Ο Κώστας Τσάκωνας έκανε πολλούς ανθρώπους να γελάσουν και να γελάσουν πολύ. Ήταν κλασσικός πρωταγωνιστής στις ταινίες της δεκαετίας του ΄80 όπου υποδυόταν συνήθως τον βιοπαλαιστή και τα ευτράπελα που αντιμετωπίζει στη ζωή του για να τα βγάλει πέρα.
Εύκολος ρόλος για εκείνον, αφού ουσιαστικά υποδυόταν τον εαυτό του. Ένας τεχνίτης που έπιαναν τα χέρια του στα μαστορέματα, δούλευε από μικρό παιδί και έφτιαξε με τα χέρια του το τετραώροφο σπίτι στην Αργυρούπολη.
Είχε πάθος με τα εργαλεία και διατηρούσε πάντα ένα μικρό εργαστήριο στο σπίτι του. Κατσαβίδια, κλειδιά, πένσες και τανάλιες ήταν τοποθετημένα σε απόλυτη σειρά και τάξη.
Από αυτά τα βιώματα εμπνεύστηκε αργότερα για να γράψει σενάρια από γνωστές ταινίες που κυκλοφορεί με το μηχανάκι και εμφανίζεται ως σωτήρας μαστροχαλαστής.
Χαρακτηριστική φυσιογνωμία, που μπορούσε να βγάλει γέλιο με αφοπλιστικές ατάκες. Με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού δήλωνε ότι το χάρισμά του ήταν ότι γεννήθηκε με τη φάτσα και τη φωνή του καραγκιόζη. Σε πολλές από τις ταινίες του όμως δεν έλλειπαν τα δραματικά στοιχεία τα οποία απέδιδε ο Κώστας Τσάκωνας με εξαιρετική επιτυχία.
Το ταλέντο του άλλωστε ξεδιπλώθηκε αβίαστα σε ξεχωριστούς ρόλους που υποδύθηκε όπως αυτός του έλληνα επιστήμονα, οποίος γύρισε στην Ελλάδα με περγαμηνές από το εξωτερικό και γνώρισε τη μακροχρόνια ανεργία και την απαξίωση, στην ταινία «Μάθε παιδί μου Γράμματα». Η ατάκα «έξι χρόνια στο δημοτικό, έξι χρόνια στο γυμνάσιο, έξι χρόνια στο Πολυτεχνείο, έξι χρόνια στο εξωτερικό», είναι πλέον κλασσική.
Η ταινία έκανε 2,3 εκατομμύρια εισιτήρια, ενώ σε συνέντευξή του το 2013 στην εφημερίδα «Εξαρχειώτης», ο Κ. Τσάκωνας είχε αποκαλύψει ότι ετοίμαζε με τον Θ. Μαραγκό να γυρίσουν ταινία με τίτλο «Μπαμπά έμαθα γράμματα», όπου θα του ερχόταν ο διορισμός στα 83 του για τα λατομεία του Λαυρίου που θα είχαν κλείσει….
Από μάστορας, ηθοποιός
Ο Κώστας Τσάκωνας δεν είχε εύκολη ζωή. Δούλευε από 12 ετών για να επιβιώσει και παρέμεινε βιοπαλαιστής έως το τέλος. Γεννήθηκε στα Πετράλωνα, αλλά σε μικρή ηλικία η οικογένεια μετακόμισε σε ένα πρόχειρο οίκημα που είχε αγοράσει ο πατέρας του στην Αργυρούπολη. Σε μια παράγκα όπως έλεγε ο ίδιος με την κουζίνα έξω και τουαλέτα στο ρέμα.
Εκεί έχτισε αργότερα το σπίτι του. Ο Κώστας Τσάκωνας είχε αποκαλύψει σε συνεντεύξεις του ότι φιλοξενούσε και συντηρούσε τα δύο ανάπηρα αδέλφια του και με τις περικοπές των συντάξεων τα τελευταία χρόνια τα έβγαζε πολύ δύσκολα πέρα. Από παιδί κυνηγούσε το μεροκάματο με το ποδήλατο, ενώ είχε πάει να δουλέψει και 3,5 χρόνια στη Γερμανία.
Η ενασχόληση με την ηθοποιία ξεκίνησε όταν ο συμμαθητής του Κώστας Ζυρίνης του ζήτησε να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ταινία μικρού μήκους με τον τίτλο «Η Ταράτσα». Ο Κώστας Τσάκωνας του απάντησε ότι ξέρει μόνο από κατσαβίδια αλλά ο Ζυρίνης του το ζήτησε σαν χάρη.
Στο μοντάζ ο Θόδωρος Μαραγκός «είδε κάτι σε αυτό το μουτσούνι» και ακολούθησε η ταινία «Λάβετε θέσεις» το 1973 που διακρίθηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ακολούθησαν κι άλλες ταινίες όπως τα «Χρώματα της Ίριδας», αν και ο ηθοποιός συνέχιζε να εργάζεται ως μάστορας.
