Στις 6 Νοεμβρίου 2017, μία μέρα πριν από την επέτειο ενός έτους από τον θάνατο του Λέοναρντ Κοέν, πλήθος καλλιτεχνών βρέθηκε στην αίθουσα του «Montreal Bell Centre» στο Μόντρεαλ, για να τιμήσει τον τραγουδοποιό που επηρέασε τη μουσική σκηνή των τελευταίων δεκαετιών.
Τη συναυλία απήλαυσαν περίπου 15.000 χιλιάδες θεατές, ενώ ζωντανή ορχήστρα συνόδευσε όλους τους καλλιτέχνες που τραγούδησαν αγαπημένα κομμάτια του διάσημου μουσικού.
Η ατμοσφαιρική εκτέλεση από τον Ντάμιεν Ράις
Η συναυλία «Tower of Song: A Memorial Tribute to Leonard Cohen», που ονομάστηκε έτσι από το ομώνυμο τραγούδι του Λέοναρντ Κοέν στον δίσκο «I’m Your Man» του 1988, πραγματοποιήθηκε στη γενέτειρα του μουσικού, στο Μόντρεαλ του Καναδά.
«Ο πατέρας μου μού άφησε μια λίστα με οδηγίες πριν πεθάνει: «Τοποθέτησέ με σε ένα κουτί από πεύκο δίπλα στους γονείς μου. Κάνε ένα μικρό μνημόσυνο, με ελάχιστους φίλους και συγγενείς στο Λος Άντζελες…και αν επιθυμείς δημόσια εκδήλωση, κάνε την στο Μόντρεαλ«, δήλωσε ο Άνταμ Κοέν, ο 45χρονος γιος του Λέοναρτν Κοέν.
«Βλέπω αυτήν την επιμνημόσυνη συναυλία σαν ολοκλήρωση των καθηκόντων μου απέναντι στον πατέρα μου. Μαζευτήκαμε στο Μόντρεαλ, για να χτυπήσουμε τις καμπάνες, που ακόμη ηχούν».
Καλλιτέχνες όλως των ηλικιών και μουσικών ειδών, από τον Έλβις Κοστέλο και τον Στινγκ, μέχρι την Κόρτνεϊ Λαβ και τη Λάνα Ντελ Ρέι, τραγούδησαν κομμάτια του αγαπητού καλλιτέχνη, ως φόρο τιμής.
Σε ένα ασπρόμαυρο βίντεο εμφανίστηκαν όσοι καλλιτέχνες δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στο Μόντρεαλ, τραγουδώντας στίχους από το «Tower of Song».
Το φόντο της σκηνής κοσμούσε μια εικόνα του Κοέν, με το χαρακτηριστικό μαύρο φεντόρα καπέλο του, το κοστούμι και τη γραβάτα.
Η συναυλία είχε διάρκεια 2,5 ώρες και οι θεατές απήλαυσαν το μουσικό αφιέρωμα στον Κοέν. Ο καλλιτέχνης, όμως που ξεχώρισε γα τη συγκινητική ερμηνεία του τραγουδιού «Famous Blue Raincoat«, δεν ήταν άλλος από τον Ιρλανδό Ντάμιεν Ράις. Ο μουσικός, στο παρελθόν, είχε «ανοίξει» αρκετές συναυλίες του Λέοναρντ Κοέν και παράλληλα έχει διασκευάσει αρκετά τραγούδια του.
Δείτε εδώ την έντονα φορτισμένη ερμηνεία του Ντάμιεν Ράις:
Το αυτοβιογραφικό ερωτικό τρίγωνο που έγινε τραγούδι
Το τραγούδι «Famous Blue Raincoat» γράφτηκε από τον Λέοναρντ Κοέν και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1971 με τον δίσκο «Songs of Love and Hate».
Οι πικροί του στίχοι καταπλήσσουν για την ειλικρίνεια, αλλά και το έντονα εξομολογητικό τους ύφος.
Το τραγούδι μοιάζει να είναι ένα άμεσο, απολογητικό γράμμα, που αναφέρεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα στο «L. Cοhen», την γυναίκα του «Jane» και τον κοινό τους φίλο, έναν άνδρα με ένα μπλε αδιάβροχο που βρίσκεται στην έρημο και κάποια στιγμή είχε μια σύντομη ερωτική σχέση με τη «Jane».
Πρόκειται για ένα πολύ προσωπικό κομμάτι για έναν πληγωμένο άνθρωπο, ο οποίος δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, παρά να συγχωρήσει τον φίλο του, τον οποίο αποκαλεί «αδερφέ μου, φονιά μου».
Αν και ο ίδιος ο Λέοναρντ Κοέν είχε εκφράσει την αμφισημία του για το τραγούδι, σε συνέντευξή του στο «BBC» το 1994, το «Famous Blue Raincoat», παραμένει ένα ξεκάθαρα αυτοβιογραφικό κείμενο.
Ο αφηγητής και ο άνθρωπος με το μπλε αδιάβροχο αποτελούν τις δύο όψεις του Λέοναρντ Κοέν.
Στο τραγούδι, που θα μπορούσε να σταθεί και ως ποίημα, καθώς είναι γραμμένο στο αμφιβραχικό μετρικό σύστημα, τον τρίσημο μετρικό ρυθμό που αποτελείται από την ακολουθία: άτονη συλλαβή-τονισμένη συλλαβή-άτονη συλλαβή,
ο Κοέν είναι και οι δύο άνδρες του «Famous Blue Raincoat», ενώ η «Jane» είναι κάθε γυναίκα που πέρασε από τη ζωή του μουσικού.
«Γύρισες σπίτι χωρίς τη Λιλί Μαρλέν»
Το τραγούδι έχει επίσης σαφείς αναφορές τόσο στη Σαϊεντολογία όσο και στη Λιλί Μαρλέν.
Σε κάποιο σημείο οι στίχοι αναφέρουν : «Πήγες στο σταθμό για να συναντήσεις κάθε τρένο/ και επέστρεψες πίσω χωρίς τη Λιλί Μαρλέν».
Σε μια συναυλία του στο «Chelsea Hotel #2», ο Λέοναρντ Κοέν είχε αναφέρει πώς « κάποτε, υπήρχε ένα ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη. Υπήρχε και ένας ανελκυστήρας. Ένα βράδυ, γύρω στις τρεις τα ξημερώματα, γνώρισα μια νεαρή κοπέλα στο ξενοδοχείο αυτό. Δεν έψαχνα εκείνη. Αναζητούσα τη Λιλί Μαρλέν…».
Το τραγούδι «Λιλί Μαρλέν» υπήρξε ένα δημοφιλές ερωτικό μουσικό κομμάτι κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με το οποίο ένας στρατιώτης περιμένει καρτερικά κάτω από ένα φανοστάτη την αγαπημένη του, Λιλί Μαρλέν.
Έτσι, για πολλούς, η Λιλί Μαρλέν αποτελεί το σύμβολο της ιδανικής αγάπης που δεν ήρθε ποτέ.
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Το ερωτικό τρίγωνο που έγινε τραγούδι από τον Λέοναρντ Κοέν και η σχέση του με τη σαϊεντολογία για να «γνωρίσει γυναίκες»…
