Η λεοπάρδαλη της Ζανζιβάρης ή αλλιώς η γάτα της Ζανζιβάρης είναι ένα μυστήριο πλάσμα που έζησε τους περασμένους αιώνες και εξαφανίστηκε.
Ήταν συγγενής της αφρικανικής λεοπάρδαλης και σύμφωνα με τους επιστήμονες εξελίχθηκε μετά το τέλος της Εποχής των Παγετώνων, όταν το νησί διαχωρίστηκε από την ηπειρωτική Τανζανία και αυξήθηκε το επίπεδο της θάλασσας.
Τότε, σε συνδυασμό με τις κλιματικές αλλαγές, ένα νέο είδος αναπτύχθηκε από τις ελάχιστες λεοπαρδάλεις που απέμειναν στο νησί, η λεοπαρδάλη της Ζανζιβάρης.
Οι συγκεκριμένες λεοπαρδάλεις ζούσαν αποκλειστικά στα νησιά της Ζανζιβάρης και είχαν ομοιότητες με τον κόκκινο κολοβό. Επρόκειτο για το μικρότερο είδος λεοπάρδαλης, είχε μακριά ουρά και ήταν μικρόσωμο, χαρακτηριστικά που της επέτρεπαν να είναι εξαιρετικός κυνηγός.
Τον 20ο αιώνα η κυβέρνηση της Τανζανίας προώθησε μια καμπάνια εξόντωσης ζώων με αποτέλεσμα το είδος να σφαγιαστεί από τους κάτοικους της περιοχής και να εξαφανιστεί. Ο λόγος ήταν η αύξηση του πληθυσμού και η ανάπτυξη της γεωργίας.
Πολλές καλλιέργειες καταστράφηκαν εξαιτίας των συγκεκριμένων ζώων με αποτέλεσμα οι αγρότες να τα εξοντώσουν.
Επίσης, ο τοπικός θρύλος έλεγε ότι ήταν το κατοικίδιο των μαγισσών, οι οποίες το εκπαίδευαν και το έστελναν στα χωριά για να βλάψουν τους κατοίκους και τις σοδειές τους. Οι άνθρωποι, φοβούμενοι την κατάρα της λεοπάρδαλης, της επιτέθηκαν άγρια και τα σκότωσαν.
Η μαζική εξόντωση της λεοπάρδαλης κορυφώθηκε τη δεκαετία του ’60, όταν ξέσπασε η επανάσταση της Ζανζιβάρης κατά την οποία ενώθηκε με την Τανζανία. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε ένα ανελέητο κυνήγι κατά των μαγισσών υπό την ηγεσία του μαγίστρου Kitanzi.
Σήμερα, το μόνο που έχει απομείνει στους επιστήμονες από το συγκεκριμένο ζώο είναι έξι δέρματα σε μουσεία. Δεν κατάφεραν ποτέ να το μελετήσουν στο φυσικό του περιβάλλον, στην άγρια φύση, γι’ αυτό και η συμπεριφορά του αποτελεί μυστήριο.
Η τελευταία φορά που εθεάθη ζωντανό ήταν από τη δεκαετία του ’80, ενώ σύμφωνα με τα κυβερνητικά αρχεία οι κυνηγοί συνέχιζαν να τον σκοτώνουν μέχρι τη δεκαετία του ’90. Είναι άγνωστο αν υπάρχει ακόμη…
Διαβάστε επίσης: 
