news247: Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ο «τσάρος» της Γερμανικής οικονομίας και ο άνθρωπος που κρατά σε συνοχή το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών. Παρότι μιλάει για «αξιοπιστία» όμως, τα χέρια του δεν είναι και τόσο καθαρά.
«Συγνώμη, είπα ψέματα»
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνηθίζει να κάνει επίκληση στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τους «κανόνες». Ωστόσο στην πολιτική του καριέρα, έχει παραδεχθεί και ο ίδιος χρηματισμό για λογαριασμό του κόμματος του.
Ο πρώην εφοριακός είχε εμπλακεί σε οικονομικό σκάνδαλο με το ταμείο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, κάτι που του στέρησε την ηγεσία του και τον δρόμο για την Καγκελαρία.
Στις αρχές του 2000 όταν ήταν αρχηγός του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, ξέσπασε ένα σκάνδαλο, που αφορούσε «μαύρο χρήμα», που μπήκε στα ταμεία του κόμματος το 1994.
Μέσα στο Γερμανικό Κοινοβούλιο είχε παραδεχτεί, ότι είχε συναντηθεί με έμπορο όπλων, αλλά είχε αρνηθεί, ότι είχε πάρει βαλίτσα με χρήματα.
Όμως η αυτοκτονία ενός συνεργάτη του και οι αποκαλύψεις των Γερμανικών μέσων ενημέρωσης τον ανάγκασαν να εμφανιστεί και πάλι στη Βουλή και να πει «συγνώμη, είπα ψέματα».
Εν συνεχεία παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος, στην οποία τον διαδέχθηκε η Άγκελα Μέρκελ, που είχε πρωτοστατήσει στην αποκάλυψη του σκανδάλου.
Η «βρώμικη» χρηματοδότηση των Χριστιανοδημοκρατών
Το 1998 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διεκδικεί την Καγκελαρία με αντίπαλο τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, αλλά οδηγήθηκε σε μία απρόσμενη ήττα. Δύο χρόνια αργότερα, το 2000, ξεσπάει το σκάνδαλο με τη χρηματοδότηση του CDU από έμπορο όπλων.
Όπως έγραφε η Καθημερινή αμέσως μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου:
«Συνάντησα τον κ. Σράιμπερ το 1994 σε ένα ξενοδοχείο στη Βόννη. Μιλήσαμε για τη χρηματοδότηση του προεκλογικού μας αγώνα» έλεγε στη Βουλή ο πρόεδρος των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
«Με βαλίτσα ή χωρίς;» τον διέκοψε ο βουλευτής των Πρασίνων κ. Κρίστιαν Στρόμπελε, υπαινισσόμενος το γεγονός ότι το 1991 ο ίδιος κ. Σράιμπερ είχε παραδώσει μια βαλίτσα με ένα εκατομμύριο «άπλυτα» μάρκα στον τότε ταμία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος κ. Λάισλερ Κιπ. «Χωρίς» ήταν η απάντηση. «Αυτό ήταν όλο».
«Την άλλη ημέρα ο κ. Σράιμπερ μου έφερε στο γραφείο μου 100.000 μάρκα» συμπλήρωσε ο κ. Σόιμπλε
«Δεν μιλάω ποτέ δημόσια για πράγματα για τα οποία δεν είμαι εντελώς σίγουρος» εξήγησε ο ίδιος. Ενδιαμέσως όμως ξέρει ότι η τότε ταμίας του κόμματος κυρία Μπριγκίτε Μπαουμάιστερ καταχώρισε τα χρήματα στα λογιστικά βιβλία της οργάνωσης με τρόπο που παραβίαζε τον νόμο περί χρηματοδότησης των κομμάτων. «Το λάθος ήταν αποκλειστικά της κυρίας Μπαουμάιστερ» διαβεβαίωσε ο κ. Σόιμπλε. «Εγώ δεν φέρω την παραμικρή ευθύνη».
«Χάος, δράμα, συμφορά» ήταν ο τίτλος της έγκυρης εβδομαδιαίας εφημερίδας του Αμβούργου «Die Zeit». «Οι υποκρισίες του Σόιμπλε προκαλούν συμπόνια».
