«Δεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες, μόνο άνδρες που δεν πίνουν».
Ίσως αυτός που το διατύπωσε πρώτος να είχε υπ’ όψιν του την καμπάνια της Ένωσης Γυναικών για τη Χριστιανική Εγκράτεια (Women’s Christian Temperance Union).
Το 1919 οι γυναίκες της Ένωσης, υποστήριξαν την ποτοαπαγόρευση με το εξής σύνθημα: «Τα χείλη που θα δοκιμάσουν αλκοόλ, δε θα αγγίξουν τα δικά μας».
Ήταν η εποχή που οι θρησκόληπτοι πουριτανοί συγκρούονταν, με όσους ήθελαν την ελεύθερη διακίνηση του αλκοόλ.
Η «Ένωση Γυναικών για τη Χριστιανική Εγκράτεια» ιδρύθηκε το Δεκέμβριο του 1873, στο Hillsboro του Οχάιο. Όραμα της ήταν ένας κόσμος νηφάλιος, χωρίς αλκοόλ.
Πηγή έμπνευσης των μελών της W.C.T.U. αποτέλεσε ο ιστορικός συγγραφέας Ξενοφών
Ο σωκρατικός φιλόσοφος είχε ορίσει την εγκράτεια, αναφέροντας, ότι πίσω από κάθε τι καλό, βρίσκεται η μετριοπάθεια, ενώ συνιστούσε πλήρη αποχή από ο,τιδήποτε βλαβερό.
Περιέργως, αντί για τις ρήσεις του Χριστού περί εγκράτειας, επέλεξαν τη ρήση του Ξενοφώντα και αυτή έγινε η παντιέρα τους στον «ιερό πόλεμο» κατά της «μποτίλιας» και του αλκοολισμού.
Αρχικά, το κίνημα της εγκράτειας κράτησε μια μετριοπαθή θέση, ενθαρρύνοντας τους πότες να αντισταθούν στον πειρασμό βοηθώντας ο ένας τον άλλον, σύντομα όμως απαίτησαν την απαγόρευση του οινοπνεύματος.
Το 1872 κατέβηκαν στις προεδρικές εκλογές με το «Κόμμα της Απαγόρευσης» και συνεργάστηκαν με την «Ένωση κατά των Σαλούν».
Συγκέντρωσαν μόλις 5.608 ψήφους.
Ακολούθησε η καμπάνια με σύνθημα «το αλκοόλ και η παραγωγικότητα στην εργασία είναι έννοιες αντίθετες».
Μεταξύ των άλλων επιχειρηματιών που τη στήριξαν, ήταν και ο Τζον Ροκφέλερ.
Ό,τι δεν κατάφερε το «Κόμμα της Απαγόρευσης» το 1872, φαίνεται ότι έως ένα βαθμό το πέτυχε, λίγα χρόνια έπειτα.
Το 1884, ο Σεντ Τζον έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Αμερικής με το «Κόμμα» και έλαβε 150.369 ψήφους.
Έκτοτε, το αντιαλκοολικό κίνημα άρχισε να κερδίζει έδαφος και η ιδέα της Ποτοαπαγόρευσης ρίζωσε στην Κοινωνία. Ως μέσο προβολής της σταυροφορίας τους κατά του οινοπνεύματος, χρησιμοποιήθηκαν αφίσες με δυνατά σλόγκαν που στόχευαν στο θυμικό του Αμερικανού πολίτη, ενώ κάποια από τα μέλη της W.C.T.U. ξεχώρισαν για τις ριζοσπαστικές δράσεις τους.
Η πουριτανή Carrie με το τσεκούρι
Η κυρία Carrie Nation,υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της W.C.T.U.
Έμεινε στην ιστορία καθώς εξέφραζε τις αντιρρήσεις της ως προς την κατανάλωση αλκοόλ, βανδαλίζοντας με το τσεκούρι της, μπαρ και ταβέρνες.
Η Carrie είχε ύψος 1.80 και ζύγιζε 79 κιλά, ενώ περιέγραφε τον εαυτό της ως « ένα μπουλντόγκ που τρέχει κατά μήκος των ποδιών του Ιησού , γαβγίζοντας ενάντια σε ό,τι δεν του αρέσει».
Η εφαρμογή της ποτοαπαγόρευσης
Κι όμως το σύνθημα της καμπάνιας με τις γυναίκες να απειλούν ότι δε θα μοιραστούν τα «όμορφα» φιλιά τους με τους πότες, τελικά έπιασε.
Η ποτοαπαγόρευση ψηφίστηκε, στις 16 Ιανουαρίου του 1919 και τέθηκε σε ισχύ στις 16 Ιανουαρίου του 1920, απαγορεύοντας την πώληση και διακίνηση αλκοολούχων ποτών.
Το οξύμωρο είναι ότι εκτόξευσε επικίνδυνα τον αλκοολισμό, πετυχαίνοντας τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μετρήσεις των ασφαλιστικών εταιριών έδειξαν, ότι τη δεκαετία του 1920, η κατανάλωση οινοπνεύματος τριπλασιάστηκε.
Ο αγώνας για μια καλύτερη κοινωνία
Σε άλλες δράσεις της, η Ένωση Χριστιανών Γυναικών υπέρ της Εγκράτειας, υποστήριξε το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, ενώ ενδιαφέρθηκε για μια ακόμη σειρά από κοινωνικά θέματα, όπως αυτό της εργασίας, της πορνείας, της δημόσιας υγείας και της διεθνούς ειρήνης.
Έως τη δεκαετία του ΄20, είχε εξαπλωθεί σε περισσότερες από σαράντα χώρες μετρώντας έως και 766.000 μέλη.
Το 2012 τα μέλη της είναι μόλις 5.000, αλλά αναμφισβήτητα πολλοί από τους κοινωνικούς στόχους επιτεύχθηκαν και καλύπτονται από θεσμικά όργανα.
Δεν τα κατάφεραν και άσχημα οι κυρίες που εκτός από τον Ξενοφώντα, λάτρεψαν και τη Λυσιστράτη.
Θα τα είχαν καταφέρει καλύτερα και με το αλκοόλ, αν είχαν κατανοήσει πιο προσεκτικά τον Ξενοφώντα, που ήταν υπέρ της μετριοπάθειας και προφανώς η ποτοαπαγόρευση δεν ήταν μετριοπαθής επιλογή.
