Τα τρία άρματα του στρατού έχουν φτάσει στο Πολυτεχνείο. Στήνονται αριστερά, δεξιά και μπροστά από την πύλη.
Οι φοιτητές δεν λυγίζουν. Μαγκωμένοι στα κάγκελα, φάτσα με το τανκ.
Ο εκφωνητής Δημήτρης Παπαχρήστος κάνει συνεχώς εκκλήσεις: «Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Αδέρφια μας στρατιώτες, δεν θα σηκώσετε όπλο. Δεν θα σηκώσετε και δεν θα πυροβολήσετε. Δεν θα σκοτώσετε τα αδέρφια σας».
Η Συντονιστική Επιτροπή ζητάει διαπραγματεύσεις. Το αίτημα απορρίπτεται.
Κοντεύει 3 τα ξημερώματα. Οι εξεγερμένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο του φασισμού.
«Πώς είναι δυνατόν να πυροβολήσετε τα αδέρφια σας, να χυθεί ελληνικό αίμα; Όλοι πιστεύουμε στη λευτεριά και ΄γω πάλι πρώτος αρχίζω τον Εθνικό Ύμνο, αυτό το αιώνιο σύμβολο της Ελευθερίας. Σε γνωρίζω από την κόψη…», λέει με τρεμάμενη φωνή ο εκφωνητής.
Αστυνομικοί και λοκατζήδες παίρνουν θέσεις μάχης. Το άρμα μαρσάρει, κινείται και ρίχνει την πύλη.
Είναι η κορύφωση της εξέγερσης.
Οι φοιτητές οπισθοχωρούν στο εσωτερικό του Πολυτεχνείου και η έφοδος με πραγματικά πυρά αφήνει, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 34 νεκρούς.
Κανείς δεν ξέρει πόσοι πέθαναν αργότερα, επειδή δεν διακομίστηκαν σε νοσοκομεία προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη.
Έπειτα από λίγα λεπτά οι εξεγερμένοι σχηματίζουν φάλαγγα και με τα χέρια πίσω από το κεφάλι βγαίνουν, συνοδεία αστυνομικών, περνώντας μπροστά από τη γκρεμισμένη πύλη.
Μέχρι τις 3.30 το πρωί το Πολυτεχνείο και η γύρω περιοχή έχουν αδειάσει. Που και που γίνονται κάποιες συγκρούσεις.
Η αστυνομία ανακοινώνει ότι συνέλαβε 840 άτομα. Μετά τη μεταπολίτευση όμως είπαν ότι ίσως να έφθασαν και τους 2.500.
Στις 5 το πρωί τα άρματα μάχης αποχωρούν.
Στις 6 εκκενώνεται και η Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Στις 11 κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος.
Είναι η αρχή του τέλους της επταετούς χούντας.
Στις 25 Νοεμβρίου ο δικτάτορας Παπαδόπουλος φεύγει όπως ήρθε. Με πραξικόπημα από τον Ιωαννίδη.
Ακολουθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: