Στα μέσα Ιανουαρίου του 1996, η Ελλάδα ατύπως, «είχε τρεις πρωθυπουργούς».
Ο ένας ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο δεύτερος ήταν ο πανίσχυρος Άκης Τσοχατζόπουλος, που εκτελούσε προσωρινά χρέη πρωθυπουργού και εκπροσωπούσε την κυβέρνηση σε Συνόδους Κορυφής.
Ο τρίτος ήταν ο Κώστας Σημίτης, που έδινε πολιτικές μάχες στη Βουλή για τον προϋπολογισμό.
Το θρίλερ για τη διαδοχή του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ είχε αρχίσει.
Τα μυστικά ραντεβού, οι συμφωνίες και οι το πολιτικό κοντραμπάντο, βρίσκονταν καθημερινά στα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Μετά την παραίτηση Παπανδρέου μέσα από το Ωνάσειο, οι υποψήφιοι Σημίτης και Τσοχατζόπουλος και Αρσένης έθεσαν υποψηφιότητα για την προεδρεία του κόμματος και την πρωθυπουργία της χώρας.
Ήταν η σύγκρουση των εκσυγχρονιστών (Σημίτης), των μεταρρυθμιστών (Αρσένης) και των προεδρικών (Τσοχατζόπουλος).
Όπως φάνηκε, ο Κώστας Σημίτης ήταν ο πιο καλά προετοιμασμένος από όλους.
Επί χρόνια οργάνωνε την ανάδειξή του στο ανώτερο αξίωμα, με διάφορα στελέχη όπως αυτά που συγκρότησαν την ισχυρή «ομάδα των 4», (Πάγκαλος, Αυγερινός, Βάσω Παπανδρέου, Σημίτης).
Την κρίσιμη στιγμή, έχοντας την υποστήριξη και άλλων κορυφαίων στελεχών, όπως οι Γιώργος Παπανδρέου, Κώστας Λαλιώτης, αλλά και όλων των πρωτοκλασάτων συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, κέρδισε τον Άκη Τσοχατζόπουλο, με τον οποίο πέρασε στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών.
Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν ξεκίνησε η διαδικασία, όλοι πίστευαν ότι θα κερδίσει ο Τσοχατζόπουλος, αλλά την ύστατη στιγμή, βάρυνε η γνώμη του Κώστα Λαλιώτη που επηρέασε με το κύρος του την τελική απόφαση πολλών βουλευτών.
Στις 22 Ιανουαρίου του 1996, λίγο πριν «σκάσει» η υπόθεση των Ιμίων, ο νέος πρωθυπουργός σχημάτισε την πρώτη «εκσυγχρονιστική» κυβέρνησή του.
Ήταν η εποχή, που με το μπλοκάκι ανά χείρας, καθιέρωσε τον «πρωινό καφέ», στον οποίο συμμετείχαν το δεξί του χέρι Θεόδωρος Τσουκάτος, ο Αναστάσιος Μαντέλης, ο Δημήτρης Ρέππας, ο Γεώργιος Πανταγιάς και ο Νίκος Θέμελης.
Εκεί καταγράφονταν οι μελλοντικές κινήσεις και ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις.
Από αυτούς, οι Θεόδωρος Τσουκάτος και Αναστάσιος Μαντέλης μπλέχτηκαν σε σκάνδαλα και όλοι «χάθηκαν» από την πολιτική σκηνή του τόπου.
Από εκείνη την πρώτη κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών, αν και αρκετοί είναι ακόμη σε μάχιμη ηλικία, κανένας δεν είναι σήμερα στη βουλή εκτός από τους κυρίους Βενιζέλο και Παπανδρέου που εκλέγονται χωρίς ψήφο.
Οι υπουργοί ήταν οι:
Άκης Τσοχατζόπουλος (υπ. Εσωτερικών Διοίκησης και Αποκέντρωσης)
Γεράσιμος Αρσένης (υπ. Εθνικής Άμυνας)
Θεόδωρος Πάγκαλος (υπ. Άμυνας)
Γιάννος Παπαντωνίου (υπ. Οικονομίας)
Αλέξανδρος Παπαδόπουλος (υπ. Οικονομικών)
Στέφανος Τζουμάκας (υπ. Γεωργίας)
Ευάγγελος Γιαννόπουλος (υπ. Εργασίας)
Αναστάσιος Πεπονής (υπ. Υγείας)
Ευάγγελος Βενιζέλος (υπ. Δικαιοσύνης)
Γεώργιος Παπανδρέου (υπ. Παιδείας)
Σταύρος Μπένος (υπ. Πολιτισμού)
Βάσω Παπανδρέου (υπ. Ανάπτυξης και Τουρισμού)
Κοσμάς Σφυρίου (υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας)
Κώστας Γείτονας (υπ. Δημόσιας Τάξης)
Φίλιππος Πετσάλνικος (υπ. Μακεδονίας – Θράκης)
Αντώνης Κοτσακάς (υπ. Αιγαίου)
Κώστας Λαλιώτης (υπ. ΠΕΧΩΔΕ)
Χάρης Καστανίδης (υπ. Μεταφορών)
Δημήτρης Ρέππας (υπ. Τύπου).
Δείτε ακόμα στην στήλη CASSETTA STORIES το βίντεο και θυμηθείτε: Κώστας Σημίτης. Ο θυμωμένος υπουργός που δήλωνε ότι σερνόμαστε και το χειροκρότημα των συντρόφων.
