Στις 5:00 π.μ. την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 1991, η είδηση κυκλοφόρησε από την Ουάσινγκτον: ο επικείμενος πόλεμος με το Ιράκ ήταν μάλλον θέμα ωρών.
Όντως, αργότερα εκείνη τη μέρα, άρχισαν να πέφτουν οι βόμβες.
Ο Πόλεμος του Κόλπου είχε αρχίσει.
Η αρχική προειδοποίηση δε ήρθε από κάποιον ανώτερο βοηθό του προέδρου ή αξιωματικό του στρατού, αλλά από μια αναπάντεχη πηγή: έναν ιδιοκτήτη πιτσαρίας.
Ο Φρανκ Μικς είχε στην ιδιοκτησία του εξήντα πιτσαρίες της αλυσίδας Domino στην περιοχή της Ουάσινγκτον.
Ήταν γνωστό ότι ο Μικς παρακολουθούσε προσωπικά τις παραγγελίες πίτσας και, το βράδυ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, παρατήρησε μια απότομη αύξηση στις μεταμεσονύκτιες παραγγελίες από τον Λευκό Οίκο, το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οι παραγγελίες του Λευκού Οίκου εκτοξεύτηκαν στα ύψη – με περισσότερες από πενήντα πίτσες – μεταξύ 10 μ.μ και 2 π.μ.
Ο Μικς είχε δει το ίδιο πράγμα να συμβαίνει το βράδυ πριν την εισβολή στη Γρανάδα και τον Παναμά.
«Δεν νομίζω ότι κάθονται και βλέπουν αγώνες σε επανάληψη», σχολίασε ο επιχειρηματίας.
Ήταν σίγουρος ότι αυτό σήμαινε πόλεμο, οπότε τηλεφώνησε στα κανάλια και διέδωσε τα νέα. Τα υπόλοιπα είναι πλέον γνωστά.
Θα καταστραφεί τελικά η δημοκρατία από μερικά κομμάτια πίτσας; Θα πάψει η Αμερική να είναι στρατιωτική υπερδύναμη εξαιτίας των φαστ φουντ; Θα αρχίσουν οι ξένοι κατάσκοποι να δουλεύουν σε αμερικάνικες πιτσαρίες για να μαθαίνουν τι ψήνεται στις κυβερνητικές υπηρεσίες;
ΠΗΓΗ: «Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ», του Rick Beyer, εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: