Πηγή: “3.000 λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις” του Τάκη Νατσούλη, Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης…
Σε όλους τους μονογαμικούς λαούς η συζυγική απιστία ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα από τα βαρύτερα κοινωνικά εγκλήματα.
Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι τιμωρούσαν την απιστία δίνοντας χίλιους ραβδισμούς στον άντρα και κόβοντας την μύτη της γυναίκας.
Σήμερα ακόμη, στις Βραχμανικές Ινδίες, ο κώδικας του Μάνου βάζει σκληρές ποινές στους άπιστους.
Αν για παράδειγμα είναι Βραχμάνοι, τους πάνε σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης ή του χωριού τους και τους ρίχνουν στα σκυλιά, για να τους ξεσκίσουν.
Τους άλλους, που δεν ανήκουν στην τάξη των Βραχμάνων, τους βάζουν μπροστά σε όλο τον κόσμο να σταθούν γυμνοί και ξυπόλυτοι πάνω σε ένα είδος ταψιού.
Ανάβουν στην συνέχεια μια μεγάλη φωτιά κάτω από αυτό, που αρχίζει σιγά σιγά να ζεσταίνεται.
Τότε μερικοί με πρωτόγονα όργανα αρχίζουν να παίζουν έναν φοβερό άγριο σκοπό, που συνδυάζεται με τις απεγνωσμένες κινήσεις των απίστων.
Τις κινήσεις αυτές, οι τελευταίοι τις κάνουν αναγκαστικά επειδή οι γυμνές τους πατούσες φλέγονται πάνω στο καυτό από την φωτιά ταψί.
Η τρομακτική αυτή τιμωρία κρατάει ολόκληρες ώρες, ώσπου να αποκάνουν πια οι άπιστοι και να πέσουν μέσα στη φωτιά για να γλιτώσουν μια και καλή από το μαρτύριο.
Κατά τον ίδιο τρόπο, οι τσιγγάνοι μαθαίνουν τις αρκούδες να χορεύουν.
Όταν είναι μικρές, τις βάζουν σε ένα ταψί που από κάτω υπάρχει φωτιά. Όταν αρχίσει να ζεσταίνεται, αρχίζουν να χτυπάνε το «ταμπουρλάκι» τους και να σφυρίζουν με μια «τσαμπούνα».
Η μικρή αρκούδα αρχίζει τότε να χοροπηδάει επειδή αρχίζει να καίγεται. Αυτό γίνεται πολλές φορές, ώσπου μια μέρα το ταψί δεν έχει από κάτω φωτιά. Η αρκούδα όμως, ακούγοντας τα όργανα να παίζουν και έχοντας συνδυάσει τους ήχους αυτούς με το κάψιμο του ταψιού, αρχίσει να χορεύει μέσα στο ταψί.
Τότε είναι έτοιμη για τα πανηγύρια.
Από την σκληρή και απάνθρωπη αυτή συνήθεια προήλθε η πασίγνωστη φράση: «θα σε χορέψω στο ταψί».
