Ο Έβο Μοράλες έχει μια ζωή σαν παραμύθι. Από την απόλυτη φτώχεια έφθασε να γίνει Πρόεδρος της Βολιβίας.
Ένας φτωχός αγρότης, ο οποίος, όπως διηγήθηκε ο ίδιος στον δημοσιογράφο Ιάσονα Πιπίνη, που τον συνάντησε πριν από λίγες ημέρες στην πόλη Λα Πας στις Άνδεις, μέχρι την ηλικία των 16 ετών δεν είχε να φορέσει ούτε παπούτσια, ούτε εσώρουχα.
Πριν από περίπου έναν χρόνο κατάφερε να εκλεγεί Πρόεδρος στη Βολιβία για τρίτη φορά και αυτή τη στιγμή είναι ο πιο δημοφιλής ηγέτης στη Λατινική Αμερική.
Μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να εθνικοποιήσει τους φυσικούς πόρους της χώρας, που άλλοτε εκμεταλλεύονταν, με επαχθείς όρους για το Κράτος, ξένες ιδιωτικές εταιρείες.
Στο παρελθόν στη Βολιβία οι ξένες εταιρείες έλεγχαν ακόμα και το πόσιμο νερό και οι πολίτες απαγορευόταν να μαζεύουν ακόμη και το νερό της βροχής!
Στις αρχές του 2000 τα τιμολόγια του νερού στην πόλη Κοτσαμπάμπα είχαν ανεβεί κατακόρυφα με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να μην έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Οι μεγάλες διαδηλώσεις που ακολούθησαν, που έμειναν στην ιστορία ως ο «πόλεμος του νερού», ήταν μια από τις αιτίες που οδήγησαν τον Έβο Μοράλες στην εξουσία.
Ο Έβο Μοράλες είναι ο «πρωταγωνιστής» του νέου βιβλίου του δημοσιογράφου Ιάσωνα Πιπίνη για την πολιτική ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
Το προηγούμενο του βιβλίο, με τίτλο «Το πείραμα της Λατινικής Αμερικής» (Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2014) επικεντρωνόταν κυρίως στον αμφιλεγόμενο ηγέτη της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες.
Η συνέντευξη θα χρησιμοποιηθεί επίσης για ένα ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει για τη ζωή του Μοράλες με τίτλο «Μια μέρα με τον Έβο Μοράλες».
Ο δημοσιογράφος ακολούθησε τον πρόεδρο της Βολιβίας για μια ολόκληρη μέρα, μπήκε στο προεδρικό αεροσκάφος και σε ελικόπτερο και ταξίδεψε μαζί του σε διάφορες πόλεις της χώρας.
Ο Μοράλες στη συνέντευξη του είπε πως σκέφτεται στο άμεσο μέλλον να επισκεφθεί την Ελλάδα, ενώ μίλησε και για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.
«Αυτό που κατά τη γνώμη μου συνέβη στην Ελλάδα, με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών, είναι μια εξέγερση εναντίον της κυριαρχίας των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης. Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι ο λαός θέλει να κυβερνηθεί μόνος του χωρίς εκβιασμούς από άλλες χώρες, από την Παγκόσμια Τράπεζα και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με τη δική μας εμπειρία που είχαμε, το μόνο που καταφέρνει είναι να καταδικάζει τους λαούς του κόσμου. Το ΔΝΤ με την πολιτική λεηλασίας των φυσικών πόρων που εφαρμόζει, αλλά και με την ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών, ποτέ δεν βοηθάει τους λαούς. Εμείς είμαστε σε πλήρη αντίθεση με αυτή την νοοτροπία. Με το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα για να είναι οι Ευρωπαίοι ελεύθεροι», δήλωσε ο Έβο Μοράλες.
Σκέφτεστε να επισκεφθείτε την Ελλάδα κάποια στιγμή;
«Ναι, το έχω σκεφτεί να επισκεφθώ την Ελλάδα. Έχουμε δεχθεί μια πρόσκληση. Έχουμε λάβει πρόσκληση και από άλλες κυβερνήσεις της Ευρώπης. Στο άμεσο μέλλον θα υλοποιήσω αυτές τις επισκέψεις και θα έρθω και στην Ελλάδα».
