Μπορεί οι ίδιοι να μην είναι γνωστοί σε όλο τον κόσμο όμως, είναι το έργο τους.
Άλλωστε διαθέτουν ένα σπάνιο χάρισμα. Εκεί που όλοι έβλεπαν μια πλαστελίνη αυτοί είδαν διάσημους ήρωες και δημιούργησαν ταινίες που τους χάρισαν 900 εκατομμύρια δολάρια, 4 βραβεία Όσκαρ και 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Ο 18χρονος Ντέιβιντ Σπρόξτον και ο 19χρονος Πίτερ Λόρντ δημιούργησαν μία ταινία μικρού μήκους από ήρωες από πλαστελίνη.
Ονειρεύονταν να ιδρύσουν εταιρεία παραγωγής τέτοιων ταινιών και το 1972 δημιούργησαν την Aardman Animations.
Ο Άαρτμαν ήταν ένας ήρωας που δημιούργησαν, παντελώς ανίκανος ακόμη και να περπατήσει χωρίς να σκοντάψει.
Το Χόλιγουντ λάτρεψε το ταλέντο τους καθώς ακολούθησαν και άλλοι χαρακτήρες: Γουάλας και Γκρόμιτ, Σόν το Πρόβατο και η ταινία «Οι Κότες το ‘σκασαν».
Το ξεκίνημα τους μοιάζει με κινηματογραφικό σενάριο.
Αφού αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο, μετακόμισαν στο Μπρίστολ και ανέλαβαν να φτιάχνουν κινούμενα σχέδια stop-motion για τηλεοπτικές εκπομπές, διαφημιστικά και μουσικά βίντεο.
Ένα από αυτά ήταν και το βίντεο κλιπ Sledgehammer του Πίτερ Γκάμπριελ, που θεωρήθηκε πρωτοποριακό στην εποχή του.
Κατά την επίσκεψή τους στην Εθνική Σχολή Κινηματογράφου γνώρισαν τον μελλοντικό τους συνεργάτη Νικ Παρκ. Εκείνη την εποχή, ο Παρκ ήδη δούλευε πάνω σε μία ταινία μικρού μήκους με την τεχνική του stop-motion animation. Η ταινία προχωρούσε με μεγάλη δυσκολία.
Έγινε μέλος της ομάδας και συνέχισε να ολοκληρώνει σιγά σιγά την ταινία του μαζί με την βοήθεια της εταιρείας.
Έξι χρόνια από τότε που άρχισε να την φτιάχνει, ο Παρκ και η ομάδα του κυκλοφόρησαν την σπουδαστική ταινία με τον τίτλο A Grand Day Out.
Η ταινία έκανε γνωστό για πρώτη φορά το αχτύπητο δίδυμο Γουάλας και Γκρόμιτ και προτάθηκε για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων.
Εκείνη την βραδιά ο Παρκ έχασε το Όσκαρ αλλά από τον εαυτό του. Κέρδισε για την άλλη του ταινία Creature Comforts.
Ήταν, δηλαδή, υποψήφιος στην ίδια κατηγορία με δύο διαφορετικές ταινίες. Ο τότε 32χρονος Πάρκ έλεγε πως ένοιωθε εκτός τόπου και χρόνου στην τελετή απονομής.
Καθόταν δίπλα στον Κόπολα και τον Σκορτσέζε, ενώ ακόμη ένιωθε ως ένας άγγλος φοιτητής που έπαιζε με πλαστελίνη.
Δείτε το περίφημο κλιπ Sledgehammer του Πίτερ Γκάμπριελ
Αυτή ήταν η αρχή μίας μακρόχρονης και επιτυχημένης καριέρας τριών Άγγλων που έφτιαχναν ταινίες από ένα παιδικό υλικό.
Ακολούθησαν άλλα 3 βραβεία Όσκαρ το 1994, 1996 και 2006.
Οι Γουάλας και Γκρόμιτ έγιναν δύο εκ των πιο εμβληματικών «χαρακτήρων» της Αγγλίας. Άρχιζαν να εμφανίζονται σε ετικέτες διαφόρων βρετανικών προϊόντων όπως σοκολάτες και τυριά.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τους προσέγγισε η εταιρεία Dreamworks του Στίβεν Σπίλμπεργκ με σκοπό την συνεργασία.
Το αποτέλεσμα ήταν η κλασική ταινία «Οι κότες το ‘σκασαν» με τον Μελ Γκίμπσον, που έσπασε το ρεκόρ εισπράξεων για ταινίες κινουμένων σχεδίων stop-motion.
«Θα κάνουμε την Μεγάλη Απόδραση. Με κότες», είχε πει ο Λόρντ στον Σπίλμπεργκ. Εκείνος απάντησε: «Τέλεια. Είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες».
Έπειτα από διεθνείς διακρίσεις, ρεκόρ εισπράξεων και μία φωτιά που κατέστρεψε το αρχειακό υλικό της εταιρείας, οι τρεις Άγγλοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν καινοτόμες μεθόδους στην δημιουργία κινουμένων σχεδίων με πλαστελίνη.
Παρά την χρονοβόρα διαδικασία παραμένουν πιστοί στην τέχνη του stop-motion και δεν χρησιμοποιούν οπτικά εφέ από τον υπολογιστή. Οι ίδιοι προτιμούν να εργάζονται στην Αγγλία και να γυρίζουν τις ταινίες τους «όσο πιο βρετανικές γίνεται».
Η ιστορία τους καταγράφηκε στο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους A Grand Night in: The Story of Aardman που κυκλοφόρησε το 2015.
