται του είπε: «Πήγαινε βάλε μια γραβάτα κι έλα να σε ορκίσουμε πρόεδρο».
Ο Ιωαννίδης μετά την ορκωμοσία του «νέου Προέδρου μίας χρήσης» όπως τον θεωρούσαν ζήτησε να μιλήσει με τον Σαμψών.
Ιωαννίδης: Γεια σου κύριε πρόεδρε. Τι κάνεις; Τώρα είμαστε εντάξει ε;
Σαμψών: Εντάξει, εντάξει.
Ιωαννίδης: Είσαι εντάξει τώρα Νικολάκη ε; Η κατάσταση πώς είναι, βλέπω σας ξέφυγε αυτός… (υβριστική λέξη για τον Μακάριο που έχει σβηστεί)… Πού βρίσκεται τώρα άραγε αυτός ο Μούσκος; (εννοεί τον Μακάριο).
Σαμψών: Είναι στα βουνά τώρα και κατευθύνεται προς τον Κύκκο. Ελπίζουμε σε δυο-τρεις ώρες να τον συλλάβουμε.
Ιωαννίδης: Νικολάκη θέλω το κεφάλι του Μούσκου, ε! Εσύ ο ίδιος να μου το φέρεις. Έτσι Νικολάκη;
Σαμψών: Εντάξει, εντάξει. Ψάχνουμε να τον βρούμε. Σε μια-δυο ώρες το πολύ θα τον έχουμε στα χέρια μας.
Οκτώ ημέρες αργότερα, ο Σαμψών παρέδωσε τα ηνία στον Κληρίδη.
