Το 1933 εγκαινιάστηκε στους Αμπελοκήπους το κεντρικό κτήριο του μαιευτηρίου «Έλενα» το οποίο ήταν ένα από τα καλύτερα μαιευτήρια στα Βαλκάνια.
Επιβλητικό κτήριο, αντιπροσωπευτικό της αρχιτεκτονικής αισθητικής του μεσοπολέμου, πρωτόγνωρη για την εποχή υλικοτεχνική υποδομή και εξειδικευμένο προσωπικό, αποτελούσαν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του «Ελενα». Στο μαιευτήριο εκπαιδεύονταν οι μαίες και οι νοσηλεύτριες, ενώ υπήρχε και η τρίτη θέση όπου γεννούσαν οι άπορες κοπέλες.
Το άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1933 στην εφημερίδα «Αθηναϊκά Νέα είναι διθυραμβικό για το Έλενα», στο οποίο χιλιάδες γυναίκες έγιναν μητέρες κάτω από άρτιες συνθήκες περίθαλψης.
«Τα μωρά που θα είνε τα παιδιά της αύριον και οι πατέρες ή αι μητέρες της μεθαύριον, είνε το πολύτιμον ανθρώπινον υλικόν που πρέπει να συγκεντρώνη όλες τις φροντίδες μας…
Αδύνατον εκ πρώτης όψεως να φαντασθή κανείς αντικρύζοντας την ωραίαν χαρούμενην, ηλιόλουστην και τόσον ευχάριστην έπαυλιν με της ελκυστικές βεράντες και το καταπράσινο πλαίσιον ότι πρόκειται πρί κλινικής που εξυπηρετεί με την τελευταίαν λέξιν της επιστήμης την επί υγιών βάσεων διαιώνισιν του ανθρωπίνου γένους.
Ένα από τα σπουδαιότερα προσόντα της ανωτέρω κλινικής είνε ότι μοιάζει σαν ένα αρχοντικό, καλλιτεχνικό σπίτι. Δεν έχει την κρυάδα και την καταθλιπτική λευκότητα της κλινικής που προκαλεί αμέσως δυσάρεστα συναισθήματα.
Φωτεινοί διάδρομοι με απαστράπτοντα πατώματα ενώνουν σειράν αιθουσών που καταλήγουν εις το χειρουργείον, το οποίον ασφαλώς αποτελεί θαύμα επιστήμης υπό έποψιν καταρτισμού μηχανημάτων, εφαρμογής όλων των τελευταίων μεγάλων εφευρέσεων, απολυμάνσεως κλπ.
Παραπλεύρως είνε το αποστειρωτήριον, τέλειον από πάσης απόψεως τόσον διά τας εν αυτώ μηχανικάς αποστειρωτικάς εγκαταστάσεις, όσον και δια την εν αυτώ επίσης συντελουμένην απόσταξιν του ύδατος και την προετοιμασίαν του φυσιολογικού ορρού.
Ολίγον πέραν ένα μεγάλον αμφιθέατρον καταλλήλως φωτισμένον με εγκαταστάσεις προβολέων και κινηματογράφου όπου είνε δυνατόν να γίνη διδασκαλία των μαθητευομένων μαιών και νέων ιατρών επιδείξεως και επεμβάσεως χειρουργικής.
Καθ’ όλην την διάρκειαν της κυήσεως γίνονται αι απαιτούμεναι αναλύσεις αίματος και ούρων και παρακολουθούνται υπό ειδικών ιατρών αι εκ συφιλιδικών νοσημάτων πάσχουσαι, αι εκ φυματιώσεως και άλλων ασθενειών αι οποίαι είνε δυνατόν να επιδράσουν δυσαρέστως τόσον επί της υγείας της μητρός όσον και επί του εμβρύου.
Και αι συμβουλαί αυταί, αι ιατρικαί, εξακολουθούν να παρέχωνται δωρεάν εις τας γυναίκας αυτάς και κατά τον τοκετόν των.
Τα δωμάτια της πρώτης θέσεως επικοινωνούν με μια περίφημη βεράντα με αρκάντ. Είνε τόσον χαρούμενα όλα μέσα σ’ αυτά που πιστεύει κανείς πως βρίσκεται σε πολυτελές ξενοδοχείον. Επίπλωσις με πολύ γούστο, όλα σε χρώματα που τονώνουν το κέφι.
Οι λουτήρες και των τριών ορόφων θαυμαστά δημιουργήματα ανέσεως, καθαριότητος και επιστημονικής τελειότητος.
Γενικώς όλο το απέραντον εκείνο κτίριον, που τίποτε απ’ αυτό δεν θυμίζει νοσοκομείον, ενώ μέσα σ’ αυτό εξυπηρετείται η υγεία καθ’ όλους τους κανόνας της επιστήμης, μαρτυρεί ότι εκεί που υπάρχει σύστημα, μέθοδος και τάξις, υπάρχει και η απόλυτος επιτυχία».
(από τα «Αθηναϊκά Νέα», 1933)
Θωμάς Σιταράς
ΠΗΓΗ: www.paliaathina.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
