Ο Φώσκολος δεν ήταν ένας διάττων αστέρας στο χώρο του θεάματος. Δούλεψε από όλα τα πόστα και ίδρωσε για να βρεθεί πίσω από την κινηματογραφική κάμερα.
Λίγοι γνωρίζουν ότι τη δεκαετία 1950-1960 δούλεψε ως δημοσιογράφος, στις εφημερίδες «Εμπρός» και «Ανεξάρτητος Τύπος», γράφοντας κινηματογραφική κριτική, αλλά και ρεπορτάζ, ως απεσταλμένος σε μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα.
Βρέθηκε κοντά στην πρώτη έκρηξη του εγχώριου «Χόλιγουντ» και είχε την ιδέα να δημιουργήσει μέσα από τη στήλη του το πρώτο φωτογραφικό λεύκωμα αναζήτησης ταλέντων.
Η επιτυχία ήταν τεράστια, καθώς καθημερινά συνέρρεαν δεκάδες επίδοξοι ηθοποιοί για να δημοσιεύσουν τη φωτογραφία τους, προκειμένου σκηνοθέτες και παραγωγοί να τους επιλέξουν για κάποιον ρόλο στην επόμενη ταινία τους. Ο Φώσκολος οργάνωσε την ιδέα του τόσο καλά, ώστε σύντομα μερικοί από τους φιλόδοξους νέους βρέθηκαν σε κάποιο πλατό να δοκιμάζουν τις ικανότητες τους. Η αλήθεια όμως, ήταν ότι τα ψώνια ήταν περισσότερα από τα ταλέντα και αναγκαστικά υπήρξαν απογοητεύσεις και αρνήσεις.
Ο Φώσκολος δημοσιοποιούσε τη φωτογραφία στο λεγόμενο «Κινηματογραφικό Άλμπουμ» της εφημερίδας, αλλά και μια σύντομη ευγενική κριτική που έκανε τη σελίδα του ανάρπαστη. Ήταν κάτι σαν το «Ελλάδα έχεις ταλέντο» της εποχής του, αλλά αποκλειστικά για καλλιτέχνες. Η συμμετοχή ήταν τεράστια. Όταν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος, ο δαιμόνιος κυνηγός ταλέντων ειδοποιούσε τον ενδιαφερόμενο, γράφοντας « παρακαλείσθε να προσέλθετε στα γραφεία μας».
Την ίδια στάση κράτησε σε όλη του τη σταδιοδρομία και αργότερα, όταν ο ίδιος γύριζε τις δικές του ταινίες και σίριαλ, έδωσε ευκαιρία σε δεκάδες νέους ηθοποιούς οι οποίοι τελικά καταξιώθηκαν και του οφείλουν την καριέρα τους.
Μια άλλη «επινόηση» του Φώσκολου την οποία σήμερα θεωρούμε αυτονόητη, ήταν οι λεγόμενοι αστερίσκοι δίπλα στις κριτικές των ταινιών. Αυτός εφήρμοσε τη νέα αξιολογική παρουσίαση των φιλμ, με την τοποθέτηση του ανάλογου αριθμού αστεριών. Έτσι, η καλύτερη έπαιρνε τέσσερα και η χειρότερη ένα αστέρι. Εάν παρατηρήσουμε τις κριτικές που έγραφε, ο Φώσκολος ήταν προσεκτικός και συνήθως βαθμολογούσε με δύο αστέρια. Δηλαδή, τις χαρακτήριζε ταινίες μέσης αξίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποιους ηθοποιούς του ιστορικού Θεάτρου Τέχνης του Κουν αναγνωρίζετε στη φωτογραφία του 1955;…