Ο πολιτικός, που είχε υποσχεθεί την πλήρη διαλεύκανση του «σκανδάλου Κολ», ήτοι της παράνομης συλλογής χρημάτων και του λαδώματος κομματικών στελεχών από τον προκάτοχό του στην προεδρία του κόμματος κ. Χέλμουτ Κολ, συνελήφθη κλέπτων και ο ίδιος. Και όχι μόνο αυτό.
«Την ίδια «διαφώτιση» μας υπόσχεται και τώρα, παρά το γεγονός ότι παραπλάνησε τη Βουλή και αγγίζει με βελούδινα γάντια τον πρωταγωνιστή των παρανομιών, τον Κολ».
Η αυτοκτονία που συγκλόνισε τη Γερμανία
Η αυτοκτονία του οικονομικού υπευθύνου του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας, Βόλφγκανγκ Χίλεν, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, τη στιγμή που στην Μπούντεσταγκ διεξαγόταν η συζήτηση για τα οικονομικά σκάνδαλα του CDU.
Αρχικά το μετέδωσε η γερμανική τηλεόραση, αλλά λίγο αργότερα η είδηση του θανάτου επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπο του κόμματος Γιόακιμ Χέρστερ, που σε σύντομη δήλωσή του προς στους δημοσιογράφους ανακοίνωσε από επίσημα χείλη την πληροφορία ότι ο ηλικίας 49 ετών Χίλεν βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στις 20 Ιανουαρίου του 2000.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο Χίλεν άφησε ένα σημείωμα, στο οποίο εξηγούσε ότι αυτοκτόνησε για προσωπικούς λόγους.
«Σύμφωνα με την πληροφόρηση που διαθέτουμε μέχρι στιγμής, τα κίνητρα της αυτοκτονίας ήσαν προσωπικού χαρακτήρα», είπε ο Χέρστερ και πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη ανακοίνωση, όσο εκκρεμεί η αστυνομική έρευνα.
Το Associated Press είχε μεταδώσει τότε ότι ο Χίλεν ανέφερε στο σημείωμα του και την απογοήτευσή για το σκάνδαλο που συγκλόνισε το κόμμα, καθώς και την κατάθλιψή του για το γεγονός ότι η μεταφορά της Βουλής από τη Βόννη στο Βερολίνο τον έχει αποσπάσει από την οικογένειά του.
Η είδηση του θανάτου διέκοψε τη συνεδρίαση της γερμανικής Βουλής, προκειμένου η κοινοβουλευτική ομάδα του CDU να πραγματοποιήσει έκτακτη σύσκεψη υπό τον πρόεδρο του κόμματος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς ο Χίλεν ήταν επικεφαλής του τμήματος προϋπολογισμού της κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά δεν ήταν βουλευτής.
Νωρίτερα, η ερευνητική επιτροπή της Βουλής που ερευνούσε το σκάνδαλο των «μαύρων λογαριασμών», είχε κλητεύσει τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Κολ να καταθέσει ενώπιόν της.
Η στάση του Κολ, αλλά και οι εξελίξεις των σκανδάλων «εξανάγκασαν» τον ηγέτη του CDU, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να ζητήσει συγνώμη από τη Βουλή.
Μιλώντας από το βήμα της Μπούντεσταγκ, ζήτησε συγνώμη επειδή είχε πει ψέματα ότι δε γνώριζε ότι το κόμμα του είχε αποδεχτεί δωρεά 100.000 μάρκων από έναν έμπορο όπλων.
«Πριν από λίγες εβδομάδες, από το ίδιο βήμα της Βουλής, όταν η ατμόσφαιρα ήταν κάπως πιο ζωηρή απ’ ό,τι είναι σήμερα, δεν αντέδρασα όπως έπρεπε. Λυπάμαι γι’ αυτό και ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος», τόνισε ο Σόιμπλε μιλώντας στα μέλη της Μπούντεσταγκ.
