Το 1911 ο διάσημος πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι «έκανε φτερά» από το Μουσείο του Λούβρου και μεταξύ των υπόπτων ήταν και ο τότε νεαρός άσημος Ισπανός ζωγράφος, Πικάσο.
Όταν συνελήφθη από τις αρχές και οδηγήθηκε ενώπιον του δικαστή δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα. Ο δικαστής τελικά πείσθηκε για την αθωότητά του και τον άφησε ελεύθερο. Τι είχε συμβεί όμως;
Την κλοπή είχε κάνει στις 21 Αυγούστου ο Ζερί Πιρέ, ένας πρώην γραμματέας του Γάλλου κριτικού τέχνης, ποιητή και φίλου του Πικάσο, Γουίλιαμ Απολινέ.
Μια εβδομάδα πριν από την κλοπή της Μόνα Λίζα, ο Πιρέ, για να κερδίσει λίγες αράδες δημοσιότητας, έκλεψε ένα αγαλματίδιο από το Λούβρο.
Με αυτό στην κατοχή του πήγε στα γραφεία της εφημερίδας «Paris Journal» για να δείξει ότι το σύστημα ασφαλείας του μουσείου ήταν διάτρητο.
Μετά τη συνάντηση με τον Τύπο ο γραμματέας άφησε το αγαλματίδιο στο σπίτι του Απολινέ. Λίγα χρόνια πριν ο κλεπτομανής γραμματέας είχε πουλήσει δύο κλεμμένα αγαλματίδια στο Πάμπλο Πικάσο.
Μετά την κλοπή της Μόνα Λίζα, οι δύο φίλοι θορυβήθηκαν και προσπάθησαν να απαλλαγούν από τα έργα τέχνης που είχαν παράνομα στην κατοχή τους.
Στην αρχή θέλησαν να τα πετάξουν σε κάποιο ποτάμι, αλλά η αγάπη τους για την Τέχνη δεν τους άφησε. Τελικά ο Απολινέ έκανε τη μεγαλειώδη γκάφα να πάει και αυτός στα γραφεία της εφημερίδας «Paris Journal» με τα αγάλματα στα χέρια για να δώσει εξηγήσεις. Το απόγευμα της ίδια ημέρας συνελήφθη ως «εγκέφαλος διεθνούς σπείρας» και ακολούθησε η σύλληψη του Πικάσο. Ο Πικάσο στην απολογία του έλεγε ότι δεν γνώριζε κανέναν από τους δύο και με σπαραγμούς ζητούσε να τον αφήσουν ελεύθερο.
Η Μόνα Λίζα βρέθηκε δύο χρόνια αργότερα. Την είχε κλέψει ο ιταλικής καταγωγής ξυλουργός Βιτσέντο Περούτζια (φωτό), ο οποίος προσπάθησε να την πουλήσει στη χώρα του και συνελήφθη στη Φλωρεντία. Μέχρι τότε όμως, ο Πικάσο, που έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο της Τέχνης, έζησε την προσωπική του πανωλεθρία.
