Το ζαχαροπλαστείο του Κουρμαλίδη στη γωνία Σταδίου και Πεσπατζόγλου, ήταν το πρώτο μαγαζί της Αθήνας που για να ξεχωρίσει προσέλαβε το 1906 δύο σερβιτόρες!
Φυσικά το νέο μαθεύτηκε αμέσως και πλήθος κόσμου άρχισε να συγκεντρώνεται έξω από το μαγαζί για να χαζέψει το θέαμα και να πει φυσικά τη γνώμη του- συνηθισμένα πράγματα για εκείνη την εποχή. Τα σχόλια του κοινού κινούνταν μεταξύ του «να καεί το μαγαζί για παραδειγματισμό» και … «να κρεμαστεί ο Κουρμαλίδης στην πλατεία Συντάγματος».
Φυσικά κάποιοι, ιδιαίτερα νεαροί φοιτητές, είχαν «κολλήσει» μέσα το μαγαζί και δεν το κουνούσαν με τίποτα!
Σ’όλα αυτά τα φαιδρά και στα παρατράγουδα που σίγουρα θα επακολουθούσαν, έβαλε τέλος την τρίτη μόλις μέρα η Αστυνομία.
Το ζαχαροπλαστείο σφραγίστηκε και ο καθένας μπορούσε να διαβάσει στην πόρτα του:
«Το κατάστημα εκλείσθη κατόπιν αποφάσεως της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών. Απαγορεύεται αυστηρώς η εν αυτώ είσοδος. Η παρούσα διαταγή εξεδόθη προς περιφρούρησιν των Ηθών από πάσης προσβολής ή βλάβης.»
ΠΗΓΗ: «Τα Ανάλεκτα της Παλιάς Αθήνας», Θωμάς Σιταράς, εκδόσεις Ωκεανίδα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η δημιουργία του καφέ Λουμίδη και το πατάρι που ο Ελύτης έλεγε ότι «εκεί κουβαλούσαν τις καινούριες αγάπες με τον Γκάτσο». Γιατί λέγεται Λουμίδης Παπαγάλος…
