Διαδηλωτές βρίσκονται στο δρόμο κρατώντας πλακάτ πέτρες και τούβλα και φωνάζοντας συνθήματα.
Ξαφνικά βρίσκουν μπροστά τους αστυνομικούς που έχουν σχηματίσει τείχος, προκειμένου να τους κόψουν τον δρόμο. Οι διαδηλωτές συνεχίζουν να κινούνται προς το μέρος τους. Αναποδογυρίζουν αυτοκίνητα και βάζουν φωτιές.
Οι δυνάμεις καταστολής κρατούν ασπίδες, μάσκες αερίων, καπνογόνα, δακρυγόνα, πυροσβεστήρες. Οι δυο ομάδες συγκρούονται και επικρατεί πανδαιμόνιο.
Θα μπορούσε να πρόκειται για πραγματικά επεισόδια σε διαδήλωση.
Είναι όμως σκηνοθετημένα και μάλιστα από την ίδια την αστυνομία, ενώ οι διαδηλωτές, στην πραγματικότητα είναι αστυνομικοί και στρατιώτες.
Το 1968, μετά από ένα καλοκαίρι πολιτικών αναταραχών, ο Πρόεδρος Τζόνσον κάλεσε τον αμερικανικό στρατό να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το FBI, τα τοπικά αστυνομικά τμήματα και άλλα τμήματα του Στρατού, προκειμένου να εκπαιδευτούν στην “απάντηση” του κράτους στις εξεγέρσεις του Νιούαρκ, του Ντιτρόιτ, του Σικάγο, της Φιλαδέλφειας και του Λος Άντζελες.
Η λύση που προτάθηκε και τελικά εφαρμόστηκε ήταν η δημιουργία μιας πόλης όπου αστυνομικοί και στρατιώτες θα εκπαιδεύονταν στην καταστολή των εξεγέρσεων.
Στις αρχές του 1970, η πόλη χτίστηκε σε ένα στρατόπεδο στη Βιρτζίνια. Ονομάστηκε Riotsville και περιελάμβανε δρόμους, κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών, κατάστημα πώλησης όπλων, κάβα και φαρμακείο.
Οι δυνάμεις χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και έπαιξαν τους “κλέφτες κι αστυνόμους”.
Οι μισοί φόρεσαν τις στολές τους και οι άλλοι μισοί μεταμφιέστηκαν σε ακτιβιστές, που μάλιστα κρατούσαν πανό και πλακάτ με τα συνθήματα της εποχής, κυρίως για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Στρατιωτικοί και αστυνομικοί κατέφθαναν από όλα τα μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών για να πάρουν μαθήματα αποκατάστασης της τάξης.
Οι σκηνές που ακολουθούσαν και καταγράφονταν από κινηματογραφικά συνεργεία ήταν ακριβώς ό,τι αντιμετώπιζαν οι αστυνομικοί στις πραγματικές εξεγέρσεις. Οδοφράγματα, σπασίματα καταστημάτων, λεηλασίες, φωτιές και συγκρούσεις σώμα με σώμα με τους διαδηλωτές.
Μόνο που στην περίπτωση του Riotsville, όλα ήταν ψεύτικα. Και οι καπνοί από τις φωτιές, και τα τούβλα που έσπαγαν τα τζάμια όπως και τα δακρυγόνα.
Ο ενθουσιασμός και το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων να αναπαραστήσουν μια πραγματική διαδήλωση έδινε στις συγκρούσεις μια εφιαλτική αληθοφάνεια, που έμελλε να γίνει πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια.
Ένας φωτογράφος που είχε καταγράψει με το φακό του τα επεισόδια στο Νιούαρκ και το Σικάγο, βρέθηκε στο Riotsville για να φωτογραφίσει την εκπαίδευση.
Όταν ρωτήθηκε για το πώς είδε την εκπαίδευση δήλωσε: “κυριολεκτικά τα έχασα!”.
Διαβάστε: 
Διαβάστε: 