Ο Έβο Μοράλες γεννήθηκε σε ένα χωριό στην Ορινόκα των Άνδεων. Όπως ο ίδιος διηγείται, μεγάλωσε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Μέχρι την ηλικία των 16 ετών δεν είχε να φορέσει παπούτσια, εσώρουχα ούτε γνώριζε τι είναι η οδοντόβουρτσα!
Ως Πρόεδρος έθεσε στο επίκεντρο της πολιτικής του τους ιθαγενείς οι οποίοι στο παρελθόν ζούσαν περιθωριοποιημένοι. Ενδεικτικό του μεγέθους της κοινωνικής ανισότητας που υπήρχε στη Βολιβία είναι ότι μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες οι ιθαγενείς απαγορευόταν να περπατάνε στο ίδιο πεζοδρόμιο μαζί με τους λευκούς! Ένα μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση του είναι η μείωση της ακραίας φτώχειας, κάτι που έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό και πολλοί πλέον μιλούν για το λεγόμενο «οικονομικό θαύμα» της Βολιβίας.
Ο Έβο Μοράλες ξυπνάει κάθε μέρα στις 4 τα ξημερώματα. Στις 4 και μισή τα ξημερώματα φθάνει στο Προεδρικό Μέγαρο και στις 5 ξεκινάει τις πρώτες του συσκέψεις! Δουλεύει μέχρι αργά το βράδυ και σχεδόν ποτέ δεν πηγαίνει διακοπές.
«Προέρχομαι από πολύ χαμηλά, από εκείνα τα χαμηλά στρώματα που παραδοσιακά ήταν εγκαταλελειμμένοι στην ιστορία της Βολιβίας. Γνωρίζω πως είναι να ζεις στη μιζέρια και στη φτώχεια κυρίως λόγω της απουσίας του Κράτους. Εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω Πρόεδρος. Μαζί με την οικογένεια μου φύγαμε από τον Ορινόκα στην Τσαπάρε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Ωστόσο και εκεί είδαμε από κοντά την αδικία.
Εγώ από πολύ νωρίς μπήκα στον συνδικαλιστικό χώρο. Κατάφερα να γίνω Πρόεδρος της χώρας χάρη στον αγώνα του λαού, του αγώνα που έδωσαν εργαζόμενοι σε διάφορους τομείς. Όταν οι πρόγονοι μας ίδρυσαν αυτά τα Κράτη στη Λατινική Αμερική, ήρθαν αντιμέτωποι με την εσωτερική και εξωτερική αποικιοκρατία. Και άφησαν τις αξίες που είχαν. Εμείς, πως είναι δυνατόν να αφήσουμε τις βασικές αξίες των προγόνων μας; Που έρχονται από τους αγώνες που έδωσαν σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
Από την οικογένεια έρχονται οι αξίες μας. Αυτές τις αξίες εγώ έμαθα στο σπίτι, στην οικογένεια μου, στην κοινότητα μου. «Μη κλέψεις, μη πεις ψέματα, μην είσαι οκνηρός».
Κύριε Πρόεδρε τα τελευταία χρόνια πολλοί στην Ευρώπη μιλούν για το λεγόμενο «οικονομικό θαύμα» της Βολιβίας. Ποιες είναι οι προτεραιότητες σας;
«Πάντα υλοποιούμε τις αποφάσεις μας μαζί με το λαό. Αυτό που επιδιώξαμε ήταν να εφαρμόσουμε κοινωνικά προγράμματα για να μειώσουμε τη φτώχεια. Η βασική μας επιδίωξη όμως ήταν να επανακτήσουμε τον έλεγχο των φυσικών πόρων της χώρας. Για το λόγο αυτό προχωρήσαμε στην εθνικοποίηση των υδρογονανθράκων και επίσης κρατικοποιήσαμε τις βασικές υπηρεσίες. Αυτή είναι μια βασική διαφορά που έχουμε στην πολιτική μας με τον τρόπο διοίκησης σε πολλές χώρες της Δύσης. Εδώ ο λαός είναι αυτός που κυβερνάει και όχι οι τραπεζίτες, ή οι πολυεθνικές, ή οι εταιρείες πετρελαίου. Όταν μια κυβέρνηση υπηρετεί το λαό μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Όταν αισθανόμαστε ότι η Βολιβία είναι η ζωή μας, ότι ο λαός είναι η οικογένεια μας και ότι η πατρίδα είναι η ψυχή μας, τότε είναι δυνατόν να υλοποιήσουμε μεγάλες μεταρρυθμίσεις».