Η αξιοπιστία Σόιμπλε είχε τρωθεί, καθώς είχε δηλώσει ενώπιον της Βουλής ότι δε γνώριζε τον Γερμανοκαναδό έμπορο όπλων Καρλχάιντς Σράιμπερ, για να ομολογήσει όμως αργότερα ότι και αυτός υπήρξε αποδέκτης μιας «δωρεάς» 100.000 μάρκων, που δεν εμφανίστηκε νομότυπα στα λογιστικά βιβλία του κόμματος.
Η Μέρκελ πλέον «έπαιζε» μόνη της. Χαιρέτησε την «κάθαρση των Χριστιανοδημοκρατών» και ανήλθε στην ηγεσία του κόμματος.
Οι Φιλελεύθεροι εμπόδιο στο δρόμο για την προεδρία
Στη μεγαλύτερη επιθυμία του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, να γίνει δηλαδή Ομοσπονδιακός Πρόεδρος, στέκονται εμπόδιο το 2004 οι Φιλελεύθεροι, όπως αναφέρει η Deutsche Welle. Το 2004 η Μέρκελ αρνήθηκε να τον υποστηρίξει για Πρόεδρο της Γερμανίας και αντ’ αυτού επέλεξε τον Χορστ Κέλερ.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2005, η Μέρκελ νίκησε τον Σρέντερ και έγινε η πρώτη γυναίκα καγκελάριος στην ιστορία της Γερμανίας. Ο Σόιμπλε επιλέγεται και πάλι για υπουργός Εσωτερικών με τους αναλυτές να αναφέρουν πως η Μέρκελ προτιμούσε να τον έχει στην κυβέρνησή της παρά να του δώσει κάποιο ρόλο εκτός του υπουργικού συμβουλίου, όπως για παράδειγμα επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας, που ενδεχομένως από εκεί να ήταν πιο επικίνδυνος.
Η συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών επαναφέρει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο υπουργικό συμβούλιο. Το 2009 η καγκελάριος Μέρκελ του προτείνει το υπουργείο Οικονομικών. «Θα πρέπει να γνωρίζει τι κάνει η καγκελάριος», δηλώνει τότε λακωνικά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαι ένας αφοσιωμένος άνθρωπος. Δεν είμαι ωστόσο ιδιαίτερα εύκολος. Στην ηλικία που βρίσκομαι δεν είναι εύκολο να με κάνεις ό τι θέλεις».
Η ερώτηση για τη Siemens, που άφησε «άγαλμα» των Γερμανό υπ. Οικονομικών
Στις 5 Φεβρουαρίου ο Γερμανός υπ. Οικ έδινε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γιάννη Βαρουφάκη. Στα πλαίσια των ερωτήσεων από τους δημοσιογράφους, ο Β. Σόιμπλε δέχθηκε μια ερώτηση που τον έφερε σε πραγματικά άβολη θέση.
Η ερώτηση ετέθη από τον δημοσιογράφο του Mega και της Εφημερίδας των Συντακτών, Παντελή Βαλασόπουλο, ο οποίος έθεσε το ζήτημα της γερμανικής εμπλοκής στη διαφθορά, φέροντας ως παράδειγμα τη Siemens και το Μιχάλη Χριστοφοράκο. Ο Χριστοφοράκος είναι το μεγαλοστέλεχος του ελληνικού τμήματος της εταιρείας που εμπλέκεται στο σκάνδαλο και έχει διαφύγει στη Γερμανία, η οποία αρνείται να τον εκδώσει στη χώρα μας. Ο Σόιμπλε φάνηκε να αιφνιδιάζεται από την ερώτηση και αρκέστηκε να πει ότι ο καθένας έχει την ευθύνη να καθαρίζει το χώρο γύρω από το σπίτι του.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: Γιατί ο Σόιμπλε δεν απάντησε για την αμαρτωλή Siemens και τον Χριστοφοράκο που κάνει «ζωή και κότα» στο Μόναχο. Νευριασμένος είπε «εμείς κοιτάμε τα του οίκου μας»
