Το 1960, ο Κεν Κίζι δέχθηκε, από τον φίλο και γείτονά του, μια περίεργη πρόταση. Να συμμετάσχει στα πειράματα που γίνονταν με παραισθησιογόνα, στο Στρατιωτικό νοσοκομείο απομάχων, στο Μένλο Παρκ.
Τα πειράματα ήταν μέρος του σχεδίου MK Ultra της CIA, που διεξάγονταν σε διάφορες πληθυσμιακές ομάδες, με σκοπό την εξερεύνηση τρόπων χειραγώγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Ο Κεν δέχθηκε και άρχισε να δοκιμάζει, επ΄αμοιβή, διάφορα παραισθησιογόνα, μεταξύ των οποίων και LSD.
Μετά από κάθε λήψη παραισθησιογόνων, έπρεπε να γράφει τις εμπειρίες του σε μια αναφορά.
Κάθε αναφορά αξιολογούνταν από τους ερευνητές του προγράμματος.
Μετά από λίγο καιρό όμως, ο Κεν Κίζι άρχισε να κλέβει μικροποσότητες LSD και να τις μοιράζεται με τους αγαπημένους φίλους του στο Πέρι Λέιν.
Η παρέα του έγινε γνωστή και ως «Merry Pranksters» του Σαν Φρανσίσκο.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1961, έπιασε δουλειά ως βοηθητικό προσωπικό στο ψυχιατρείο του ίδιου νοσοκομείου, που δοκίμαζε ναρκωτικά.
Ο Κεν Κίζι έπαιρνε LSD εν ώρα εργασίας και παρατηρούσε με μεγάλη προσοχή τι συνέβαινε στο ψυχιατρείο.
Εμπνεόμενος από τις καταστάσεις και τους ασθενείς, έγραψε το πρώτο του βιβλίο, που έγινε αμέσως μπεστ σέλερ.
Ήταν το «One flew over the Cuckoo’s nest», δηλαδή «Η Φωλιά του κούκου», που έγινε πολυβραβευμένη ταινία, με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον. Ο Κίζι ήθελε να φωνάξει την άποψή του, ότι οι τρόφιμοι δεν ήταν τρελοί, αλλά άνθρωποι με διαφορετικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, που η κοινωνία απέρριπτε. Δεν ήταν ψυχοπαθείς, αλλά κοινωνικά απόβλητοι.
Η φωνή του ήταν κάτι παραπάνω από δυνατή. Ήταν σπαρακτικά ηχηρή και η ταινία την διέδωσε παντού.
Ήταν υποψήφια για εννιά όσκαρ και απέσπασε πέντε.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Μίλος Φόρμαν, πρώτη επιλογή για πρωταγωνιστής ήταν ο Μπαρτ Ρέινολτς. Είπε όχι, όπως ο Μάρλον Μπράντο και ο Τζιν Χάκμαν. Ο Νίκολσον άρπαξε την ευκαιρία. Η Τζέιν Φόντα και η Σίρλει Μακ Λέιν αρνήθηκαν τον ρόλο της σκληρής νοσοκόμας και η άγνωστη Λουίζ Φλέτσερ είπε ναι και κέρδισε ένα όσκαρ.
Η επιτυχία του Κίζι του απέφερε πολλά χρήματα και έτσι αγόρασε ένα απόμερο σπίτι μέσα σε δασική περιοχή του Πάλο Άλτο.
Το σπίτι πήρε την ονομασία της περιοχής La Honda και έγινε καταφύγιο του συγγραφέα.
Γρήγορα εξελίχθηκε σε κοινόβιο, όπου επικρατούσε η απόλυτη τρέλα και οι διάφοροι πειραματισμοί με παραισθησιογόνα.
Ο Κίζι θεωρούσε τον εαυτό του πολύ νέο για να είναι χίπις και πολύ μεγάλο για να ανήκει στην ηττημένη γενιά των μπιτ. Για αυτό έλεγε, ότι είναι ένας κρίκος που ένωνε τις δύο γενιές του 50 κα του 60.
Τόσο στο σχολείο, όσο και στο κολέγιο, ήταν πρωταθλητής της πάλης και έτσι κατάφερε να σπουδάσει με υποτροφία.
Θα πήγαινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν δεν είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στον ώμο, που τον ανάγκασε να σταματήσει την πάλη.
Έδωσε άλλους αγώνες, με τον δικό του ανυπότακτο τρόπο και ήταν ο άνθρωπος που με την παρέα του δημιούργησε το περίφημο magic bus.
