Όταν πέθανε ο «πατέρας» της Οκτωβριανής επανάστασης, Βλάντιμιρ Λένιν, ο στενός συνεργάτης του, Λέων Τρότσκι, κινδύνευε θανάσιμα. Ο Στάλιν, που είχε καταφέρει να πάρει τα ηνία του κόμματος, τον έβαλε στο στόχαστρό του.
Ο Τρότσκι ήταν μορφωμένος, πολυγραφότατος και είχε ηγετικό ρόλο στην οργάνωση της Οκτωβριανής επανάστασης. Θεωρούνταν ως ένας από τους επικρατέστερους διάδοχους του Λένιν.
Στον εμφύλιο πόλεμο με τους «Λευκούς αντεπαναστάτες», του ανατέθηκε η οργάνωση του Κόκκινου Στρατού.
Υπό την καθοδήγησή του, έγινε μια ατρόμητη και ορμητική δύναμη, που συνέτριψε τους πάνοπλους αντεπαναστάτες. Ο Τρότσκι δεν έδινε οδηγίες από τα μετόπισθεν, αλλά παρίστατο στις μάχες με ένα ειδικά θωρακισμένο τρένο, που τον μετέφερε σε όλα τα μέτωπα.
Όταν ο κομμουνισμός επιβλήθηκε, άσκησε κριτική στο νέο καθεστώς. Επεσήμανε ότι η δημοκρατία στο Κομουνιστικό Κόμμα καταπιέζεται και το οικονομικό πρόγραμμα απέτυχε.
Όλα αυτά, τον καθιστούσαν «επικίνδυνο».
Το 1928, ο Λέων Τρότσκι εξορίζεται από τον Ιωσήφ Στάλιν στην Άλμα-Άτα, στο Καζακστάν. Ο Τρότσκι έζησε εκεί επί ένα χρόνο, προτού εκδιωχθεί δια παντός από τη Σοβιετική Ένωση, στις 30 Ιανουαρίου του 1929.
Έγινε δεκτός από την τουρκική κυβέρνηση και εγκαταστάθηκε στο νησί της Πριγκήπου. Σε διάστημα τεσσάρων ετών έγραψε την αυτοβιογραφία του και την ιστορία της ρωσικής Επανάστασης.
Η περιπέτειά του, όμως, μόλις άρχιζε. Ο Στάλιν είχε καταλάβει ότι ο Τρότσκι και στην εξορία ήταν πολύ επικίνδυνος, καθώς διέθετε δύο ισχυρά όπλα. Την πένα του και το μυαλό του.
Όταν έφυγε από την Τουρκία, η Γερμανία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να του παραχωρήσουν άσυλο.
Το 1933, ο Τρότσκι μετακόμισε στη Γαλλία, όπου πληροφορήθηκε για τον «περίεργο» θάνατο του γιου του. Το 1935, εγκαταστάθηκε στη Νορβηγία, απ΄ όπου διώχθηκε μετά από σοβιετικές πιέσεις.
Το 1936,πήρε άσυλο από το Μεξικό και έμεινε στο Μπλε Σπίτι του ζωγράφου Ριβέρα και της περίφημης καλλιτέχνιδας Φρίντα Κάλο, με την οποία αναφέρεται ότι είχε σύντομη ερωτική περιπέτεια.
Την ίδια περίοδο, στις μεγάλες δίκες της Μόσχας, το 1936-1938, όπου δικάστηκαν για προδοσία σημαντικά στελέχη της ρωσικής Επανάστασης, ο Τρότσκι καταδικάστηκε ερήμην, ως ο κύριος συνωμότης.
Επαναστάτες όπως οι Ζινόβιεφ, Κάμενεφ, Μπουχάριν, Ρίκοφ και ο Ούγγρος Μπέλα Κουν, οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Στο Μεξικό, ο Τρότσκι μπόρεσε να απαντήσει δημόσια στις κατηγορίες του σταλινικού καθεστώτος.
Κατάγγειλε τις δίκες σαν μια πολιτική σκευωρία και κάλεσε για τη διοργάνωση μιας «διεθνούς αντιδίκης» για να αποκαλυφθούν «οι πραγματικοί εγκληματίες, που κρύβονται κάτω από τον μανδύα του κατήγορου».
Ο εξόριστος συνέχισε το γράψιμο και την αυστηρή κριτική στο σταλινικό καθεστώς.
Η ««Προδομένη Επανάσταση» ήταν ένα από τα έργα του, όπου μιλούσε για τον εκφυλισμό της σοβιετικής επανάστασης και φυσικά για τα έργα και τις ημέρες του Στάλιν.
Η αντίστροφη μέτρηση για έναν από τους επικεφαλής της Οκτωβριανής Επανάστασης είχε αρχίσει, με απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.
Παρακολουθείστε τον Τρότσκι με τη Φρίντα Κάλο, τον Ντιέγκο Ριβέρα και τη σύζυγό του στο Μεξικό.