Βιντεοταινίες και επιθεώρηση
Καταλυτική για την καριέρα του Κώστα Τσάκωνα στην υποκριτική ήταν η συνεργασία του με τον Θανάση Βέγγο στην ταινία «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι». Ακολούθησαν περισσότερες από 50 ταινίες σε πολλές από τις οποίες το χιούμορ και οι αστείες ατάκες του Κώστα Τσάκωνα έμπλεκαν σε σενάρια με κοινωνικό μήνυμα.
Εκτός από την ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» το 1981, προφητικό ήταν και το σενάριο της ταινίας «Τι έχουν να δουν τα μάτια μου» του 1984, που έδειχνε το πέταμα της αγροτικής παραγωγής στις χωματερές ελέω επιδοτήσεων από την ΕΟΚ.
Ο Κ. Τσάκωνας έγραψε και το σενάριο σε αρκετές ταινίες όπως, «Για μια χούφτα τούβλα», «Κλασσική Περίπτωση Βλάβης 2: η Μεγάλη Απόφραξη».
Στηρίχθηκε στα βιώματά του στα τεχνικά επαγγέλματα και αποτύπωσε με ανεπιτήδευτο ρεαλισμό όσα στραβά κι ανάποδα συμβαίνουν στην πιάτσα. Πρωταγωνιστούν το λάδωμα, η γραφειοκρατία, η απατεωνιά, η καρπαζιά και η τσαπατσουλιά με τα απαραίτητα σεξουαλικά υπονοούμενα.
Έτρεμε όταν ανέβηκε πρώτη φορά στο σανίδι και όπως έχει πει τον έσπρωξε στη σκηνή ο Φώτης Μεταξόπουλος. Συνεργάστηκε με τον Θανάση Βέγγο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Κώστα Βουτσά και τον Γιάννη Γκιωνάκη και πολλούς άλλους μεγάλους πρωταγωνιστές.
Για 8 χρόνια συμπρωταγωνίστησε και με τον Σωτήρη Μουστάκα με τον οποίο ανέπτυξε στενή φιλική σχέση. Γελούσαν στα παρασκήνια, γελούσαν και στη σκηνή, γελούσε και το κοινό που τους έβλεπε. Πολλές φορές και μόνο που τους έβλεπε.
Το 2004 είχε ένα απίστευτο ατύχημα που θα μπορούσε να είναι σκηνή από τις ταινίες του, αλλά δυστυχώς έγινε στην πραγματική ζωή και του δημιούργησε πολλά προβλήματα.
«Ξερίζωναν ένα δέντρο κι ενώ οδηγούσα το μηχανάκι μου έπεσε στο κεφάλι. Δεν μπορούσα να δουλέψω στο θέατρο. Είχα απώλεια πρόσφατης μνήμης και δεν μπορούσα να θυμηθώ. Ήταν πλήγμα και οικονομικά και συναισθηματικά και ψυχολογικά», είχε πει.
Ο Κώστας Τσάκωνας χρόνο με το χρόνο ταλαιπωρούνταν όλο και περισσότερο με την υγεία του. Σε μια συνέντευξη το 2013 έλεγε: «Θα ήθελα να παίξω για τελευταία φορά, να αντικρίσω τον κόσμο και να με χειροκροτήσει. Όμως πάνω από 15 λεπτά δεν μπορώ να είμαι όρθιος. Πονάω. Πονάω πάρα πολύ. Και όλα αυτά είναι απόρροια των εργασιών που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Έφτιαξα ένα σπίτι τετραώροφο μόνος μου. Όλα μα όλα τα έκανα εγώ. Κράτησα μερικά χρήματα για να έχω αξιοπρεπή γεράματα και βλέπω να μου τα παίρνει τώρα η Εφορία».
Παρά τη μεγάλη ταλαιπωρία με την υγεία του δεν σταμάτησε να δίνει συνεντεύξεις στις οποίες εξέφραζε την έντονη ενόχλησή του για τις πολιτικές εξελίξεις. Γύριζε όμως και φιλμάκια με ανέκδοτα, καθώς ήταν μετρ του είδους. Παρακολουθείστε ένα σχετικό φιλμάκι που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα exarhiotis.gr.
Πριν από έξι χρόνια υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και αργότερα διαγνώσθηκε με καρκίνο. Έδωσε σκληρή μάχη έως τις 5 Νοεμβρίου 2015.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Σιχαινόταν τον Ντοστογιέφσκι, θεωρούσε κομπογιαννίτη τον Φρόιντ και δεν κατανοούσε τον Δον Κιχώτη. Οι ιδιοτροπίες του συγγραφέα που έγραψε την περίφημη Λολίτα. Η άγνωστη ζωή του Ναμπόκοφ…
