Δεν ήταν ο Γκράχαμ Μπελ αυτός που ανακάλυψε πρώτος τη συσκευή τηλεφώνου, αλλά η φυλή Chimu στο βόρειο Περού.
Μία συσκευή που μοιάζει πολύ με το σημερινό τηλέφωνο, βρέθηκε από έναν Πρώσο αριστοκράτη τη δεκαετία του 1930, στα ερείπια της πόλης Chan Chan του Περού.
Η Chan Chan ήταν φτιαγμένη από άμμο και ήταν η πρωτεύουσα του Βασιλείου του Chimor στο Περού.
Το αρχαίο τηλέφωνο υπολογίζεται πως είναι 1.200 χρόνων και έχει μεγάλη ομοιότητα με τις μετέπειτα συσκευές επικοινωνίας.
Αποτελούνταν από δύο μικρά δοχεία που ενωνόταν με μία χορδή, η οποία χρησίμευε για να μεταφέρεται η φωνή από την μία άκρη του τηλεφώνου στην άλλη.
Τα δοχεία ήταν 8 εκατοστά και γύρω τους ήταν τυλιγμένη μια μεμβράνη.
Το νήμα που ένωνε τα δύο «ακουστικά» ήταν από βαμβάκι και είχε μάκρος 22 μέτρα, ώστε η συσκευή να χρησιμοποιείται σε όσο το δυνατόν πιο μακρινές αποστάσεις.
Το αρχαίο τηλέφωνο ήταν προνόμιο της ελίτ και των ιερέων σύμφωνα με τους αρχαιολόγους.
Μόνο η καλή κοινωνία είχε την τύχη να μπορεί να επικοινωνεί μέσω αυτού και απ’ ότι φαίνεται δημιουργήθηκε για συγκεκριμένες χρήσεις.
Πιθανώς να ήταν το μέσο επικοινωνίας που χρησιμοποιούσαν οι υπηρέτες με τους ανωτέρους τους, όταν η κατά πρόσωπο επικοινωνία θεωρούνταν επικίνδυνη.
Η συσκευή ίσως ήταν μία επινόηση που εντυπωσίαζε τους πιστούς, μία επίδειξη δύναμης των πλουσίων έναντι των κατωτέρων στρωμάτων.
Θεωρούσαν ότι μία συσκευή που μετέφερε τη φωνή από τη μία άκρη στην άλλη θα έπειθε τους υπηκόους για την αξία της ανώτερης τάξης και των ιερέων.
Μια άλλη εκδοχή που έχει ειπωθεί είναι πως μπορεί ακόμη και να ήταν ένα παιδικό παιχνίδι. Πολύ πιθανόν να ήταν και μια εφεύρεση που δεν εξελίχθηκε, εξαιτίας των πολέμων και της διακοπής της πολιτιστικής προόδου.
Ο αριστοκράτης που τη βρήκε έστειλε τα ευρήματα σε διάφορα μουσεία.
Το αρχαίο τηλέφωνο βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείου του Μέρυλαντ στην Αμερική και κατέχει περίοπτη θέση ανάμεσα στα εκθέματα.
Πηγή: HistoryWorld, Smithsonian, Ancient Origins
